Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απρίλιος 2010, ο πρωθυπουργός, ο πολύς Γεώρ.Α.Παπανδρέου απ’ το ακριτικό Καστελόριζο, απευθύνθηκε με διάγγελμα στους Έλληνες και ως άλλος Χαρ.Τρικούπης είπε το σύγχρονο «δυστυχώς επτωχεύσαμε». Ανερυθρίαστα, σημείωσε ότι λόγω αδυναμίας εξυπηρέτησης του εθνικού χρέους (113% του ΑΕΠ), μας έβαλε στους ΔΝΤ-Τρόϊκα, άσχετα κι αν προ λίγων μηνών «καυχιόταν» στα προεκλογικά μπαλκόνια, «λεφτά υπάρχουν». Έτσι υπογράφοντας το πρώτο μνημόνιο, μας έβαλε στην αποφράδα περίοδο της ατέλειωτης λιτότητας. Εποχή απάνθρωπη, κτηνώδης για όλους μας, που κράτησε πάνω από οκτώ ολόκληρα χρόνια. Εποχή, που η Ιστορία στα «φοβερά ντοκουμέντα» της, όταν θα αναφέρεται σ’ αυτή, θα την περιγράφει με μία μόνο λέξη. Φτωχοποίηση. Δηλ. το κατ’ αυτήν επισυμβάν φοβερό γεγονός στην Ελλάδα. Φτωχοποίηση, λόγω απώλειας του 25% του ΑΕΠ της. Απώλεια που μόνο σε πολέμους με ταπεινωτική εθνική ήττα απαντάται. Απώλεια, που στον κάθε Έλληνα σήμαινε μείωση των εισοδημάτων του κατά 50-60%. Οι διάφοροι δείκτες, μόνο όλεθρο και συμφορά καταδεικνύουν. Ανεργία στο 27%, αυτοκτονίες σε τραγικά επίπεδα, μετανάστευση ~300.000 επιστημόνων, εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, νεόπτωχοι ~2.500.000, κατάλυση του κοινωνικού κράτους, υπογεννητικότητα, πείνα, στερήσεις, μιζέρια. Γενικά ζόφος και καταχνιά. Πρόσφατη μεγάλη έρευνα, επιστημόνων (ντόπιων και ομογενών) κατέδειξε ότι η εκ των μνημονίων λιτότητα κατέστρεψε την υγεία των Ελλήνων και αύξησε τη θνησιμότητα του πληθυσμού.
Παρ’ όλη αυτή την αιμορραγία, την ατέλειωτη λιτότητα και πολύμορφες θυσίες μας, το χρέος από 113% του ΑΕΠ (2008), εκτινάχθηκε στο 189 % (2014). Μια θηλιά πνιγμού στο λαιμό μας, αλλά και των επιγενομένων.
Η αλόγιστη διαχείριση των πραγμάτων από τους ανερμάτιστους πολιτικούς μας επί 40 χρόνια μετά την μεταπολίτευση, οδήγησε στην χρεοκοπία και την υποθήκευση του μέλλοντος των παιδιών, εγγονών, δισέγγονών μας…, αφού οι δανειστές μας ως άλλοι Σάϊλωκ, απαιτούν την εξόφληση του χρέους στο ακέραιο.
Ως εκ των τραγικών αποτελεσμάτων της οκταετούς μνημονιακής κατοχής, το Καστελόριζο, σημειολογικά σηματοδοτεί πια έννοιες, ως: όλεθρος, συμφορά, καταστροφή.
Αύγουστος 2018, ο νυν πρωθυπουργός Αλέξ. Τσίπρας, από τον εμβληματικό τόπο του νόστου και της ελπίδας, το νησί της Ιθάκης απευθύνθηκε στο λαό λέγοντας ότι τα μνημόνια τέλειωσαν. Απλά, καθαρά, χωρίς πιστοληπτική γραμμή που οι νεοσυντηρητικοί ήθελαν, αλλά και επεδίωκαν.
Μεταξύ άλλων, είπε: «Τα μνημόνια της λιτότητας, της ύφεσης, και της κοινωνικής ερήμωσης, επιτέλους τελείωσαν. Η χώρα μας ανακτά το δικαίωμα της, να ορίζει αυτή τις τύχες και το μέλλον της. Σαν μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Χωρίς εξωτερικούς καταναγκασμούς. Χωρίς άλλους εκβιασμούς. Χωρίς άλλες θυσίες του λαού μας».
Βέβαια κανείς δεν παραγνωρίζει ότι η έξοδος απ’ τα μνημόνια δεν οδηγεί σε λεωφόρους στρωμένες με ροδοπέταλα. Αντίθετα, ο καθένας ξέροντας ότι η χώρα χρωστά ~320 δις. Ευρώ, συνειδητοποιεί πως θα πορευθούμε σε κακοτράχαλους δρόμους, γεμάτους αγκάθια, στερήσεις και αγώνα και μάλιστα για χρόνια. Αλλά τουλάχιστον, κουμάντο στο σπίτι μας θα κάνουμε πια εμείς. Δεν θα έρχονται τα κάθε λογής όρντινα, ως και αυτοί ακόμη οι νόμοι έτοιμοι απ’ τους δανειστές, όπως γινόταν ως τώρα στην οκτάχρονη περίοδο της οικονομικής αιχμαλωσίας μας.
Αναμφίβολα και μόνο το γεγονός της εξόδου της χώρας απ’ τα μνημόνια πιστώνεται στην σημερινή κυβέρνηση, που κατάφερε να αναστρέψει την εξάχρονη ως το 2014 υφεσιακή πορεία και να βάλλει τη χώρα σε τροχιά σταθερότητας. Εκεί δηλ. που οι προηγούμενες κυβερνήσεις απέτυχαν και η επί χρόνια υφεσιακή πορεία ακολουθούσε ελευθέρα σπειροειδή πτώση.
Η έξοδος μας απ’ τα μνημόνια (20/8ου), όσες δυσκολίες κι αν επιφυλάσσει η μεταβατική περίοδος, αφαιρεί από τους αντιπάλους της κυβέρνησης και δη τη δεξιά το απ’ το 2015 κύριο επιχείρημα της, ότι δηλαδή δεν θα τα καταφέρει. Τα κατάφερε. Στις 21 Αυγούστου, ο πρωθυπουργός με το διάγγελμά του σηματοδότησε την προσόρμισή μας σε υπήνεμο λιμάνι.
Σημειολογικά, η Ιθάκη σηματοδοτεί το τέλος του καταναγκασμού και της αιχμαλωσίας. Κυρίως, την γέννηση της προσδοκίας και της ελπίδας. Ελπίδα που θα δώσει καρπούς μετά επιτυχή αγώνα όλων μας κατά των «μνηστήρων», δηλ. των εραστών της διαφθοράς, της διαπλοκής και της εξουσίας των ολίγων.
Μένει να αποδειχθεί ότι η συμφορά των μνημονίων, μας έγινε μάθημα.
* Ο Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης (Ph.D.) είναι Πρόεδρος του Συνδέσμου Προβληματισμού & Παρέμβασης για την Ανάπτυξη της Λέσβου «ΠΙΤΤΑΚΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ»,τ. Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων, τ. Πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλ. Μεταλλειολόγων Μηχανικών.