Με λεσβιακό άρωμα κυκλοφόρησε το «Gourmet» της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» προχθές. Αφιερωμένο στην τελετή βράβευσης, αλλά και στους βραβευθέντες της χρονιάς, το «Gourmet» σ’ αυτό τεύχος, περιλαμβάνει τρεις κιόλας λεσβιακές διακρίσεις. Η μία μάλιστα αποτελεί αδιαμφισβήτητη πρωτιά. Συγκεκριμένα, πρόκειται για έναν οδηγό ξενάγησης στα βραβευμένα ως καλύτερα της χρονιάς, γαστρονομικού ενδιαφέροντος, στέκια, βιβλία και προϊόντα.

Πρώτη και ήδη γνωστή διάκριση για το νησί μας αποτελεί το βιβλίο της δικής μας Έφης Γιαλούση - Χατζηχρήστου, «Μυτιληνιές Γεύσεις», που βραβεύτηκε ως το καλύτερο βιβλίο γαστρονομίας Έλληνα Συγγραφέα για το 2009. Στο σύντομο σημείωμα του «Gourmet» αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Η Χατζηχρήστου είναι γνωστή κυρίως ως σεφ/ιδιοκτήτρια του “Οινοπάθεια”, αλλά και του παλιού “Ginger”, όπως επίσης και ως κουζινογράφος. Εφέτος όμως μας εξέπληξε πολύ ευχάριστα, εκδίδοντας ένα βιβλίο μαγειρικής που πράγματι είναι έργο αγάπης. Το “Μυτιληνιές Γεύσεις” δεν είναι ένα ακόμα συνταγολόγιο, αλλά μια σύνθεση τριών στοιχείων που προσφέρουν την ολοκληρωμένη εικόνα μιας εξέχουσας μαγειρικής παράδοσης, που πολλοί λένε ότι γνωρίζουν, αλλά ελάχιστοι, όπως η Χατζηχρήστου, κατέχουν. Το πρώτο στοιχείο είναι αυτό της προσωπικής ματιάς που περιγράφει με διακριτική νοσταλγία τα προσωπικά βιώματα της συγγραφέως. Το δεύτερο είναι το εθνογραφικό στοιχείο το οποίο, δίχως να βαραίνει ακαδημαϊκά, με περιεκτικότητα όμως και λεπτομέρεια, δίνει το βάθος της μυτιληνιάς παράδοσης. Και το τρίτο είναι οι συνταγές που παρουσιάζονται σχολιασμένες και περιγράφονται με ακρίβεια, κάνοντας εύκολη την αναπαραγωγή τους.»

Το γλυκό Μεσοτόπου
Μία ακόμα διάκριση, όμως, ως ένα από τα καλύτερα ελληνικά τυποποιημένα προϊόντα, πέτυχε και ο Γυναικείος Συνεταιρισμός Μεσοτόπου και συγκεκριμένα το γλυκό κουταλιού ελιά του Συνεταιρισμού.
Για το προϊόν αυτό, το «Gourmet» σχολιάζει: «Στα νοτιοδυτικά της Λέσβου βρίσκεται το χωριό Μεσότοπος. Ένα χωριό κατεξοχήν κτηνοτροφικό, με ωραίο γάλα, δίνει την πρώτη ύλη στον τραχανά και τις “χάχλες” του Γυναικείου Συνεταιρισμού του χωριού, που μετρά ήδη δέκα χρόνια από την ίδρυσή του. Εμείς όμως δοκιμάσαμε κάτι άλλο. Κατά την παράδοση του νησιού, αρκετά λαχανικά και καρποί μεταποιούνται σε γλυκά κουταλιού, όπως το αντζούρι (λευκό αγγουράκι), τα τοπικά ντοματάκια, αλλά εν προκειμένω οι ελιές. Πράσινες συλλέγονται, ξεπικρίζονται, βράζουν και μπαίνουν στο σιρόπι τους. Κάθε στάδιο θέλει το χρόνο του. Έτσι επιτυγχάνεται η ποιότητα του τελικού προϊόντος. Οι ελίτσες γίνονται ευχάριστα γλυκές, το σώμα τους παραμένει τραγανό και όχι μαλακωμένο, όπως συμβαίνει σε αντίστοιχες προσπάθειες, ενώ ευωδιάζουν από ένα εκλεπτυσμένο άρωμα αρμπαρόριζας και κανέλλας.»

Σταθερή αξία στα κρασιά
Το τρίτο και τελευταίο, για το 2009 τουλάχιστον, λεσβιακό προϊόν που βραβεύτηκε, έχει λημνιά καταγωγή. Πρόκειται για το Μοσχάτο Λήμνου «NV», του Πέτρου Χατζηγεωργίου, που βραβεύτηκε ως ένα από τα καλύτερα γλυκά κρασιά της χρονιάς. Στη σύντομη κριτική που κάνει το «Gourmet» στο λημνιό κρασί, αναφέρεται: «Γνώριμος των βραβείων “Gourmet”, ο Μοσχάτος του Πέτρου Χατζηγεωργίου εξακολουθεί με συνέπεια να παραδίδει μαθήματα άριστης σχέσης ποιότητας - τιμής. Αλλά και με το βερυκοκένιο, γεμάτο με μέντα και δυόσμο χαρακτήρα του, να αποδεικνύει το μοναδικό χάρισμα της Λήμνου στην παραγωγή υπέροχων γλυκών κρασιών.»