Ότι η κατάσταση στο νοσοκομείο έχει επιβαρυνθεί ιδιαίτερα λόγω της παρουσίας δυσανάλογα μεγάλου πληθυσμού προσφύγων και μεταναστών στο νησί, που και λόγω συνθηκών διαβίωσης έχουν αυξημένες ανάγκες ιατρικών και εν γένει υγειονομικών υπηρεσιών είναι κοινό μυστικό. Ότι ως τώρα η πολιτεία ακολουθεί «εμβαλωματική» πολιτική άμβλυνσης του προβλήματος, με περιορισμένες προσλήψεις εποχικού προσωπικού και δημιουργία προσωρινών υγειονομικών δομών στα Κέντρα φιλοξενίας, ενώ το πρόβλημα είναι μεγάλο και κυρίως μόνιμο είναι επίσης γνωστό. Αυτό που δεν έχει τονιστεί νομίζουμε επαρκώς είναι η ασφυκτική κυριολεκτικά κατάσταση που επικρατεί στο μαιευτικό τμήμα του νοσοκομείου. Όπου οι πολλές εγκυμοσύνες και γέννες δεν είναι περιστατικά συνηθισμένα να περάσουν και να φύγουν, αλλά απαιτούν χώρους φιλοξενίας και πολυήμερη παραμονή γυναικών σε λοχεία ή επίτοκων και αυξημένη φροντίδα. Την ίδια στιγμή πολυπληθείς συγγενείς των φιλοξενουμένων δημιουργούν ανεξέλεγκτες καταστάσεις, συνωστίζονται στους διαδρόμους, διαπληκτίζονται με άλλους νοσηλευόμενους και συγγενείς τους, μας έχουν έλθει δε καταγγελίες ότι κάποιοι μέχρι και …μαγειρεύουν σε γκαζάκια στα μπαλκόνια! Το προσωπικό βρίσκεται σε απόγνωση και κανενός αρμόδιου το αυτί δεν φαίνεται να ιδρώνει. Ακούει κανείς;