«Το δημόσιο χρέος, δηλαδή το ξεπούλημα του κράτους, βάζει τη σφραγίδα του στην κεφαλαιοκρατική εποχή. Το μοναδικό κομμάτι του λεγόμενου εθνικού πλούτου, που στους σύγχρονους λαούς ανήκει πραγματικά στο σύνολο του λαού, είναι το δημόσιο χρέος του. […] Το δημόσιο χρέος γίνεται ένας από τους πιο δραστικούς μοχλούς της πρωταρχικής συσσώρευσης. Σα με μαγικό ραβδί προικίζει το μη παραγωγικό χρήμα με παραγωγική δύναμη και το μετατρέπει έτσι σε κεφάλαιο, χωρίς να ’ναι υποχρεωμένο να εκτεθεί στους κόπους και στους κινδύνους που είναι αχώριστοι από τη βιομηχανική μα ακόμα κι από την τοκογλυφική τοποθέτηση. Οι πιστωτές του δημοσίου στην πραγματικότητα δε δίνουν τίποτα, γιατί το ποσό που δανείζουν μετατρέπεται σε κρατικά ευκολο-μεταβιβάσιμα χρεόγραφα, που στα χέρια τους εξακολουθούν να λειτουργούν όπως θα λειτουργούσαν αν ήταν ισόποσο μετρητό χρήμα. Άσχετα με την τάξη των αργόσχολων εισοδηματιών που δημιουργείται μ’ αυτόν τον τρόπο και τον αυτοσχέδιο πλούτο των χρηματιστών που παίζουν το ρόλο του μεσίτη ανάμεσα στην κυβέρνηση και το έθνος... το δημόσιο χρέος έχει δημιουργήσει τις μετοχικές εταιρείες, το εμπόριο με συναλλάξιμες αξίες…, με δυο λόγια: το παιχνίδι στο χρηματιστήριο και τη σύγχρονη τραπεζοκρατία.»
Μπορεί το παραπάνω απόσπασμα από τον πρώτο τόμο του «Κεφαλαίου» του Μαρξ (κεφ. 21, σελ. 779) να γράφτηκε πριν από ενάμιση αιώνα, είναι όμως τόσο επίκαιρο σα να γράφτηκε ειδικά για να περιγράψει όσα συμβαίνουν στις μέρες μας. Ρίξτε μια ματιά γύρω μας. Το δημόσιο χρέος και τα ετήσια ελλείμματα εκτινάσσονται στις μεγαλύτερες καπιταλιστικές χώρες του πλανήτη...
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κογκρέσου των ΗΠΑ, στην τελευταία έκθεσή του που δημοσιεύτηκε τον Γενάρη, το ετήσιο έλλειμμα του αμερικανικού δημοσίου για το 2010 προβλέπεται γύρω στο 1,3 τρισ. δολλάρια. Η κατάσταση είναι τόσο άσχημη που ο Ben Bernanke, πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, την Τετάρτη 24/2 προειδοποίησε το Κογκρέσο ότι οι ΗΠΑ ενδέχεται να αντιμετωπίσουν σύντομα ανάλογη κρίση χρέους με την Ελλάδα!!!
Στη Γερμανία, το δημόσιο χρέος έχει ξεπεράσει το 1,6 τρισ. ευρώ από τον περσινό Ιούνη, σημειώνοντας μία αύξηση 7,2% μέσα σε ένα χρόνο. Ποσό πάνω από πενταπλάσιο του δημόσιου χρέους της Ελλάδας, για το οποίο γίνεται τόσος ντόρος τον τελευταίο καιρό!!!
Στην Ιαπωνία, με το δημόσιο χρέος έχει πλέον… χαθεί η μπάλα! Ξεπερνάει το 192% του ΑΕΠ, με αποτέλεσμα η Ιαπωνία να είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο, μετά την… Ζιμπάμπουε, με το μεγαλύτερο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ. Δεν υπάρχει χώρα της Ευρώπης που να μην αναμένεται να διογκωθεί το δημόσιο χρέος κάνοντας σκόνη το όριο του Μάαστριχτ, το οποίο έκανε λόγο για μέγιστο όριο το 60% του ΑΕΠ, τη στιγμή που στη ζώνη του ευρώ ο μέσος όρος ξεπερνά το 69%. Αλήθεια, σε ποιον χρωστάει όλος ο κόσμος; Το ποιος πληρώνει το δημόσιο χρέος είναι γνωστό: Εμείς!!!
«Επειδή το δημόσιο χρέος στηρίζεται στα κρατικά έσοδα, που οφείλουν να καλύψουν τις χρονιάτικες τοκοχρεωλυτικές κ.τ.λ. πληρωμές, το σύγχρονο φορολογικό σύστημα έγινε αναγκαίο συμπλήρωμα του συστήματος των εθνικών δανείων. Τα δάνεια δίνουν τη δυνατότητα στην κυβέρνηση ν’ αντεπεξέρχεται σε έκτακτα έξοδα, χωρίς να γίνεται αυτό αμέσως αισθητό στο φορολογούμενο, μετά όμως απαιτούν αυξημένους φόρους. Απ’ την άλλη μεριά, η αύξηση των φόρων, που προκλήθηκε με τη συσσώρευση απανωτών δανείων, αναγκάζει την κυβέρνηση σε κάθε περίπτωση καινούργιων έκτακτων εξόδων να καταφεύγει διαρκώς σε καινούργια δάνεια. Έτσι, το σύγχρονο φορολογικό σύστημα, που άξονάς του είναι οι φόροι στα πιο αναγκαία μέσα συντήρησης (επομένως και το ανέβασμα της τιμής τους), κρύβει μέσα του το σπέρμα της αυτόματης προοδευτικής αύξησης.» (Καρλ Μαρξ, «Το Κεφάλαιο», τόμος 1ος, κεφ. 21, σελ. 780 - 781.)
Οποιαδήποτε ομοιότητα με σημερινές καταστάσεις είναι… εντελώς συμπτωματική! Μέσα από το χρεωστικό λάκκο των λεόντων, σκεφτόμαστε πως αν θέλετε να απαλλαγείτε από το... στράγγισμα, για να ξεπληρώνετε το δημόσιο χρέος (που άλλοι δημιούργησαν), θα πρέπει να αρχίζετε να σκέφτεστε πώς θα απαλλαγείτε από τον καπιταλισμό…
... ο Δανιήλ.