Δεν είχαμε ακόμη συνέλθει από τα ξενύχτια του Δεκαπενταύγουστου, όταν αντικρίσαμε ξαφνικά την έξοδο από τα μνημόνια. Νωθροί, μισοζαλισμένοι, με την αλμύρα της θάλασσας στο δέρμα και τα μαλλιά ανακατεμένα από την αυγουστιάτικη αύρα, βρεθήκαμε εκείνο το καταμεσήμερο στην αυλή…

Τα μυρωδάτα μεσημεριανά καλοκαίρια η γιαγιά η Δέσποινα με νανούριζε με παραμύθια, γεμάτα λέξεις εξωτικές, ήχους πρωτόγνωρους, ανεξιχνίαστους, σαν μελωδίες απόκοσμες, πριν διαβώ το βασίλειο του ύπνου. Ένα ανοιξιάτικο σχόλιο στα κοινωνικά δίκτυα από ένα μακρινό παραμύθι με έκανε να…

«Έλα να πάμε στα καμένα... πεύκα κι ανθρώπους συλλογίσου ενός καμένου παραδείσου! Δέντρα που ήτανε φαντάσου και στη σκιά τους ξεκουράσου...» Οι στίχοι του Μιχάλη Γκανά ντύνουν ποιητικά την πολεοδομική και χωροταξική αυθαιρεσία, μέσα στην οποία γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε και ζούμε…

Μέσα στον Ιούλιο παρακολουθώ, εξ αποστάσεως λόγω υποχρεώσεων, μια σειρά από εκδηλώσεις εξωστρέφειας να πραγματοποιούνται στο νησί, πολλές με επίκεντρο το βόρειο τμήμα και ειδικότερα την ιδιαίτερη πατρίδα μου. Τα βλέπω και χαίρομαι. Ανακαλύπτω πίσω από όλα αυτά ό, τι…

Από την αρχή του μήνα γυρίζουν στο μυαλό μου οι στίχοι του ποιητή. Η μισή καρδιά μου βρίσκεται εδώ πέρα. Για βιολογικούς και λειτουργικούς λόγους. Η άλλη μισή με έκανε να διαβάζω ό, τι έβρισκα δεκαπέντε μέρες τώρα στο διαδίκτυο…

Τι μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο ευτυχισμένο ρωτάω και αμέσως απαντώ: Η καλή ψυχική και σωματική του υγεία. Η ικανότητά του να θέτει στόχους και να τους κατακτά. Η δυνατότητα να μοιράζεται ευτυχισμένες στιγμές με ανθρώπους που αγαπά. Η ανάγκη…

Είναι ωραίο πράγμα να μη σε επιτηρεί κανείς και ας βρέχει. Ας μπουμπουνίζει. Ας πέφτουν βροντές και αστραπές. Ας ρίχνει χαλάζι. Ας κρύβεται ο ήλιος. Σιγά, καλέ! Τί καταλάβαμε με τόσα καλοκαίρια; Ντάλα καλοκαίρι και μας ήρθαν ουρανοκατέβατα τα capital…

Είναι μάλλον ωραίο να είσαι, αλλά είναι εξίσου περίεργο πότε αυτό το συνειδητοποιείς: Πρόσφατα κατάλαβα κάτι τέτοιες στιγμές, όταν γράφεται ιστορία. Απόγευμα Κυριακής, γυρίζω ψόφια από το βαθμολογικό, μπαίνω στο σπίτι, κουβαλώντας ακόμη χοντρές στάλες από το ξαφνικό μπουρίνι. Το…

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι εξαιρετικά χρήσιμες οι εμπειρίες στη ζωή. Ειδικά σε ανταγωνιστικά περιβάλλοντα. Τα οποία πάντα προσφέρουν στον άνθρωπο την ευκαιρία να δοκιμάσει τον εαυτό του και να τον ξεπεράσει. Να υπερβεί τα όριά του και να βελτιωθεί,…

Αφορμή ο βασιλικός γάμος! Και τι γάμος! Παραμυθένιος! Με την άμαξα, τα άλογα, το ακριβό νυφικό, την ηλιόλουστη μέρα, τον ωραίο Χάρρυ, το ακριβό αυτοκίνητο και την τυχερή αμερικάνα, μια ακόμη ηθοποιό πέρα από τον Ατλαντικό που βάζει υποψηφιότητα για…

Νεότερη τους αντιμετώπιζα με αποστροφή, με βδελυγμία, που πήγαζε από την αθωότητα, τον ιδεαλισμό της ηλικίας. Όταν αποφασίζεις να σταδιοδρομήσεις στην Ελλάδα, εξοικειώνεσαι με αυτούς, μαθαίνεις άρα να περιγελάς την «ηθική», (Ποια ηθική; Λέμε τώρα!) και τα καμώματά τους. Για…

Μάθημα Θεατρολογίας στην Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης σε μια χαρισματική πρώτη Λυκείου. Επί σκηνής και αργότερα επί τάπητος η «Στέλλα Βιολάντη» και το πρόβλημα της σχέσης των δύο φύλων, όπως καταγράφεται στα σχολικά εγχειρίδια. Ήταν ή όχι μια επαναστάτρια του καιρού…