Μα πώς τα καταφέρνουμε έτσι; Πώς σ’ ένα πανέμορφο μέρος όπως η Αγιάσος επιτρέπουμε - επιτρέπουν οι ίδιοι οι κάτοικοι - να συμβαίνουν πράγματα που μας βάζουν στο στόμα των επισκεπτών και αμαυρώνουν την εικόνα του τόπου μας; Περίοδος κυνηγιού και το τι έχουμε ακούσει δε λέγεται…

Οι καστανιές ανθισμένες, οι διαδρομές μέσα στο δάσος χαρά θεού κι όμως κανείς δεν μπορεί ν’ αφήσει το σκυλί του ελεύθερο να τρέξει ανάμεσα στα δέντρα. Σκόρπια δηλητήρια καραδοκούν γιατί απ’ τα μονοπάτια περνούν τα πρόβατα και… «όπου το πρόβατο πατεί, δεν περπατάει το σκυλί» (παροιμία που λανσάρουμε…).
Αλλά τα δηλητήρια πέφτουν και δίπλα στις πόρτες των σπιτιών. Τι σας έφταιγε το καημένο το σκυλάκι της γριούλας, που το ‘χε συντροφιά στα γηρατειά της και της το φολιάσατε, μωρέ; Και μες στα καλντερίμια του χωριού πρέπει να φοράμε φίμωτρο στα σκυλιά μας για να μη μυρίσουν το δηλητήριο; Έλεος.
Τα παραπάνω θα μου πείτε τι σχέση έχουν με το κυνήγι; Ε να, τέτοια περιστατικά είναι τυχαίο που είναι περισσότερα την περίοδο αυτή; Είναι τυχαίο που συμβαίνουν εκεί που τριγυρνούν και ζουν οι κυνηγοί;
Αυτοί οι φοβεροί κυνηγοί, που σουλατσάρουν επιδεικνύοντας τα σκοτωμένα πουλιά, καμαρώνοντας για τη σκοπευτική τους δεινότητα. Ποια δεινότητα, ρε παιδιά; Βάζετε το μηχάνημα που «καλεί» τα πετούμενα και βρίσκετε και τα σκοτώνετε. Και αφού δε θα τα φάτε, γιατί τέτοια μανία;



Αφήστε πια με τα αγριογούρουνα. Που, να ‘τανε και άγρια, να λέγαμε. Όπως μας είπε φίλος από το χωριό, τα καημένα τα αγριογούρουνα έχουν το τουφέκι στο μέτωπο και το κοιτούν σα χάνοι. Κι όμως, μπορεί να περάσεις από ένα δρόμο και για μέτρα πολλά να βλέπεις ριγμένα στις περιφράξεις τομάρια γουρουνιών, ώστε να καταλάβεις ότι εδώ ένας σούπερ κυνηγός έχει βάλει το χεράκι του.
Κι εμείς ρομαντικοί, και χωρίς να θέλουμε να τα πιστέψουμε όλα αυτά, προβάλλουμε την Αγιάσο σαν το μέρος που ζει η Παναγιά, εκεί που ακόμα ακούς τους αργαλειούς και βρίσκεις γέρους με παραδοσιακές φορεσιές. «Ψάξτε», λέμε, «είναι ακόμα εκεί. Αφουγκραστείτε.» Και τελικά διαψευδόμαστε. Λίγη ντοπιολαλιά απέμεινε και μ’ αυτή, σε αναρτημένες πινακίδες, υπάρχει η αλήθεια που δε θέλουμε να δούμε…