«Κακή Συμφωνία»! Αυτό ακούστηκε από τηλεοράσεως από τα χείλη του Πρωθυπουργού το βράδυ στις 14 του μήνα. Του ανθρώπου που επί 5,5 μήνες πέρασε τον τάραχο της ψυχής του παλεύοντας με όλους τους «γύπες» του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών, των εκπροσώπων αυτών της νεοαποικιοκρατίας.

Του ανθρώπου που στο 17ώρο της «διαβούλευσης» της 13ης του μήνα με όλους αυτούς του γύπες να του καμακώνουν και να του ξεσκίζουν το σώμα με όλα αυτά τα αλλοπρόσαλλα που του ζητούσαν, ισοπεδώνοντας τα οράματα και τις καταστατικές αρχές, του Σούμαν και των άλλων σκαπανέων της ιδέας της Ενωμένης Ευρώπης, του 1957.

Και μπορεί το σώμα του Αλέξη Τσίπρα να τραυματίστηκε στην κυριολεξία, όπως όλη η υφήλιος είδε «ιδίοις όμμασι», αλλά κατάφερε να κρατήσει την ψυχή του αλώβητη.

Έτσι επέτυχε ακόμη να συνεχίσει να διαθέτει τα ανάκαρα εκείνα που ανήκουν αλλά και που χρειάζονται στους διαμορφωτές Ιστορίας των Λαών, για να μπορεί να κοιτάξει στα ίσα τον Ελληνικό Λαό στα μάτια, που τον τίμησε με ένα 61,3 % στο Δημοψήφισμα και το 83,3% των αντιπροσώπων του στο Κοινοβούλιο εξουσιοδοτώντας τον να φέρει συμφωνία.

Να τον κοιτάξει και να του πει με όση δύναμη αυτοκριτικής χρειαζόταν ότι του φέρνει μια συμφωνία. Κακή συμφωνία όπως ομολόγησε, όμως συμφωνία. Μία συμφωνία που εξοβελίζει το Grexit που οι ανθέλληνες με προεξάρχοντα το γνήσιο τέκνο προσεγγίσεως και επιδιώξεων αντιστοίχων της εθνικοσοσιαλιστικής λαίλαπας της Γερμανίας του μεσοπολέμου, «τιμωρό» των Νεοελλήνων Β. Σόϊμπλε. Να τον κοιτάξει στα μάτια το Λαό μας και να του πει «αναλαμβάνω στο ακέραιο την ευθύνη».

Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί υπογράφοντας αυτή τη συμφωνία να «ταπεινώθηκε» στα μάτια αυτών των γυπών και των ομοίων τους, όμως στα μάτια της υφηλίου φάνηκε νικητής και τροπαιοφόρος. Έδωσε με το παράδειγμά του στους κατατρεγμένους όλης της Γης τη δυνατότητα να μπορούν να ονειρεύονται και να ΕΛΠΙΖΟΥΝ.

Πράγματα που ο όλεθρος που έχει επιφέρει η Χρηματοπιστωτική φενάκη και η βδελυρή Παγκοσμιοποίηση τα τελευταία 25 -30 χρόνια έχει καταντήσει τους ανθρώπους, υπάνθρωπους για να μην πω άλογα όντα.

Και αναλύοντας τη συμφωνία, είπε ο Πρωθυπουργός, ότι είναι ασφαλώς καλλίστη εν σχέσει προς αυτή του Grexit (αυτής της απόλυτης καταστροφής προδήλως της χώρας και όλων των Ελλήνων), αλλά οπωσδήποτε καλύτερη αυτής που ο Γιούγκερ που μας έδωσε τελεσιγραφικά στις 24 Ιουνίου και που καταψηφίστηκε με το ανεπανάληπτο 61,3 %.

Η τελευταία, εφ’ όσον υπογραφόταν θα ήταν πεντάμηνης ισχύος μόνο και χρηματοδότησης περίπου 18 δις ευρώ. Μετά το Νοέμβριο θα βρισκόμασταν πάλι στην ίδια κατάσταση με αυτή που περάσαμε τους 5 τελευταίους μήνες και θα χρειαζόταν να ξαναρχίσουμε πάλι διαπραγματεύσεις απ’ την αρχή.

Η σημερινή «κακή συμφωνία» είναι τριετούς ισχύος, με χρηματοδότηση περ. 86 δις ευρώ και το κυριότερο με τη σαφή δέσμευση των πιστωτών - γυπών, του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών, κ.λπ., ότι το φθινόπωρο αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις για την αναδιάρθρωση του χρέους της χώρας. Αυτό δηλ. που Μέρκελ και Σόϊμπλε ούτε να ακούσουν δεν ήθελαν.

Τα 86 δις ευρώ περιλαμβάνουν ένα πακέτο 35 δις ευρώ για την χρηματοδότηση έργων ανάπτυξης, που θα βγάλουν τη χώρα από το σπιράλ της ατελείωτης ύφεσης. Ακόμη περιλαμβάνουν ένα πακέτο 25 δις ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ώστε να εξασφαλιστούν τα χρήματα των Ελλήνων καταθετών.

Με όλα αυτά και κυρίως, που εφ’ όσον θελήσουμε θα μπορέσουμε να απαλείψουμε όλη αυτή τη μιζέρια που μας κατατρέχει τα τελευταία πέντε χρόνια, μπαίνοντας πάλι σε δρόμο της ανάπτυξης, αλλά κυρίως με την αναδιάρθρωση του χρέους από το 2022 και μετά, θα αρχίσει να ανακτάται η χαμένη αξιοπρέπειά μας.

Αν δεν γινόταν η αναδιάρθρωση του χρέους και έμεναν τα πράγματα ως είναι σήμερα, τούτο θα ήταν μία μόνιμη θηλιά πνιγμού στο λαιμό όλων των Ελλήνων, ες αεί. Θα ήταν για μένα, θα ήταν για τα παιδιά μου και ασφαλώς για τον 5χρονο Παναγιώτη και το 2χρονο Νικόλα , τους εγγονούς μου .

Έτσι με τη σαφή αυτή και εξαιρετικά περιγραφική αποτύπωση της καταστάσεως από τον Πρωθυπουργό Τσίπρα στη συνέντευξή του της 14ης τ.μ. στην ΕΡΤ, κατά την εκτίμησή μου το αποτέλεσμα της συμφωνίας που έκλεισε βασανιστικά για τον Πρωθυπουργό το πρωί της 13ης Ιουλίου, μπορεί να είναι τιμωρητικό για μένα και τη γενιά μου, αλλά είναι οπωσδήποτε λυτρωτικό για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.

Αφού λοιπόν θα υπάρξει η λύτρωση των Ελλήνων στον άμεσο σχετικά ορίζοντα των 3-5 επομένων χρόνων και θα αρχίσουμε να ανακτούμε την εθνική μας αξιοπρέπεια, θεωρώ ότι όλοι μας αντέχουμε. Αρκεί να υπάρξουμε σώφρονες και να μη μας συνθλίψουν πάλι τα ελαττώματα της ράτσας.

Πάντως προσωπικά, έχοντας τις ενοχές των επιχείρων της γενιάς μου που έφερε τη χώρα στα σημερινά της χάλια, αλλά παράλληλα και της κεκτημένης ταχύτητας εκ των πέντε μνημονιακών χρόνων, τα άλλα τρία ακόμη χρόνια μνημονίου τα αντέχω και θα τα ανεχτώ χωρίς αγκομαχητό με το δεδομένο ότι θα δώσω στον Παναγιώτη και το Νικόλα, στους εγγονούς μου τη δυνατότητα να υπάρξουν ελεύθεροι άνθρωποι και το κυριότερο αξιοπρεπείς, ως Έλληνες.