Η Λυδία Λίθος της λογικής είναι η της αριθμητικής απλή μέθοδος των τριών. Αυτήν τη χρησιμοποίησα προ ετών σηματοδοτώντας τα κακώς κείμενα στα πολιτικά πράγματα του νησιού εκ της έλλειψης φροντίδας της Πολιτείας προς τη Λέσβο, αλλά και την ανικανότητα των ταγών μας να τη διεκδικήσουν απ' το αθηνοκεντρικό δοβλέτι.

Τα τέσσερα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης (Κ.Π.Σ.) έφεραν στην Ελλάδα ευρωπαϊκούς πόρους προς δημιουργία υποδομών και μεγάλων αναπτυξιακών έργων, κλίμακος, ύψους 86,5 δισ. ευρώ. Η απλή μέθοδος των τριών «λέει»: Στα 10 εκατ. Έλληνες ανήκουν 86,5 δισ. ευρώ. Στις 100 χιλ. Λεσβίους, πόσα; Απάντηση, 865 εκατ. ευρώ.

Στη βάση ισοπολιτείας, ισονομίας κ.λπ., οι Λέσβιοι δικαιούνταν στο ακέραιο αυτά. Ακόμη δικαιούνταν και εκείνα, τα εκ της σχετικής εθνικής συμμετοχής. Δηλαδή, ολικά, θα έπρεπε να μας έχουν έρθει ως σήμερα (απ' το '80) για τέτοια έργα, πλέον του 1 δισ. ευρώ. Πρέπει να προστεθούν και τα εκ των Δημοσίων Επενδύσεων ποσά, που πόσα είναι δεν μπορώ να εκτιμήσω.

Από τα 4 Κ.Π.Σ., πόσα έχουν έρθει; Λιγότερα των 150 εκατ. (συμπεριλαμβανομένων των 44,5 εκατ. ευρώ του «Καλλονής - Σιγρίου», του μεγαλύτερου ποτέ πραγματοποιηθέντος έργου στον αιγαιακό χώρο, που άρχισε το Σεπτέμβριο). Δηλαδή δεν ήρθαν πάνω από ~850 εκατ. ευρώ.

Αν είχαμε τον «πακτωλό» αυτόν, θα είχαν πραγματοποιηθεί, εκτιμώ, όλα τα μεγάλα έργα που χρειαζόμαστε: όπως 200 - 250 χλμ. δρόμων (κληροδοτηθέντες ως καρόδρομοι απ' την ευσπλαχνία του μεγάλου Πατισάχ, Αβδούλ Χαμίτ του Αιμοσταγούς), το λιμάνι του Σιγρίου, οι δύο Πύλες Σέγκεν (Πέτρα, Πλωμάρι), το εργοστάσιο της ΔΕΗ (ξεχάσετε το κι αυτό), το διεθνές ως της Ρόδου νέο αεροδρόμιο (ακατάλληλο το στην Κράτηγο για «πάντα καιρό», ως εκ των ενόντων δημιούργημα των πολεμικών αναγκών των χιτλερικών), το Φράγμα Τσικνιά κ.ά..

Όταν λοιπόν αρθρογράφησα τα της απλής μεθόδου των τριών, μαζί με την ανάλυση κατά πώς προεξέθεσα, όλοι αυτοί που σε μαυρογιαλούρειο τακτική, συμπεριφορές και μεγαλοστομίες, με τα ατελείωτα και ψεύδη, θα..., θα... και ξανά θα..., έπαψαν να μου προσάπτουν διάφορα «κοσμητικά» επίθετα.

Αυτά που, στη βάση της «μονομανίας» μου περί την Ανάπτυξη, κατά καιρούς έγραφα και κοινολογούσα παντοιοτρόπως, πως η Ελληνική Πολιτεία όχι μονάχα δε δείχνει την όποια απαιτούμενη φροντίδα στη Λέσβο, αλλά την αγνοεί παντελώς (μόνο έργο ανάπτυξης, το λιμάνι της Μυτιλήνης κατά το '50) και αράδιαζα τα κάθε λογής έργα που χρειαζόμαστε, ώστε η πολυπόθητη ανάπτυξη αποτρέποντας την ερήμωση των χωριών μας και ξαναζωντανεύοντας το νησί, προοδευτικά να ανακτήσει το ~50% του πληθυσμού του (που χάθηκε ατυχώς τον ένα αιώνα ελεύθερου εθνικού βίου), κάποιοι με «στόλιζαν»: ανεδαφικός, υπερφίαλος, αιθεροβάμων κ.ά..

Οι δίδοντές μου αυτά ήταν διάφοροι «φίλοι» σε τοπικό, πολιτικό, αλλά κυρίως κομματικό επίπεδο. Οι χειρότεροι όλων ήσαν οι τελευταίοι, ήτοι εκείνοι που χωρίς την κομματική ταυτότητα και δη οι υβριδικώς δημιουργηθέντες στον κομματικό δοκιμαστικό σωλήνα, ήτοι εκείνοι που χωρίς την ιδιότητα αυτή δε θα τους εμπιστευόντουσαν ούτε περίπτερο να διευθύνουν. Σιώπησαν όλοι όταν με την απλή μέθοδο των τριών τούς απογύμνωσα στα μάτια των Λεσβίων και είναι πια φειδωλοί στα όποια «θα» τους, αφού αισθάνονται ως εκείνοι που πιάνονται «με τη γίδα στον ώμο».

Το του μεγάλου Σοφοκλή «αλλ' ουδέν ψεύδος εις γήρας χρόνου» έφθασε να γυμνώσει ακόμη πιο πολύ τους ταγούς μας και κυρίως αυτούς που εκμεταλλεύονταν τα αποτελέσματα του κατά περίπτωση... «αυτόματου πιλότου». Αυτή η φράση, «15 χρόνια πέρασαν, οι κυβερνήσεις διαδέχονταν η μία την άλλη, όλοι μιλούσαν για το ότι το έργο είναι ώριμο, αλλά εις μάτην, οι υποσχέσεις ξεχνιόντουσαν όταν η κάθε νέα κυβέρνηση έπαιρνε την εξουσία», που αναφέρεται στη διακήρυξη της προ εβδομάδων νεοσύστατης Επιτροπής Αγώνα του οδικού άξονα «Καλλονής - Πέτρας», απεκάλυψε πανηγυρικά το σε «γήρας χρόνου» ψεύδος. Δηλαδή την ψευτιά που αποκαλύφθηκε μετά μεγάλη παρέλευση (γήρας) χρόνου.

Στη διακήρυξή τους αυτή, στην πρώτη παράγραφο, τα λένε σχεδόν όλα, γράφοντας: «Εμείς που υπογράφουμε την παρούσα διακήρυξη, κάτω από την επί χρόνια αδιαφορία που έχουν δείξει οι μέχρι τώρα οι Κυβερνώντες για τη Λέσβο συνολικά, αλλά ειδικότερα για τη Βόρεια Λέσβο, αρχής γινομένης από το 1999, όταν ο τότε Πρωθυπουργός κ. Σημίτης εξήγγειλε τη δημιουργία του νέου οδικού άξονα Καλλονής - Πέτρας, με την παρούσα ενεργοποιούμαστε για να μη χάσουμε άλλη μια ευκαιρία να δούμε αυτό υλοποιούμενο επί τέλους, εν όψει του νέου ΕΣΠΑ (2014 - 2020).»

Εκ της πραγματικότητος και κατά αντιδιαστολή, το μεν δικό τους έργο να μη εντάσσεται στο Γ΄ Κ.Π.Σ., αλλ' ούτε στο ΕΣΠΑ, ενώ το προς το Σίγρι που εξαγγέλθηκε από τον κ. Σημίτη επίσης την ιδία ημέρα, ήδη υλοποιούμενο, οι της Επιτροπής «Καλλονής - Πέτρας» τονίζουν αλλού, περιεκτικά:

«Ποιοι είναι οι κύριοι που αποφάσισαν να μην εγκρίνουν τον οδικό άξονα Καλλονής - Πέτρας, αγνοώντας την ύπαρξή του, που το κόστος κατασκευής είναι 17 εκατ. ευρώ (δηλαδή μόνο το 1/3 τού ήδη υλοποιούμενου οδικού άξονα Καλλονής - Σιγρίου των 44,5 εκατ. ευρώ);»

Η σύσταση της επιτροπής αυτής αναμφίβολα δικαιώνει έναν πρωτοστάτη, που εν ζωή είχε κάνει τα μέγιστα να πραγματοποιηθεί ο άξονας αυτός. Αναφέρομαι στον από τους κοινούς κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες σύντροφο και φίλο, αείμνηστο Στ. Παυλή, που έφυγε απ' τη ζωή νέος.

Είμαι σίγουρος ότι αν ο Στέλιος (γνωρίζοντάς τον) δεν πέθαινε το 2006, το μικρό αυτό έργο των 17 εκατ. ευρώ θα ήταν ήδη υλοποιημένο. Πιστεύω, τέλος, ότι το κενό του θα αναπληρώσει επαξίως έστω και με καθυστέρηση η νεοσύστατη αυτή Επιτροπή, και τελικά ο άξονας «Καλλονής - Πέτρας» θα γίνει με ευρωπαϊκά κονδύλια (νέο ΕΣΠΑ).

Τέλος, θεωρώ ότι παρέλκει να αναφερθεί πως η Επιτροπή αυτή αποτελεί και τη δικαίωση της Επιτροπής Αγώνα «Καλλονής - Σιγρίου», της από εμένα συσταθείσης το 2003. Πάντως από την πλευρά μας, χαιρετίζουμε την αδελφή Επιτροπή Αγώνα και προσωπικά ως ο επικεφαλής της για τον «Καλλονής - Σιγρίου» θέτω τον εαυτό μου στη διάθεσή τους ώστε να παράσχω το οτιδήποτε έχω κεφαλαιοποιήσει σχετικώς, στον υπερδεκαετή αγώνα της δικής μας Επιτροπής.