Η μελέτη των φυτών του απολιθωμένου δάσους  μας δείχνει ότι περίπου το 50%  της βιοποικιλότητας  εκείνης της περιόδου δεν μπόρεσε να επιβιώσει  στις κλιματικές μεταβολές που ακολούθησαν.  Αυτό σημαίνει, όπως εξηγεί ο καθηγητής Νίκος Ζούρος, ότι τουλάχιστον αυτό το ποσοστό  ή ακόμα μεγαλύτερο  θα είναι το ποσοστό της απώλειας βιοποικιλότητας που θα έχουμε λόγω της σύγχρονης κλιματικής κρίσης και αυτό είναι ένα μέγεθος το οποίο πολύ δύσκολα θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε  ως κοινωνίες καθώς δεν μπορούμε να αντέξουμε  την τόσο μεγάλη μεταβολή και απώλεια των τμημάτων των σύγχρονων οικοσυστημάτων. Για αυτό το λόγο υπάρχει μία πολύ έντονη προσπάθεια από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Απολιθωμένου Δάσους να ενημερώσει όσο καλύτερα μπορεί το ευρύτερο κοινό για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η σύγχρονη κλιματική κρίση, έτσι ώστε να περιοριστεί όσο το δυνατόν ο ρυθμός αυτής της μεταβολής έτσι ώστε να μειωθούν οι αρνητικές επιπτώσεις στα σύγχρονα οικοσυστήματα.   Αυτό είναι ένα από ένα πάρα πολύ σημαντικό μάθημα το οποίο μπορούμε να πάρουμε  επισκεπτόμενοι το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Απολιθωμένου Δάσους στο Σίγρι και βλέποντας τα εκθέματα τα οποία βρίσκονται στους χώρους του Μουσείου.