Δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι η κατάσταση με το προσφυγικό στη Λέσβο παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και, αν δεν ληφθούν άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα που θα αποσυμφορήσουν αυτήν την εικόνα, τα χειρότερα δεν θα αργήσουν! Είναι πλέον κοινός τόπος όλων των εμπλεκομένων -κυβερνητικών παραγόντων, αυτοδιοίκησης, ΜΚΟ, άλλων φορέων και των τοπικών κοινωνιών- ότι η κατάσταση είναι εκρηκτική και μη διαχειρίσιμη, αφού στη Λέσβο οι εγκλωβισμένοι ξεπερνούν κατά πολύ τις 8.000, στη Μόρια βρίσκονται πάνω από 6.000, όταν στο κέντρο στην καλύτερη περίπτωση, σύμφωνα με τα στοιχεία που το αρμόδιο υπουργείο δίνει, μπορούν να φιλοξενηθούν μόλις 2.300 άτομα. Φθάσαμε δηλαδή στον ιστό της πόλης της Μυτιλήνης και της ευρύτερης περιοχής της, που δεν ξεπερνά τις 30.000 πληθυσμό να παραμένουν εγκλωβισμένοι 8.500 περίπου πρόσφυγες και μετανάστες, γεγονός που ξεφεύγει πια από τα επιτρεπτά όρια διαχείρισης τόσων ανθρώπων χωρίς τις στοιχειώδεις δομές φιλοξενίας τους.

Αυτή είναι η πραγματικότητα, την οποία οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες, ενώ την αποδέχονται εδώ και μήνες, παραμένουν στις διαπιστώσεις και στα ευχολόγια παίζοντας... καθυστέρηση, προφανώς μέχρι να αδειάσει τη θέση του υπουργού ο Γιάννης Μουζάλας, μετακομίζοντας στο Συμβούλιο της Ευρώπης ως Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Όμως η κατάσταση δεν περιμένει από μόνη της να βελτιωθεί , το αντίθετο θα λέγαμε. Κάθε μέρα που περνά νέες αφίξεις προσφύγων και μεταναστών φθάνουν στα νησιά μας, οι περισσότεροι στη Λέσβο κάνοντας τα πράγματα αφόρητα!

Γι’ αυτό στην αδράνεια της κυβέρνησης και των αρμοδίων με τη διαχείριση του προβλήματος θα πρέπει να υπάρξει η πίεση των τοπικών φορέων για λογαριασμό των τοπικών κοινωνιών προκειμένου να αναγκάσουν την κυβέρνηση επιτέλους να δράσει στην κατεύθυνση της αποσυμφόρησης της Λέσβου και όχι του κέντρου της Μόριας, όπως κυνικά επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία ο κ. Μουζάλας. Στην πίεση αυτή των φορέων και της τοπικής κοινωνίας θα πρέπει να πρωτοστατήσουν οι φορείς της αυτοδιοίκησης σε συνεργασία και σύμπνοια με όλους τους φορείς του νησιού που θα πρέπει να ενώσουν τη φωνή τους και τη δράση τους, ώστε επιτέλους κάτι να γίνει πριν είναι αργά! Γι’ αυτό και δεν κατανοούμε ότι στην πρόσφατη πρωτοβουλία της δημοτικής αρχής για αντίδραση στη μετατροπή του νησιού σε ένα camp προσφύγων και μεταναστών πρώτευσαν οι αντιπολιτευτικοί λόγοι και οι επικρίσεις στο δήμαρχο για τη στάση του όλα αυτά τα χρόνια στο  προσφυγικό και όχι η διαχείριση της εκρηκτικής κατάστασης που βιώνει το νησί και η οποία, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, θα έχουμε... παρατράγουδα που δεν φανταζόμαστε.

Όχι ότι δεν υπάρχουν ευθύνες, λάθη και παραλείψεις στη μέχρι τώρα διαχείριση του προσφυγικού από τη δημοτική αρχή και τον δήμαρχο Σπ. Γαληνό προσωπικά, ούτε ότι δεν επιδέχεται κριτική και μάλιστα αυστηρή, αλλά τούτη την ώρα που... καιγόμαστε προέχει να υπάρξει ένα κοινό μέτωπο όλων των φορέων και όλων των παραγόντων του νησιού, συμπολιτευόμενων και αντιπολιτευόμενων, προκειμένου η πίεση της Λέσβου προς την κεντρική διοίκηση και την κυβέρνηση να είναι ισχυρή και να φέρει αποτέλεσμα. Αυτό είναι το μείζον τώρα και κάθε άλλη κίνηση μόνο ως υπεκφυγή μπορεί να εκληφθεί.

Σε τελική ανάλυση, αν η πρωτοβουλία της δημοτικής αρχής -που για να τα λέμε όλα άργησε να εκδηλωθεί- να εντείνει την πίεσή της για αποσυμφόρηση του νησιού αποτύχει, δεν θα «τιμωρηθεί» ο Γαληνός, αλλά το νησί ολόκληρο που θα συνεχίζει να βιώνει μια αφόρητη κατάσταση που θα το κρατά καθηλωμένο και θα το εμποδίζει να επανέλθει σε μια κανονικότητα που είναι το ζητούμενο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αν το... κλαδί απ΄το οποίο κρεμόμαστε όλοι  το πριονίσουμε και  κοπεί οι επιπτώσεις θα βαρύνουν όλους, ανεξαρτήτως προθέσεων και προτιμήσεων.