Μιλώντας για το μεταφορικό ισοδύναμο, είναι φανερό, ότι πέρα από τις απαράδεκτες καθυστερήσεις στην καταβολή του, ως μέτρο στοιχειώδους εξομάλυνσης της διαφοράς του κόστους ζωής και οικονομικής δραστηριότητας στα νησιά έναντι της ηπειρωτικής Ελλάδας, έχει αποδειχθεί ατελέσφορο. Και τούτο διότι αφενός καλύπτει ένα πολύ μικρό μέρος του κόστους μετακίνησης προσώπων και αγαθών από και προς τα νησιά και δεύτερον, διότι όσον αφορά στα πρόσωπα, απευθύνεται στους μόνιμους κατοίκους των νησιών και όχι στους επισκέπτες, με ότι αυτό σημαίνει για τον τουρισμό και όχι μόνον. Επομένως, το προς διεκδίκηση ζήτημα από μια πανστρατιά των νησιωτικών φορέων ανεξαρτήτως κομματικής προτίμησης είναι, το μεταφορικό ισοδύναμο να ισχύει σε οποιαδήποτε μετακίνηση προσώπων και πραγμάτων από και προς τα νησιά, που να δίνεται ως γενναία έκπτωση στους ναύλους πλοίων και αεροπλάνων , με επιστροφή της διαφοράς απευθείας στους μεταφορείς. Εννοείται βέβαια με αυστηρό έλεγχο σε αυτούς για τη διαμόρφωση του τιμοκαταλόγου ναύλων, για να μην παρατηρηθούν φαινόμενα αισχροκέρδειας. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για όποιον πάρει την πρωτοβουλία και δοκιμασίας ειλικρινούς στήριξης των νησιωτών, για όποιον δεν σπεύσει να ανταποκριθεί.