«Ψάρι με κεφάλι και ουρά», του Ξενοφώντα Μαυραγάνη

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε, το βράδυ της περασμένης Παρασκευής στο βιβλιοπωλείο «Πρωτοπορία» της Θεσσαλονίκης, η παρουσίαση της συλλογής διηγημάτων του Ξενοφώντα Μαυραγάνη με τίτλο «Ψάρι με κεφάλι και ουρά», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Νησίδες».

Εισηγητές στην παρουσίαση ήταν ο εκπρόσωπος των εκδόσεων «Νησίδες» Βασίλης Τομανάς, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Ηλίας Κουτσούκος, ο δημοσιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας Στέλιος Κούκος και η ηθοποιός Αφροδίτη Λαμπροπούλου.
Τόσο ο κ. Κουτσούκος, όσο και ο κ. Κούκος, υπογράμμισαν την εμμονή του συγγραφέα να κινείται θεματολογικά μεταξύ του γενέθλιου τόπου, δηλαδή της Λέσβου, και της θετής του πατρίδας της Θεσσαλονίκης, αναφερόμενοι κυρίως στον τρόπο με τον οποίο τις συνδέει.
Αναφέρθηκαν στην καθαρή διηγηματική μορφή των κειμένων, τη ρέουσα γλώσσα τους, τη διεισδυτικότητα στις καθημερινές, μικρές ανθρώπινες ιστορίες και την έκφραση των πικρών συναισθημάτων των μεταναστών.
«Η μελαγχολία και η θλίψη που αναδύονται από τα κείμενα», τόνισαν, «απεικονίζει σε κάποιο βαθμό τα συναισθήματα του συγγραφέα, που ως οιονεί μετανάστης έζησε μακριά από τη γενέτειρά του, εντός των ορίων της χώρας βεβαίως. Κάθε διήγημα αποτελεί μια αυτοτελή ιστορία, που θα μπορούσε ενδεχομένως να αποτελέσει τον καμβά ενός ευρύτερου έργου, αλλά ο συγγραφέας επέλεξε την κινηματογραφική, τρόπον τινά, γραφή, για να μας δώσει τις εμπνεύσεις του, που όλες ξεκινούν από την άμετρη αγάπη του για το γενέθλιο τόπο.»

Σημαντικές παρουσίες
Το διήγημα «Οι φωτογραφίες» διάβασε η κ. Λαμπροπούλου, ενώ ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η παρουσία του ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου, που παρέδωσε στον Ξενοφώντα Μαυραγάνη χειρόγραφη κριτική, στην οποία αναφέρει χαρακτηριστικά: «Διάβασα το βιβλίο σου - όλο και προσεκτικά - … κι έμεινα πολύ ευχαριστημένος… Νομίζω ότι με το προηγούμενο βιβλίο σου (“O θείος μου ο Άγιος”) έθεσες τέρμα στο ποικίλο δημοσιογραφικό σου παρελθόν, ενώ με το τωρινό αποδεικνύεις ότι έχεις σοβαρές σχέσεις με τη λογοτεχνία… Σ’ αυτό φυσάει άλλος αέρας, με το φυσικό και αβίαστο γράψιμο, με το στρωτό ύφος και με μια καλύτερη ποιότητα λόγου… Πείσθηκα ότι μέσα σου υπάρχει η λογοτεχνική φλέβα που χαρακτηρίζει τους Λέσβιους, που ειδικά με τον Εφταλιώτη και το Μυριβήλη έκαναν θαύματα…»