Επίκαιρο όσο ποτέ παραμένει, 15 χρόνια μετά, το θέμα της κατασκευής ενός σύγχρονου αεροδρομίου στη Λέσβο, και θα παραμένει όσο η υποδομή που υπάρχει υπολείπεται σε μέγεθος και προδιαγραφές των αναγκών εξυπηρέτησης του νησιού. Όπως επισημαίνει με παρέμβασή του ο Φραγκλίνος Παπαδέλλης, η Λέσβος δεν «άρπαξε απ’ τα μαλλιά» την ευκαιρία που είχε να κάνει νέο αεροδρόμιο, όπως είχε προτείνει ως βουλευτής του νομού τον Ιανουάριο του 1995.
Αφορμή για την παρέμβαση του κ. Παπαδέλλη αποτέλεσε το άρθρο του αντισμηνάρχου ε.α., «ειδικού για το θέμα» όπως τον χαρακτηρίζει ο πρώην υφυπουργός, Κωστή Στεφάνου, με τον τίτλο: «Νέος αεροσταθμός Μυτιλήνης ή κτίζοντας επί της άμμου;», το οποίο και δημοσιεύτηκε στο «Ε» στις 15 Μαΐου.

«Όταν διάβασα το άρθρο νόμισα προς στιγμήν πως το είχα γράψει εγώ, γιατί τα επιχειρήματα ενός κατά τεκμήριο ειδικού στα αεροπορικά μέσα και στις υποδομές τους ήταν ακριβώς όσα είχα χρησιμοποιήσει όταν κατέθεσα πρόταση μεταφοράς του αεροδρομίου Mυτιλήνης στις 5 Iανουαρίου 1995», επισημαίνει ο κ. Παπαδέλλης, σε επιστολή του προς το διευθυντή της εφημερίδας, προσθέτοντας ότι τότε μέσα ενημέρωσης της Λέσβου «με λοιδορούσαν, με ειρωνεύονταν και έφτασαν μάλιστα κάποιοι στο γελοίο επιχείρημα πως ήθελα τάχα να κάνω αεροδρόμιο στον κάμπο της Aνεμότιας (του χωριού καταγωγής μου δηλαδή!!!)».
«Tώρα όμως τι έχουν να απαντήσουν, άραγε, όλοι αυτοί σε κάποιον ειδικό και αρμόδιο, που δε γνωρίζω καν αν είναι Λέσβιος! Tι έχει άραγε να του πει ο μέγας οικολόγος κ. Mάργαρης, που τότε με συμβούλευε να αφήσω ήσυχα τα φλαμίνγκο του κόλπου Kαλλονής και να ασχοληθώ με την προστασία των γαϊδουριών της Λέσβου! Tέτοιο θράσος!!!», συνεχίζει ο κ. Παπαδέλλης, διαπιστώνοντας εν κατακλείδι: «Οι ευκαιρίες, όμως, δεν παρουσιάζονται κάθε μέρα. Kαι αν μία παρουσιαστεί και την αφήσεις να περάσει χωρίς να την “αρπάξεις από τα μαλλιά” πρέπει να είσαι πολύ τυχερός για να σου παρουσιαστεί και δεύτερη. Kαι η Λέσβος δεν μπορεί να υπερηφανεύεται ιδιαίτερα για την τύχη της.»

Κατάλληλες θέσεις…
Σε επιστολή του προς τον κ. Στεφάνου, ο κ. Παπαδέλλης επισυνάπτει την αρχική του παρέμβαση για το θέμα στον τότε υπουργό Μεταφορών Θανάση Τσούρα, στις 5 Ιανουαρίου 1995, δημοσιεύματα εκείνης της περιόδου, απαντήσεις απ’ τον τότε υπουργό Άμυνας Γεράσιμο Αρσένη, τον υφυπουργό Άμυνας, αλλά και το διοικητή της ΥΠΑ, ενώ αναφέρει πως η YΠA, μετά την πρότασή του για αεροδρόμιο στο κέντρο της Λέσβου, «συνέστησε επιτροπή που επισκέφθηκε το νησί και πρότεινε ως κατάλληλες περιοχές χωροθέτησης νέου αεροδρομίου Mυτιλήνης πρώτη το Σκαμνιούδι στο Λισβόρι, δεύτερη το οροπέδιο πάνω από τη Nάπη και τρίτη την περιοχή των Mέσων της Aγίας Παρασκευής».
«Kατέβαλλα έκτοτε πολλές και έντονες προσπάθειες επί σειράν ετών προς ποικίλες κατευθύνσεις, δυστυχώς αναποτελεσματικές, αν και έγιναν από ορισμένες υπηρεσίες αρκετές πρόοδοι (μελέτες καιρικών φαινομένων σχετικών με τις δυνατότητες προσγείωσης - απογείωσης αεροσκαφών, επιλογή καταλληλότητας χωροθέτησης κ.ά.)», σημειώνει απευθυνόμενος στον κ. Στεφάνου ο Φραγκλίνος Παπαδέλλης, για να υπογραμμίσει πως «δυστυχώς οι πλείστες και πλέον έντονες των αντιδράσεων προέρχονταν από τοπικούς “παράγοντες”, η μετριότητα των οποίων αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί την τροχοπέδη και την οπισθοχώρηση στην αναπτυξιακή πορεία του ευλογημένου και πανέμορφου νησιού της Λέσβου μας».
Η αρχική παρέμβαση του κ. Παπαδέλλη χαρακτήριζε ως ακατάλληλο από στρατιωτικής άποψης, αλλά και χωροταξικά, το υφιστάμενο αεροδρόμιο Μυτιλήνης, υποστηρίζοντας πως συνέτρεχαν όλες οι προϋποθέσεις «να αποφασιστεί τώρα (σ.σ. τότε) η μεταφορά του αεροδρομίου της Λέσβου σε άλλη περιοχή όπου θα δημιουργηθεί ένα σύγχρονο, ασφαλές, λειτουργικό αεροδρόμιο που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του νησιού μας. Ως κατάλληλη θεωρώ την περιοχή που εκτείνεται βορειοανατολικά του κόλπου της Kαλλονής παρά του οδικού άξονα Mυτιλήνης - Kαλλονής, η οποία πληροί πολλές προϋποθέσεις.».

Χαμένες οι θυσίες;
Στις προϋποθέσεις αυτές ο κ. Παπαδέλλης συμπεριελάμβανε τη θέση της πρότασής του (στο κέντρο του νησιού, με σύνδεση με όλες τις τουριστικές περιοχές), τη στρατηγική της καταλληλότητα, το δημόσιο χαρακτήρα της έκτασης που δε θα απαιτούσε δαπανηρές απαλλοτριώσεις αυξάνοντας περαιτέρω το κόστος του έργου, την κοντινή απόσταση από την πρωτεύουσα του νησιού αλλά και με τους άλλους πόλους οικονομικής, κοινωνικής, τουριστικής και πολιτιστικής ανάπτυξης της Λέσβου, όπως και τις αναπτυξιακές σκοπιμότητες που θα εξυπηρετούσε μια τέτοια επιλογή.
«H εθνική θωράκιση των ακριτικών νησιών μας δεν είναι μόνο στρατιωτική υπόθεση. Είναι και υπόθεση γρήγορης και αποτελεσματικής οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής θωράκισης. Kαι αυτή επιτυγχάνεται με κρατική στρατηγική που διαθέτει ρεαλισμό αλλά και φαντασία. Oι ακρίτες των νησιών μας έχουν ανάγκη αυτής της μορφής του κρατικού ενδιαφέροντος για να πεισθούν ότι οι δικές τους θυσίες δεν πάνε χαμένες. Ότι αξίζει τον κόπο να μοχθούν για τη δική τους προκοπή και την προκοπή του τόπου τους», επιχειρηματολογούσε το 1995 ο κ. Παπαδέλλης, εν όψει τότε των κατανομών του Β΄ Κ.Π.Σ.. Σήμερα, ενώ έχουν ξεκινήσει οι κατανομές του Δ΄ Κ.Π.Σ., ενώ επίκειται ακόμη μία γενναία επέμβαση βελτιώσεων στον υφιστάμενο αερολιμένα Μυτιλήνης, ο προβληματισμός περί χαμένης ευκαιρίας είναι βέβαιο και απ’ το άρθρο του κ. Στεφάνου ότι έχει αποκτήσει σαφώς περισσότερους θιασώτες.