Ξανασχολούμαι για πολλοστή φορά με το θέμα, μετά τη λήψη τής από 19/4/2013 επιστολής του προέδρου της ΔΕΗ, κ. Ζερβού, απάντηση στις σχετικές δικές μας τής 28/11/2012 και 28/02/2013. Μια απάντηση που είναι αυτό που λέει ο λαός μας «Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε», αφού στα εννιά καίρια ερωτήματά μας ουσιαστικά δεν απαντά σε κανένα. Θεωρώ ότι ο κόσμος του νησιού μας πρέπει και δικαιούται να ξέρει τι άλλοι σκέφτονται και κάνουν γι’ αυτόν. Μάλιστα, για ένα θέμα νευραλγικής σημασίας που σχετίζεται με την ανάπτυξη του τόπου του και την ευημερία του, αυτό της ηλεκτρενεργειακής κάλυψης των αναγκών του. Εξ άλλου, η στήλη «Αιολίας λόγος» έχει λόγο και μάλιστα ορθό (αποτέλεσμα της πολυετούς σχετικής επιστημονικής ενασχόλησης του συντάκτου της) για ένα τέτοιας σημασίας θέμα και το παρόν είναι συνέχεια σχετικού προηγουμένου άρθρου της.

Tα εγχειρίδια πρωτοετών φοιτητών των Οικονομικών Επιστημών σε ό,τι αφορά τη δημιουργία κάποιας οικονομικής δραστηριότητας (βιομηχανία, εργοστάσιο), έχει ένα θεμελιώδες αξίωμα που σχηματικά αποδίδεται με κύκλο επί του οποίου στις θέσεις των τεσσάρων σημείων του ορίζοντα υπάρχει γραμμένος αντίστοιχα ο όρος: σχεδίαση, μελέτη, εφαρμογή, έλεγχος. Δηλαδή, για να γίνει ένα εργοστάσιο, αφού υπάρξει η ανάγκη που οδηγεί στην παράλληλη σύλληψη και επεξεργασία της σχετικής ιδέας, ακολουθεί η μελέτη από κάθε άποψη όλων των υπεισερχομένων παραγόντων, μετά γίνεται η στην πράξη εφαρμογή με το κτίσιμο κ.λπ. αυτού και τέλος ο έλεγχος για να διαπιστωθεί ότι όλα έχουν εφαρμοστεί σωστά. Με τα διεθνή στατιστικά δεδομένα, ο κύκλος δημιουργίας ενός εργοστασίου οποιασδήποτε κλίμακος, απαιτεί χρόνο πέντε έως επτά χρόνια κατά μέγιστο.

Και ερχόμαστε στα καθ’ ημάς. Στο εργοστάσιο βάσεως το οποίο θα καλύψει τις ηλεκτρενεργειακές ανάγκες του νησιού. Αυτές που οξύνονται συνεχώς από τη δεκαετία τού ’80 με την αύξηση της ζητήσεως ρεύματος. Αυτές που βάσει του τότε ισχύοντος νόμου θα έπρεπε να είχαν καλυφθεί από τη ΔΕΗ, που ως έχουσα το μονοπώλιο, θα έπρεπε να καλύπτει τις αντίστοιχες ανάγκες όλων των Ελλήνων καταναλωτών ανά την Επικράτεια. Χωρίς να υπεισέλθω σε θέματα ευθυνών κ.λπ., αυτό που πρέπει να πούμε είναι ότι το θέμα «εργοστάσιο της ΔΕΗ» στο νησί μας, «σέρνεται» επί μία ολόκληρη γενεά, δηλαδή 25 ολόκληρα χρόνια!!!

Μερικές φορές όταν ασχολείται κάποιος με ένα πρόβλημα που τη λύση του πρέπει να τη δώσουν άλλοι, αλλά, όπως στην περίπτωσή μας, αφορά ολόκληρο το λαό (λεσβιακό) και αυτό δε λύνεται, δεν προχωρά, αντιθέτως είναι στάσιμο για χρόνια και ο άνθρωπος αυτός επιμένει για τη λύση του, αυτό καταντά… μονομανία. Τόσες φορές που προσωπικά έχω ασχοληθεί με το θέμα, το έχω «σηκώσει» από τις αρχές της δεκαετίας τού ’90, το έχω προβάλει, έχω αντιπαρατεθεί σχετικά και έχω προσπαθήσει να προβληματίσω τους συμπατριώτες μας ύστερα από τόσα χρόνια και τόσες ανεπιτυχείς προσπάθειες, αισθάνομαι ως να με κατατρέχει το σισύφειο σύνδρομο. Μάλιστα, ασχολούμενος κατ’ επανάληψη για το πρόβλημά μας, ένας κακόπιστος εύκολα θα μπορούσε να με κατηγορήσει (όπως κατά καιρούς και έχει γίνει) ότι μόνο της τσέπης μου το διάφορο θα μπορούσε να δικαιολογήσει μια τέτοια επιμονή μου.

Η λύση του, μονοδιάστατα, λέγεται νέο εργοστάσιο βάσεως. Τόσο όσο να καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες του τόπου και να δώσει ένα περιθώριο για κάποια ακόμη χρόνια. Με δεδομένο ότι τρεχόντως οι ανάγκες μας είναι της τάξεως των 80 ΜW, έχει σχεδιαστεί, λέει, να γίνει στο νησί εργοστάσιο 120 ΜW. Να γίνει! Αλλά πότε επιτέλους; Έτσι, βάσει της Αδείας Παραγωγής (πενταετούς ισχύος) στη Σαρακήνα που είχε δοθεί στη ΔΕΗ το 2009, θα έπρεπε να είχε γίνει η μονάδα και να τεθεί σε λειτουργία ως το 2014. Όμως επειδή ως τώρα ένα χρόνο πριν, δεν έχει γίνει τίποτα πάλι, η γραφή μας προς τον κ. Ζερβό (την οποία κοινοποιήσαμε και στον πρωθυπουργό της χώρας) ήταν άκρως επικριτική με εννιά ερωτήματα οξέα και στριφνά για εκείνον που δε θα ήθελε να τους δώσει απάντηση, όπως και δεν έδωσε ο κ. Διοικητής.

Τόσο που στην απάντησή του ξεκινά γράφοντάς: «Με τις ανωτέρω επιστολές σας αποδίδετε στη ΔΕΗ Α.Ε. χαρακτηρισμούς, ενέργειες και προθέσεις που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, παραγνωρίζοντας εγγενείς δυσκολίες και προβλήματα για τα οποία δεν ευθύνεται η εταιρεία μας.» Αλλά πώς θα μπορούσε να εξηγηθεί 25 κοντά χρόνια το «ΜΗ ΛΥΣΗ» του προβλήματός μας από τη ΔΕΗ; Το ότι κάθε τόσο ο διοικητής τής ΔΕΗ διαχρονικά από τη δεκαετία τού ’90, μετά του 2000 και τώρα τού ’10 (άσχετα αν αλλάζουν τα πρόσωπα, η συνέχεια της Διοικήσεως πάντα υπάρχει), μας διαβεβαιώνει εγγράφως περί της θελήσεως της εταιρείας να λύσει το πρόβλημα της ηλεκτρενεργειακής πενίας του νησιού μας. Στα λόγια μεν είναι έτσι. Στην πράξη, ΟΧΙ. Και ατυχώς αυτό τραβά σε μάκρος 25 ετών!!!

Με δεδομένο, λοιπόν, ότι ύστερα από όλη την επί δεκαετίες οδύσσεια του προβλήματός μας, το να ερωτάται με ένα αριθμό εννέα «καυτών» ερωτημάτων και ο διοικητής τής ΔΕΗ να μη δίνει καμμία σχετική απάντηση αλλά να απαντά ότι για το εργοστάσιο αυτό απαιτείται έκταση γης και τούτο θα πρέπει να γίνει «διά αναγκαστικής απαλλοτρίωσης υπέρ της ΔΕΗ» και ακόμη ότι «προωθείται από τις αρμόδιες υπηρεσίες εισήγηση στο Δ.Σ. της Επιχείρησης για την έγκριση έναρξης των διαδικασιών απαλλοτρίωσης της απαιτουμένης εκτάσεως στη θέση Σαρακήνα». Δηλαδή, απλά «ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι». Γι’ αυτό λυπούμαι να πω ότι με την όλη δυσπραγία που υπάρχει στην Ελλάδα των Μνημονίων, αλλά και στην ίδια τη ΔΕΗ, το εργοστάσιο αυτό βάσεως δεν προβλέπεται να γίνει ούτε στην ερχομένη γενεά.