Κάθε φορά που τροποποιείται το κεντρικό Εθνικό νομοθέτημα ενθάρρυνσης ιδιωτικών επενδύσεων που είναι ο λεγόμενος «Αναπτυξιακός νόμος» ένα βασικό αίτημα όλων των εμπλεκομένων είναι η αύξηση του ορίου των ιδιωτικών επενδύσεων που διαχειρίζονται οι Περιφέρειες αντί των κεντρικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Ανάπτυξης. Στο μέχρι τώρα ισχύοντα Αναπτυξιακό νόμο το όριο ήταν 3 εκατομμύρια Ευρώ (είχε αυξηθεί από τα 2 εκατομμύρια εδώ και μια δεκαετία περίπου , οπότε εύλογα όλοι περίμεναν να αυξηθεί και πάλι με την πρώτη ευκαιρία). Φαντασθείτε λοιπόν την έκπληξη όλων όταν στο σχέδιο τροποποίησης που έθεσε σε διαβούλευση το αρμόδιο Υπουργείο προτείνεται αντίθετα το όριο εξέτασης των επενδύσεων από τις Περιφέρειες να …μειωθεί στο 1 εκατομμύριο Ευρώ και όλες οι άλλες επενδύσεις να ελέγχονται από τις κεντρικές υπηρεσίες του Υπουργείου! Εντάξει, είναι προφανές ότι τέτοιες διατάξεις παρεισφρύουν στα νομοθετήματα όχι από την πολιτική ηγεσία των Υπουργείων αλλά από τη λεγόμενη «βαθειά» γραφειοκρατία. Και το γιατί οι γραφειοκράτες αυτοί εισηγούνται διάταξη που τους … αυξάνει τη δουλειά είναι ηλίου φαεινότερον. Ο αρμόδιος Υπουργός όμως (Άδωνις) που κάνει και τον έξυπνο, τι περιμένει για να πιάσει το φραγγέλιο;  

Και καλά ο Άδωνις, εμείς τι κάνουμε;  

Το παραπάνω σχόλιο είχε δημοσιευθεί στην εφημερίδα μας στο φύλλο της 11 Σεπτεμβρίου 2021. Από τότε, η συγκεκριμένη απαράδεκτη ρύθμιση ψηφίστηκε στην τροποποίηση του υφιστάμενου αναπτυξιακού νόμου (4399/16) αλλά και περιλαμβάνεται στο σχέδιο που κατατέθηκε προς ψήφιση στη Βουλή για τον εντελώς νέο αναπτυξιακό νόμο και επίκειται η ψήφισή του. Και καλά ο Άδωνις, μπορεί να μην πήρε χαμπάρι ή (το πιθανότερο) είναι κι αυτός στο κόλπο του «να τα κρατήσουμε όλα στο κέντρο για να τα ελέγχουμε». Οι βουλευτές μας τι κάνουν; Θα μιλήσουν για το σκάνδαλο αυτό στη Βουλή ή θα το ψηφίσουν βουβά; Και άντε, οι φιλοκυβερνητικοί δεν μιλάνε από κακώς νοούμενη κομματική πειθαρχία. Οι της αντιπολίτευσης; Γιατί δεν παίρνουν μια πρωτοβουλία να καταθέσουν τροπολογία στο νομοσχέδιο μαζί με άλλους βουλευτές της επαρχίας; Κυρία Κομνηνάκα, κύριε Μπουρνού, να περιμένουμε κάποια απάντηση;