Η συνέντευξη γνωστού και εν αποστρατεία πλέον δημοσιογράφου στάθηκε αφορμή να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι απολύτως εφικτό κάθε εβδομάδα που περνά να γινόμαστε μάρτυρες και μιας απόπειρας έμφυλης βίας από μέρους ενός άντρα, μορφωμένου μάλιστα, επιτυχημένου, στο παρελθόν τουλάχιστον, και αναγνωρίσιμου, σε βάρος μιας διάσημης γυναίκας, πιο διάσημης και πιο επιτυχημένης από τον ίδιον, χωρίς να ζητείται ούτε να εξασφαλίζεται η συγκατάθεση της τελευταίας για όσα πολύ προσωπικά της βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Το τελευταίο περιστατικό αφορούσε την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ήδη από το 1996 απούσα, συνεπώς ανίκανη να αντιδράσει στη δημοσιοποίηση μιας ερωτικής περιπέτειας, που μάλλον δεν φαίνεται να είχε ιδιαίτερη σημασία για την ίδια.

Ο δημοσιογράφος της ιστορίας έχει αναφερθεί αρκετές φορές στο παρελθόν στις ερωτικές του σχέσεις, χωρίς, από όσο τουλάχιστον γνωρίζω, να περιγράφει «ζουμερές» λεπτομέρειες από ερωτικές στιγμές με επώνυμες συντρόφους. Η τελευταία εξομολόγηση προέρχεται από συνέντευξη που παραχώρησε, στο πλαίσιο της προώθησης του αυτοβιογραφικού βιβλίου του, στο οποίο συμπεριλαμβάνει και την ερωτική περίπτυξη, που αναλύει λεπτομερώς. Δεν τον γνωρίζω προσωπικά, για να τον κρίνω ως άνθρωπο συλλήβδην. Σχολιάζω αμιγώς την «εκμυστήρευση» της περιπέτειάς του με την αείμνηστη εθνική σταρ, ενταγμένη μάλιστα στην πρόσφατη «τάση» των αρσενικών για παρεμφερείς αφηγήσεις.

Άνθρωποι που συνηθίζουν να χρησιμοποιούν τους άλλους για την αυτοεπιβεβαίωσή τους διακρίνονται για την έντονη εγωπάθειά τους, για την ανάγκη όλος ο κόσμος να στρέφεται γύρω από τους ίδιους. Ο εαυτός τους ή καλύτερα ο εαυτούλης τους είναι αναντικατάστατος Είναι μοναδικός και ανεπανάληπτος και αφήνει ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στους άλλους. Πρόκειται για εμμονή, για ανάγκη αυτοπροβολής, παρά για αντικειμενική διαπίστωση. Ο χρόνος όμως είναι δυνάστης αλύπητος : διαγράφει πρόσωπα, ελαχιστοποιεί εμπειρίες, ακυρώνει σχέσεις. Η μνήμη αντιστέκεται στον χρόνο δύσκολα και επιλεκτικά. Πολύ επιλεκτικά. Δεν υπάρχει αυστηρότερος εκλεκτικισμός από εκείνον της ερωτικής ανάμνησης. Το κριτήριο, εν πολλοίς υποκειμενικό, είναι εν τέλει αυστηρά αξιοκρατικό: Ξεχωρίζει ό, τι άξιζε να γευτεί ο άνθρωπος στη ζωή! Ως δημιουργικά μεταμορφωτική εμπειρία! Αφήνει όλα τα υπόλοιπα στο περιθώριο της μικροϊστορίας του καθενός!

Υπάρχουν ασφαλώς και εκείνοι που συμπεριλαμβάνουν στις αναμνήσεις τους πρόσωπα με κριτήριο την αξιόλογη πορεία που αυτά διέγραψαν και διαγράφουν, τονώνοντας έτσι τον προσωπικό τους ναρκισσισμό, παρά το γεγονός ότι δεν διατηρούσαν ισχυρά συναισθήματα για τα άτομα αυτά στη διάρκεια της ερωτικής τους σχέσης, χωρίς προφανώς τα ίδια αυτά πρόσωπα να σημαίνουν κάτι ιδιαίτερο στην προσωπική τους μυθολογία. Το στερεότυπο επιτάσσει όμως ότι, αν είχε κάποιον/αν ερωτευτεί στο παρελθόν, έστω και στο μακρινό, ένα πρόσωπο επαγγελματικά ή καλλιτεχνικά καταξιωμένο, έστω ένα άτομο που απολαμβάνει κοινωνική αναγνώριση, οι μετοχές του παλιού εκείνου φλερτ, για έναν ακατανόητο σε μένα τουλάχιστον λόγο, ανεβαίνουν. Ετερόφωτα πρόσωπα κάνουν κατάχρηση της ακτινοβολίας των άλλων. Τους κουτσομπολεύουν, αποδεικνύοντας τη δική τους μικρότητα, τους «εκθέτουν» - εδώ που τα λέμε συνιστά αδυναμία ενός αξιόλογου ανθρώπου να μαθαίνουν όσοι δεν το γνώριζαν ότι κάποτε διατηρούσαν στενές σχέσεις με τόσο ταπεινούς ηθικά χαρακτήρες, ότι έτρεφαν συναισθήματα για πρόσωπα ανάξια να τους σεβαστούν και να αναγνωρίσουν στα χρόνια που πέρασαν τον κόπο, την προσπάθεια και την επιτυχία τους. Οι καρδιοκατακτητές μας αγνοούν βέβαια, συνήθως ηθελημένα, τα συναισθήματα και την εκτίμηση που τρέφουν σήμερα για τους ίδιους τα πρόσωπα που σχολιάζουν. Οι άνθρωποι σχεδόν ποτέ δεν διατηρούν συναισθήματα για σχέσεις περιστασιακές και εφήμερες. Οι γυναίκες είναι άνθρωποι, είναι απελευθερωμένες προσωπικότητες, συνειδητοποιημένες: τους το επιτρέπει η αγωγή που λαμβάνουν τα τελευταία τριάντα χρόνια τουλάχιστον και η κοινή γνώμη όπως διαμορφώνεται. Κάθε φορά που ακούτε διηγήσεις ανάλογες με όσες βλέπουν το φως της δημοσιότητας τελευταία, αναρωτηθείτε μήπως πίσω από τα εύσημα του μεγάλου εραστή κρύβεται κάποιος που βίωσε στο παρελθόν την απόρριψη από γυναίκα που παρουσιάζει ως παιχνίδι της γοητείας του. Ένας ευνουχισμένος αρσενικός ακόμα, θύμα της γυναικείας χειραφέτησης. _