Διαδρομή 42

Γύρω από την Αμαλή 24

Συνεχίζοντας το δρόμο προς το Πυργί, όλα προς τη θάλασσα έχουν κτιστεί. Ανάμεσα στα υψώματα και την παραλία εκτείνεται μια επίπεδη έκταση με τον ελαιώνα. Έτσι και σε ένα σημείο, ένας βραχύς δρόμος, οδηγεί στην Αγία Μελάνη. Το παλιό είχε κτιστεί το 1894, τώρα είναι ανακαινισμένο και ήταν προορισμός προσκυνήματος από τους Γεραγώτες, που με τις γκαζολίνες το επισκέπτονταν όπως τον Άγιο Ισίδωρο και τα «Θέρμα» για «ζεστά μπάνια». Στο εκκλησάκι έβγαινε νερό, «αγίασμα», που είχε και τη φήμη ήπιου καθαρκτικού. Από το 1987 το έπαιρναν για πότισμα περιβολιού (η πηγή). Τώρα, ένα γύρω υπάρχουν σπίτια.


Η Αγία Μελάνη από τη θάλασσα (1999) (πάνω) και από κοντά (1985) (αριστερά). Η Βίγλα (1989) (δεξιά)

Στο βάθος δεσπόζει ένα βραχώδες ύψωμα, μια προβολή του βουνού με απόκρημνη την πλευρά της θάλασσας. Ονομάζεται «Βίγλα». Ένας αγροτικός δρόμος οδηγεί επάνω, όπου στην άκρη, σε ένα μικρό υψωματάκι υπάρχει μια ορθογώνια «εξέδρα» (5 x 4,80μ.) με τοίχο από κουρασάνι και αλάξευτη πέτρα.


... με την εξέδρα (αριστερά), το «φούρνο» (1989) (δεξιά)

Δίπλα υπάρχει μια κατασκευή των ίδιων χρόνων, ένας φούρνος. Αυτά όμως πρέπει να καλύπτουν τη θέση της Αρχαίας Βίγλας*, προς τον κόλπο, στη σειρά παρόμοιων κατασκευών της Μυτιλάνας.


... και τα αρχαία κεραμίδια

Και τούτο διότι η κεραμική από πληθώρα οστράκων μελαμβαφών και τεφρών αγγείων, καθώς και τα αρχαία κεραμίδια (στρωτήρες και καλυπτήρες), δείχνουν την αρχαιότητα της θέσης. Τα περισσότερα βρίσκονται στη ρίζα της βραχώδους απόκρημνης πλευράς.

* «Περπατώντας τη Λέσβο», τομ. 2, σ. 726.