O Σύλλογος Διδασκόντων του 3ου ΓΕΛ Μυτιλήνης απαντά σε δημοσίευμά μας, προτείνοντας και τίτλο στη δημοσίευση της απάντησής του

Με επιστολή του στο «Ε», που υπογράφει ο διευθυντής του Σχολείου, Μιχάλης Καπιωτάς, και η οποία κοινοποιείται στον προϊστάμενο Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Βορείου Αιγαίου, το διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, Βασίλη Κοντάρα, και τον Αγάπιο Οικονομίδη, σχολικό σύμβουλο Παιδαγωγικής Καθοδήγησης 3ου ΓΕΛ, ο Σύλλογος Διδασκόντων του 3ου ΓΕΛ Μυτιλήνης απαντά σε δημοσίευμα της εφημερίδας μας το περασμένο Σάββατο, με τίτλο «Συνοδοί... πολυτελείας!».
Στην επιστολή αναφέρονται τα κάτωθι:

«Με έκπληξη και απογοήτευση διαβάσαμε το δημοσίευμά σας, και μάλιστα πρωτοσέλιδο, με τίτλο “Συνοδοί... πολυτελείας!”.

Τίτλος που απευθύνεται σε ένα σύλλογο καθηγητών ενός Λυκείου που διαπρέπει σε όλους τους τομείς της εκπαίδευσης, διακρίνεται με τις επιτυχίες των μαθητών του στις εξετάσεις, τη συμμετοχή του σε καινοτόμα προγράμματα, καθώς επίσης και στον αθλητισμό.

Καμαρώνουμε για τους μαθητές μας, και αυτοί για εμάς.
Στο θέμα μας όμως: Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, λάβαμε μέρος με ομάδες των μαθητών μας σε όλα τα αθλήματα των σχολικών αγώνων που προκηρύχτηκαν στο Νομό μας.

Ξεπερνώντας πολλά οργανωτικά προβλήματα του Γραφείου Φυσικής Αγωγής που αφορούσαν ιδιαίτερα το σχολείο μας, πήραμε όλα τα κύπελλα σε επίπεδο Νομού (καλαθοσφαίρισης αγοριών και κοριτσιών, ποδοσφαίρου, πετοσφαίρισης κοριτσιών) και 11 μετάλλια στους αγώνες στίβου.

Γεγονός που, όπως φάνηκε εκ των υστέρων, δεν άρεσε σε κάποιους...
Στην επόμενη β΄ φάση των αγώνων, που θα γινόταν στον Πειραιά, η ομάδα καλαθοσφαίρισης κοριτσιών αποφάσισε μόνη της να μη λάβει μέρος, αφού τα περισσότερα κορίτσια της ομάδας είναι μαθήτριες της Γ΄ τάξης και αυτήν την περίοδο είναι προσηλωμένες στην προετοιμασία τους για τις πανελλήνιες εξετάσεις που αρχίζουν σε λίγες μέρες. Αξίζει να σημειωθεί ότι και από την ομάδα ποδοσφαίρου, έξι βασικοί παίκτες, μαθητές της Γ΄ τάξης, δήλωσαν ότι δεν επιθυμούν να ακολουθήσουν την αποστολή λόγω των επικείμενων πανελληνίων εξετάσεων.

Αντικαταστάθηκαν, έτσι, με άλλους μαθητές της Α΄ και Β΄ τάξης, που μέχρι τώρα δεν είχαν λάβει μέρος σε κανέναν αγώνα, με αποτέλεσμα να αποδυναμωθεί η ομάδα. Παρ’ όλα αυτά, αποφασίσαμε να μεταβούν οι ομάδες ποδοσφαίρου και καλαθοσφαίρισης αγοριών, σύνολο 27 μαθητές, με δυο συνοδούς καθηγητές που με προθυμία ανακοίνωσαν ότι θα συνοδεύσουν την αποστολή.

Την Τετάρτη 30/4 και ώρα 14:00, και μετά από δική μας τηλεφωνική επικοινωνία με το Γραφείο Φυσικής Αγωγής, μας ανακοινώθηκε ότι όλοι οι μαθητές θα πρέπει να μετακινηθούν από το λιμάνι του Πειραιά στους χώρους των αγώνων με τα μέσα μαζικής μεταφοράς και όχι όπως γινόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια, που η διοργανώτρια των αγώνων διέθετε μεταφορικό μέσο για τη μετακίνηση των ομάδων στα γήπεδα.
Το πρόγραμμα λοιπόν της αποστολής διαμορφώθηκε ως εξής:

Αναχώρηση την Κυριακή στις 20:00 με πλοίο στη διακεκριμένη θέση (κάθισμα) για τον Πειραιά. Αποβίβαση από το πλοίο στο λιμάνι περίπου στις 8 π.μ. το πρωί της Δευτέρας. Στη συνέχεια η κάθε ομάδα με το συνοδό της θα έπρεπε να επιβιβαστεί από λεωφορείο σε λεωφορείο, ώστε στις 10 π.μ. να βρίσκεται στο γήπεδο για να αρχίσει ο αγώνας στις 10:30 π.μ..

Έτσι, οι 17 μαθητές του ποδοσφαίρου και οι 10 της καλαθοσφαίρισης, ύστερα από την ολονύκτια ταλαιπωρία στην καρέκλα του πλοίου και τη δίωρη περιπέτεια στους δρόμους μιας άγνωστης για εμάς διαδρομής, θα αντιμετώπιζε στον Κορυδαλλό την ομάδα ποδοσφαίρου του Πειραιά.

Σε περίπτωση ήττας, η περιπλάνηση στην Αθήνα θα συνεχιζόταν μέχρι στις 10 το βράδυ, οπότε και θα αναχωρούσαν με το ίδιο πλοίο, στην ίδια καρέκλα για τη Μυτιλήνη.
Θέσαμε αμέσως το θέμα ασφάλειας στη μετακίνηση μέσα στην Αθήνα χωρίς λεωφορείο, το κόστος του οποίου κυμαίνεται στα 200 - 250 ευρώ. Η απάντηση ήταν αρνητική.

Πώς μπορούσαμε λοιπόν να εγγυηθούμε την ασφάλεια των μαθητών μας που θα τριγύριζαν όλη την ημέρα μέσα στην Αθήνα; Ποιος μπορούσε να αναλάβει τέτοια ευθύνη; Κανείς από τους καθηγητές τους, γιατί πάνω από όλα εμείς οι εκπαιδευτικοί βάζουμε την ασφάλεια των παιδιών μας! Αλήθεια, θα μας δικαιολογούσε κανένας αν συνέβαινε ένα ατύχημα;

Νιώσαμε όλοι ότι με τη συμμετοχή μας αυτή, γινόμασταν συνένοχοι σε μια εγκληματική προχειρότητα και ανευθυνότητα. Ζητήσαμε τουλάχιστον έναν ακόμα συνοδό για την ομάδα ποδοσφαίρου, και αυτό όμως δεν έγινε αποδεκτό.

Ύστερα από αυτά, ενημερώσαμε τους μαθητές μας για την κατάσταση έτσι όπως είχε διαμορφωθεί και τη συνακόλουθη απόφασή μας να μη συνοδεύσουμε την αποστολή κάτω από αυτές τις συνθήκες. Ζητήσαμε να αναλάβει το Γραφείο Φυσικής Αγωγής αυτή την αποστολή, όπως ο νόμος ορίζει σε αυτήν την περίπτωση, ενώ εγγράφως απαντήσαμε στη Δ.Δ.Ε. για τους λόγους για τους οποίους το σχολείο δε θα έπαιρνε μέρος στη β΄ φάση των αγώνων.

Τέλος, για το “συνοδούς… πολυτελείας” που μας χαρακτηρίσατε στο πρωτοσέλιδό σας, ψάξτε κάπου αλλού και σίγουρα θα τους βρείτε… Το βέβαιο είναι ότι δε βρίσκονται στο σχολείο μας.

Σας παρακαλούμε, επομένως, να δημοσιεύσετε την απάντηση του Συλλόγου Διδασκόντων του 3ου Γενικού Λυκείου Μυτιλήνης στην ίδια περίοπτη θέση του επόμενου φύλλου της εφημερίδας σας, προτείνοντας και τίτλο: “Συνοδοί… υπευθυνότητας και όχι Συνοδοί… πολυτελείας”».

σ.σ. Το «Ε» επανειλημμένως στο παρελθόν έχει προβάλει τις επιτυχίες των μαθητών του 3ου Λυκείου. Όσον αφορά στα όσα παραπάνω αναφέρει ο Σύλλογος, θα μπορούσε να μας τα πει ο διευθυντής του Σχολείου στον οποίο απευθυνθήκαμε πριν την όποια μας δημοσίευση.

Αντί κάποιας απάντησης, μας παρέπεμπε όμως στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Τέλος, όσον αφορά στις καταγγελίες, αυτές προέρχονται στο σύνολό τους από διαμαρτυρόμενους γονείς μαθητών του Σχολείου. Καλό θα ήταν να δοθούν απαντήσεις και σε αυτά τα μέλη της σχολικής κοινότητας του καλού Λυκείου.