Η Καλλικράτειος αρχιτεκτονική για το χωροταξικό των ΟΤΑ που μας επιβλήθηκε το 2010 τιμώρησε εμάς τους Λέσβιους διά νόμου, αυτού που τάχα απέβλεπε στην αποκέντρωση των αυτοδιοικητικών δυνάμεων, να ζούμε σε κατάσταση πλήρους συγκεντρωτισμού και απόλυτου «Μυτιληνοκεντρισμού». Βιώσαμε αυτό σ’ όλο του το μεγαλείο στην πρώτη περίοδο εφαρμογής του νόμου ως τη δημαρχιακή αλλαγή (Αύγουστος 2014, προηγήθηκαν το Μάιο οι εκλογές).

Η τότε δημοτική αρχή είχε «ανεβάσει» πολύ το θέμα (για δικούς της λόγους) άμα τη αναλήψει των καθηκόντων της το Γενάρη του 2011. Είχε ομιλήσει εν σχέσει προς την αρχιτεκτονική που δημιούργησε το Δήμο στον οποίο καλείτο να δημαρχεύσει ως «Κακοκράτειο αρχιτεκτονική», είχε ακόμη ομιλήσει περί «αδιοίκητου» του Δήμου κι όχι απλώς κακοδιοίκητου. Έχει τέλος ομιλήσει κατ’ απόλυτο δε τρόπο περί Δήμου Τέρατος.

Μετά τη δημαρχιακή αλλαγή, συνεχίζουμε να βιώνουμε την ίδια ή ακόμη και χειρότερη κατάσταση εκ των διαφόρων αντικειμενικών λόγων, με κυριότερο αυτόν του προσφυγικού, σε συνδυασμό προς τη λιτότητα και την οικονομική κρίση.

Είναι πάγιος κανόνας το ότι, όταν η προδιαγραφή ενός οικοδομήματος είναι στρεβλή, το εξ αυτής οικοδόμημα θα είναι ομοίως στρεβλό, ανεξαρτήτως του μηχανικού που θα κληθεί να την εφαρμόσει. Το στρεβλό του «καλλικρατείου αρχιτεκτονήματος» στην περίπτωσή μας έδωσε και θα εξακολουθεί, όσο δεν αλλάζει, να δίνει για το νησί μας αποτέλεσμα στρεβλό, τερατώδες.

Το Δήμο Τέρας Λέσβου. Ο εκάστοτε δε δήμαρχός του, ακόμη και ιδιότητες Χουντίνι να διαθέτει, δεν θα μπορέσει ποτέ να υπάρξει ο υπηρέτης ισομερούς προσφοράς και φροντίδας προς όλους τους δημότες του, τους από την Αμαλή ως το Σίγρι και από τη Νυφίδα ως το ακρωτήριο Κόρακας.

Την άνοιξη του ΄14 ολοκληρώθηκε στη Βουλή η ιλαροτραγωδία με την τάχα προσπάθεια, οπερετικής μορφής οπωσδήποτε, των κοινοβουλευτικών αντιπροσώπων μας στη Βουλή (Βογιατζής, Αθανασίου, Σηφουνάκης - έχοντας αγκωνάρι στηρίγματός του τον τότε δήμαρχο Βουνάτσο!- ) με όλες τις τακτικές και μεθοδεύσεις που ο κινηματογραφικός συνάδελφός τους Μαυρογιαλούρος θα τις ζήλευε, να μη φέρνει το ποθούμενο. Δηλαδή, το σπάσιμο του Δήμου Τέρατος, πράγμα που είχαν υποσχεθεί στο λεσβιακό λαό μ’ όποιο τρόπο, σ’ όποια ευκαιρία, σ’ όποια εκδήλωση, σ’ όποια μορφή λόγου, γραπτού, δηλώσεις, συνεντεύξεις κ.λπ.

Τότε κι εμείς, μη έχοντες άλλη δυνατότητα, βάλαμε «τη σπάθη στο θηκάρι». Είπαμε όμως ότι θα επαγρυπνούμε ώστε αν χρειαζόταν να αρχίζαμε τον απαιτούμενο σχετικό αγώνα οι εκλογές στο νησί μας το 2019 να γίνουν πια με περισσότερους του ενός δήμους.

Τούτο όχι ετσιθελικά, αλλά στη βάση των αντικειμενικών δεδομένων και δυνατοτήτων κοντολογίς της λογικής, ως επίσης και των εκ του συντάγματος απορρεόντων περί ισοπολιτείας και ισονομίας των Ελλήνων. Των Ελλήνων της Κρήτης λ.χ. που σε δύο νομούς της, των 75.000 κατοίκων έκαστος, διαθέτουν τέσσερις δήμους, ο νομός Λασιθίου και ο νομός Ρεθύμνης, έναντι των Ελλήνων της Λέσβου των 90.000 που διαθέτει έναν μόνο Δήμο!

Βεβαίως, μετά την κυβερνητική αλλαγή στις αρχές του 2015, ήταν φυσικό να αναμένουμε μέχρις ότου επέλθει το πλήρωμα του χρόνου. Αναμέναμε η εδώ και δεκαέξι μήνες νέα κυβέρνηση της χώρας, επεξεργαζόμενη το θέμα, να ετοιμάσει το σχετικό νομοσχέδιο και κατά τα χρονοδιαγράμματα και τις δικές της προτεραιότητες να το παρουσιάσει στο λαό.

Πράγματι φαίνεται ότι έπεστι ο χρόνος και αυτές τις μέρες δια των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης πληροφορηθήκαμε το προσχέδιο σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών με τίτλο «Ρυθμίσεις Θεμάτων ΟΤΑ και άλλες διατάξεις».

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όπως ήταν φυσικό, εγκύψαμε με λαχτάρα σ’ όλη την έκταση του κειμένου, ψάχνοντας να βρούμε το θησαυρό. Αλλά τελικά απογοητευμένοι διαπιστώσαμε πως ήταν «άνθρακες ο θησαυρός». Συγκεκριμένα, στις 70 σελίδες του, στα 7 κεφάλαιά του και στα 150 άρθρα του, ουδέν σχετικό περιλαμβάνεται εν αναφορά προς το θέμα του ανασχεδιασμού τού από το 2010 επιβληθέντος για τους ΟΤΑ χωροταξικού σχεδιασμού του «Καλλικράτη».

Ο έστι μεθερμηνευόμενο, ουδεμία αναφορά ή έστω υπαινιγμός υπάρχει για το «σπάσιμο του Δήμου Τέρατος». Τούτο, πέραν της όποιας απογοήτευσης, αναμφίβολα μας προβληματίζει και μάλιστα εντόνως. Άραγε ο Δήμος Τέρας θα μακροημερεύσει έτι περαιτέρω; Το «ζει και βασιλεύει και…», κατά το γνωστό μύθο της γοργόνας, θα ισχύει γι’ αυτόν στο διηνεκές;

Τούτο δε αδιαμφισβήτητα εφόσον δεν σηκωθούμε όλοι οι Λέσβιοι απ’ τον καναπέ του εφησυχασμού μας και αφήσουμε τα πράγματα να είναι όπως μας επιβλήθηκαν.

Ο Σύνδεσμός μας «Πιττακός ο Μυτιληναίος» έκανε την παρθενική του παρουσία στις 2 Μαΐου 2010, όταν έλαβε μέρος στη δημόσια διαβούλευση για την Καλλικράτειο δομή, την προβλέπουσα έναν μόνο δήμο στο νησί μας. Τοποθετήθηκε προς τον τότε υπουργό Εσωτερικών με ανοικτή πολυσέλιδη επιστολή, φέρουσα επικεφαλίδα: «Λάθος το σχέδιο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ για τη Λέσβο».

Αντίστοιχη παρέμβαση κάναμε και το φθινόπωρο του 2012 προς τον καθ’ ύλη υπουργό, το συμπατριώτη μας Χαράλαμπο Αθανασίου επί τη αναλήψει των καθηκόντων του.

Όπως ήταν φυσικό, εφόσον ο ίδιος είχε αναγάγει το σπάσιμο του δήμου σε στοίχημα της πολιτικής του καριέρας, θελήσαμε να του πούμε το πολύ απλό, ότι από εκείνον αναμέναμε τα υπεσχημένα. Για τρίτη φορά, και με αφορμή το αναφερόμενο πιο πάνω σχετικό προσχέδιο νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, απευθυνθήκαμε στον αρμόδιο υπουργό Παναγιώτη Κουρουμπλή, πρωτοκολλώντας προ ημερών στο γραφείο του το νέο κείμενό μας, στο οποίο, αφού διεξοδικά αναφερόμαστε στα του Δήμου Τέρατος, περαίνοντας καταλήγουμε:

«… Οι εκλογές του 2019 (εκ του ότι θα πρέπει) να γίνουν με περισσότερους του ενός Δήμου στο νησί μας, είναι πια υποχρέωσή μας να αρχίσουμε το σχετικό αγώνα μας, αγώνας που θα γίνεται με ό,τι μέσο είναι δυνατό στο πλαίσιο της ηθικής νομιμοποίησής μας ως πολιτών, που σεβόμαστε τα εκ του συντάγματος απορρέοντα δικαιώματά αλλά και υποχρεώσεις μας, μέχρις ότου δούμε σε φύλλο της Κυβερνήσεως τη δημοσίευση, στο οποίο θα αναγράφεται το “σπάσιμο” του Δήμου Λέσβου».
Τώρα, πράγματι, ο αγώνας μας αρχίζει.