Εγώ στην ηλικία που είμαι, όπως και αρκετές χιλιάδες συνάνθρωποί μας, δεν μπορώ να πειστώ ότι αυτοί που μας κυβέρνησαν πριν μερικούς μήνες, πριν μερικά χρόνια, αυτοί που μείωσαν με δικτατορικό τρόπο τη σύνταξή μου κατά 50%, που υποβάθμισαν την υγειονομική περίθαλψη και την κοινωνική πρόνοια, ότι είναι δυνατόν να μας σώσουν ξανά! Ζούμε με πόνο, χωρίς ελπίδα και όραμα για το μέλλον των παιδιών μας.

Όλοι εμείς της τρίτης ηλικίας έχουμε αγωνιστεί, κουραστεί για να καταξιωθούμε επαγγελματικά και κοινωνικά, και ενώ εγώ ως πολίτης πάντα προσπαθούσα να είμαι νομοταγής, τώρα χρειάζομαι τη στοργή και την προβλεπόμενη από το νόμο κοινωνική φροντίδα, και όχι μιζέρια, εξαθλίωση και δυστυχία. Ως ενεργός πολίτης έχω υπηρετήσει το πολιτικό σύστημα, από το οποίο μόνο απογοήτευση αποκόμισα μέσα σε ενδοκομματικές συντροφιές, που κυριαρχούσαν οι προσωπικές αδυναμίες και τα παθολογικά «υπερεγώ», κυρίως των ομοϊδεατών μας.

Σήμερα οι συνταξιούχοι έχουν να αντιμετωπίσουν, εκτός από τη βιολογική φθορά, και την απαράδεκτη συμπεριφορά της Πολιτείας. Ένα κράτος αφιλόξενο, άστοργο για τον πολίτη, για τους νέους και για την τρίτη ηλικία, με αποτέλεσμα διάφορα προβλήματα επιβίωσης. Έτσι, προκαλούνται διαταραχές στην ψυχοσωματική τους υγεία από τα σκληρά μνημονιακά μέτρα, με τις περικοπές των συντάξεων, την επιβολή πολλών φόρων και με σοβαρά προβλήματα στην πρόνοια και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με αποτέλεσμα να οδηγούνται στην εξαθλίωση, τη φτώχεια, την κατάθλιψη και την αυτοκτονία.

Επομένως, αυτοί οι άνθρωποι δε θα μπορούν να ζήσουν στην υποσχόμενη ανάπτυξη, που δυστυχώς για τα μάτια του κόσμου αναφέρουν επιγραμματικά μόνο με λόγια.

Πιστεύουν οι πολιτικοί του δικομματισμού, με ειδικές γνώσεις, προεκλογικές υπερβολές και εμπειρίες που έχουν αποκτήσει από την επαγγελματική πολιτική τους θητεία, ο ένας ότι θα βγάλει τη χώρα από την κρίση ως ένας νέος φιλόδοξος αρχηγός, ενώ ο άλλος ως απεσταλμένος από το θεό ότι θα του λύσουν οι πολίτες τα χέρια (που δεν ξέρω ποιος του τα έχει δέσει) για να πάρει δύναμη να αλλάξει την Ελλάδα! Ο εξ αριστερών σωτήρας βάζει κόκκινες γραμμές για τα μάτια του κόσμου, βέβαια μέσα στα μνημονιακά πλαίσια που έχει ψηφίσει και που για αρκετά χρόνια δεν μπορεί να παρεκκλίνει, αλλά θέλει να μας οδηγήσει σε αγώνες για το μέλλον με μισθούς και συντάξεις ανταγωνιστικότητας. Δηλαδή συντάξεις και μισθούς πείνας.

Οι πολιτικοί αρχηγοί των κομμάτων εξουσίας προσπαθούν να σφυρηλατήσουν νέα ηγετική προσωπικότητα, αφού πλέον δεν μπορούν να προσεγγίσουν τους θυμωμένους, απογοητευμένους και φτωχούς πολίτες που οι ίδιοι δημιούργησαν. Εκφράζουν δε, τη μεγάλη τους λύπη, γιατί το γνωρίζουν ότι οι Έλληνες είναι δυστυχισμένοι, όπως και οι δύο δηλώνουν στις προεκλογικές τους ομιλίες.

Είναι εμφανής η έλλειψη και η δυναμική της ηγετικής προσωπικότητας σήμερα, που θα ξεσηκώσει όπως κατά το παρελθόν το λαό, θα δώσει ελπίδα, θα ενεργοποιήσει την παραγωγικότητα και θα μειώσει την ανεργία.

Αυτή η απόσταση μεταξύ πολίτη και Πολιτείας είναι αυτό που βγάζει μπροστά την κοινωνία και η οποία δεν εμπιστεύεται και δεν πείθεται σήμερα από τους πολιτικούς, των οποίων ο προεκλογικός λόγος και ο μνημονιακός πολιτικός προσανατολισμός δεν μπορεί να καταγράψει την πολιτική διαφορετικότητα μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. με κεντρικό στόχο τη δανειακή σύμβαση. Αυτό θα φέρει την τιμωρία των κομμάτων εξουσίας από την ψήφο των πολιτών, γιατί η κοινωνία ένιωσε ότι στη σημερινή Ευρώπη και την Ελλάδα, προτεραιότητα έχουν τα δισεκατομμύρια και έρχονται μετά οι Άνθρωποι.