Διάβασα για την επανέκδοση του στο «ΒΗΜΑ» ή την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» και μου κίνησε την περιέργεια. Το βιβλίο με τίτλο «Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ 1821-1835» εκδόθηκε το πρώτον το 1933 και κατ' απαίτηση της Ιεράς Συνόδου αποσύρθηκαν όλα τα έντυπα του βιβλίου από όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας. Το έργον της απόσυρσης είχαν αναλάβει οι Χωροφύλακες... Συγγραφέας του βιβλίου ο Κώστας Απέκας θεολόγος. Ύστερα από 90 χρόνια επανεκδόθηκε το τρέχον έτος από τις εκδόσεις iwrite. Προλογίζει ο Κώστας Παλούκης διδάκτορας της Νεότερης Ιστορίας.

Το διάβασα σε ένα μήνα περίπου, παρ' όλο που είναι μόνο 300 σελίδες, γιατί κρατούσα σημειώσεις και υπογράμμιζα παραγράφους που με ενδιέφεραν. Είναι αλήθεια ότι τον τελευταίο καιρό με «κουράζουν» τα σοβαρά αναγνώσματα και τα αποφεύγω. Σαν ιστορικό συμπλήρωμα σε αναγνώστες κάποιου πνευματικού επιπέδου, λίαν ενδιαφέρον, από άλλη σκοπιά.

Ένα ξάφνιασμα ευχάριστο απ' το παρελθόν

Καθόμουν στο καφενείο του Παναγιώτη και απολάμβανα τον απογευματινό καφέ μου, δίπλα μου ο γνωστός Νικόλας μας ενημέρωνε για τα νέα του χωριού και των περιχώρων... με βροντώδη φωνή. Χτύπησε το τηλέφωνο του μαγαζάτορα και απευθυνόταν σε εμένα.

- «Δάσκαλε με είχατε μαθητή στα Ροζενά Κορινθίας πριν 56 χρόνια! Βρισκόμαστε στο νησί σας και θέλω να σας δω». Στην αρχή ξαφνιάστηκα μετά συγκινήθηκα, βούρκωσα ο γέροντας...

Τι είχε συμβεί. Βρήκε ο φίλος το τηλέφωνο μου μέσω "ΕΜΠΡΟΣ" επικοινώνησε με το σπίτι μου, η Ελένη έδωσε το τηλέφωνο του καφενείου που βρισκόμουν. Συνήθως σκόπιμα, ξεχνώ να πάρω το κινητό μαζί μου. Ύστερα από δύο μέρες ήρθαν στο σπίτι μου δύο ζευγάρια, συγγενείς μεταξύ τους, με μια ακόμα μαθήτρια μου, απ' τον καιρό εκείνο.

Αφυπνίστηκε αμέσως και το συνειδητό και το υποσυνείδητο, θυμήθηκα αγαπημένα και προσφιλή πρόσωπα πέραν του σχολείου, τα περισσότερα μακάρια πια. Είναι το μόνο χωριό που ακόμα και τώρα επιστρέφω στα όνειρά μου και σεργιανώ στις ανηφοριές και στα σοκάκια του. Προφανώς γιατί τότε ήμουν 30-32 ετών. Και τι δεν είπαμε με τους φίλους πια. Δεν πρόλαβα να τους φιλοξενήσω και να χορτάσω τις αναμνήσεις. Επέστρεψαν σύντομα στον τόπο τους. Αποφεύγω να επιστρέφω στους τόπους που διάβηκα την πρώτη νιότη μου και λίγα χρόνια μετά για ένα και μόνο λόγο. Δεν βρίσκω τους ανθρώπους που έζησα συναναστράφηκα και γλέντησα. Και αυτό με πληγώνει. Όπως δεν αντέχω τους αποχωρισμούς.

Αυτοδιοικητικές εκλογές

Το ξαναλέμε! Στις εθνικές εκλογές ψηφίζουμε πολιτικά στις αυτοδιοικητικές τους πλέον ικανούς. Να θυμίσω ότι η θητεία των Περιφερειαρχών, Δημάρχων κλπ. λήγει στις 31/12/2023, αλλά οι αυτοδιοικητικές εκλογές θα γίνουν το πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου, απομένουν επομένως πέντε μήνες ακόμα στους υποψήφιους να γνωριστούν με τους ψηφοφόρους και ν' αναπτύξουν τα προγράμματά τους. Επειδή ορισμένοι υποψήφιοι άρχισαν με ζέση τον προεκλογικό αγώνα φοβάμαι ότι μέχρι τις εκλογές θα κουραστούν και θα κουράσουν. Έχουμε τη γνώμη ότι αυτόν τον καιρό οι επισκέψεις στα χωριά και στα κέντρα αναψυχής στην πόλη είναι αρκετά. Χωρίς «λόγους» όμως. Το ραδιόφωνο, το διαδίκτυο, προσφέρεται για σύντομες παρουσιάσεις και διαφημίσεις. Είναι αρκετό για την ώρα.

«Η κούνια που τους κούναγε», του κ. Κουτσούμπα

Ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ κ. Κουτσούμπας στην ομιλία του στην πλατεία Σαπφούς στη Μυτιλήνη αναφέρθηκε στη ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ. Για το κάθε κόμμα είχε το «φιλοδώρημά» του. Στο ΠΑΣΟΚ που διεκδικεί τη βουλευτική έδρα απ' το ΚΚΕ στάθηκε γενναιόδωρος το φιλοδώρησε με την ιστορική φράση «κούνια που τους κούναγε». Ας σταθούμε λίγο στο γεγονός:

Το ΚΚΕ κατεβαίνει στις εκλογές του Μαΐου στο νομό Λέσβου μ' ένα αξιόλογο ψηφοδέλτιο, νέων ανθρώπων. Το Κομμουνιστικό κόμμα έχει παράδοση στο νησί αν αναλογιστεί κανείς ότι τέλος των δεκαετιών του '50 και του '60 η Αριστερά έβγαζε τρεις βουλευτές στα νησιά Λέσβο, Λήμνο, Άγιο Ευστράτιο.

Ωστόσο πολλά έχουν αλλάξει από τότε και η δύναμη του ΚΚΕ σήμερα κυμαίνεται πανελλαδικά από 5-7%. Αν η μετακίνηση ψηφοφόρων από το ΣΥΡΙΖΑ στο ΠΑΣΟΚ συνεχιστεί μέχρι τις εκλογές στο νομό και αν η δύναμη του ΠΑΣΟΚ διατηρηθεί σε διψήφιο ποσοστό, δεν είναι εύκολο να προβλεφθεί πιο κόμμα θα χάσει την έδρα και πιο θα την κερδίσει.

Αναντικατάστατος

Συχνά πυκνά διαβάζω στον Τύπο ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει και αυτές τις εκλογές θα δημιουργηθούν διασπαστικές κινήσεις στο κόμμα, όπως συνέβη το 2015 με Λαφαζάνη, Κωνσταντοπούλου κλπ. Το σημαντικό είναι ότι αυτή την ώρα δεν βρίσκεται στο ΣΥΡΙΖΑ ηγετική μορφή ν' αντικαταστήσει τον Αλέξη Τσίπρα. Νομίζω ότι όσοι δημοσιογράφοι υποστηρίζουν αυτή την άποψη δεν έχουν μελετήσει πολιτική ιστορία. Όταν ο Αλέκος Αλαβάνος έφερε για πρώτη φορά τον Αλέξη Τσίπρα στον Συνασπισμό και τον έχρισε υποψήφιο Δήμαρχο Αθηναίων «δεν τον γνώριζε ούτε η μάνα του». Δυσκολευόταν να εκφέρει πολιτικό λόγο, η ευρύτερη μόρφωση του ήταν και είναι περιορισμένη, τα Αγγλικά του σε βαθμό Lower. Οι συγκυρίες τον βοήθησαν να επικρατήσει μέχρι σήμερα, αλλά πολιτικός του αναστήματος ενός Κύρκου -για να σταθούμε στην Αριστερά- δεν θα γίνει ποτέ. Νομίζω ότι η σοσιαλδημοκρατία χρειάζεται ένα νέο ηγέτη, πολιτικά μορφωμένο, με ταλέντο και σύγχρονη αντίληψη των πραγμάτων.

«Ο λαός έχει πάντα δίκιο»!

Όταν ο κ. Τσίπρας επισκέφθηκε τη Χίο παρουσιάστηκε ασφαλισμένος και παραπονέθηκε ότι από το 2019 του καθυστερούν τη σύνταξή του. Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε ότι θα το φροντίσει. Απεδείχθη ότι ο παραπονούμενος χρωστούσε στον ΕΦΚΑ 47.000 ευρώ... Το θράσος του εις τον κύβον.

Ο ιδιωτικός τομέας το 2015 φορολογείτο υπέρογκα για να μπορεί το κράτος να επιχορηγεί τα ταμεία των εργαζομένων στη ΔΕΗ με 580 εκατ. και του ΟΤΕ με 535 εκατ.

Το 2016 εργαζόμενος στον ΟΤΕ συνταξιοδοτήθηκε στα 55 χρόνια και παρά τις αλλεπάλληλες μειώσεις της σύνταξής του κατέληξε να λαμβάνει 2.700 ευρώ... Οι περισσότεροι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ «μπήκαν απ' το παράθυρο» και ορισμένοι δεν είχαν τελειώσει ούτε το 6τάξιο Γυμνάσιο! Τα λόγια περιττεύουν.