Η αργία της Πρωτομαγιάς μετατέθηκε με κυβερνητική απόφαση για τη Λαμπροτρίτη, μιας και πέφτοντας κανονικά Μεγάλη Τετάρτη με την αγορά στο φόρτε της αλλά και τη …μισή Ελλάδα να ταξιδεύει, κρίθηκε ότι η τήρηση της ημερομηνίας θα δημιουργούσε μεγάλη ταλαιπωρία στους πολίτες. Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για τους θιασώτες των στερεότυπων «δεν είναι αργία είναι απεργία» που επέμειναν να μείνουν πιστοί στην κανονική ημερομηνία. Αποτέλεσμα, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων ως συνήθως να τους αγνοήσει, να μπλοκάρουν παρά ταύτα κάποιες κρίσιμες δραστηριότητες εκεί που τους παίρνει, όπως τα μέσα μεταφοράς αλλά και τα πλοία που άφησαν Πασχαλιάτικο τα νησιά για μια μέρα χωρίς τροφοδοσία αλλά και πολλούς ταξιδιώτες αμανάτι. Το πόσο έξω από την κοινωνία είναι τέτοιες σεχταριστικές (για να χρησιμοποιήσω μια αγαπημένη τους έκφραση) λογικές, φαίνεται και από τις «παλλαϊκές συγκεντρώσεις που οργανώνουν. Περάσαμε από τη συγκέντρωση της Μυτιλήνης στην πλατεία Σαπφούς. Οι συγκεντρωμένοι θύμιζαν στους παλιότερους ….διαδήλωση για το Μαρκεζίνη! Οι λίγοι δε μόνιμα παρόντες, ήταν φανερό ότι βρίσκονταν εκεί από καθήκον, μην τους πουν οι «άλλοι» ότι απουσίαζαν. Κάτι σαν τον εσπερινό που φροντίζει να παρακολουθεί θέλοντας και μη η …κυρία Ευάδνη, μην τυχόν και την κακοχαρακτηρίσουν και την κουτσομπολέψουν η κυρία Μαρίτσα και η κυρία Γεωργία!