Η χειρουργική χωρίς νοσηλεία και διανυκτέρευση στο νοσοκομείο δεν είναι μια καινούργια θεωρία, άλλωστε για αιώνες οι χειρουργικές επεμβάσεις γίνονταν εκτός νοσοκομείων. Η σημαντική, όμως, πρόοδος στις χειρουργικές τεχνικές, στα φάρμακα (αντιβιοτικά, αναισθητικά) και κυρίως το αποτέλεσμα των μεγάλων τεχνολογικών ανακαλύψεων έδωσαν τη δυνατότητα για όλο και πιο σύνθετες επεμβάσεις, σε όλο και πιο εξειδικευμένα νοσοκομειακά τμήματα, αυξάνοντας το κόστος, τις ανάγκες για προσωπικό και μεγαλώνοντας τις λίστες αναμονής. Επομένως και επεμβάσεις που δεν απαιτούν στην πραγματικότητα ειδικό εξοπλισμό, ειδική προεγχειρητική προετοιμασία και νοσηλεία εκτελούνται παρ’ όλα αυτά σε αυτά τα ίδια μεγάλα νοσοκομεία. Μέχρι τη δεκαετία τού ‘70 πολλοί λίγοι χειρουργοί έπαιρναν το ρίσκο για χειρουργική αντιμετώπιση σε εξωνοσοκομειακή βάση. Από τότε μέχρι σήμερα και αναθεωρώντας τις απόψεις αυτές, ένα μεγάλο ποσοστό των θεραπειών γίνονται στις χώρες αυτές σε εξωνοσοκομειακή βάση. Στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρε, όμως, δεν ακολουθείται με τον ίδιο ρυθμό η τάση αυτή.
Συμπληρώθηκαν ήδη στη χώρα μας 20 χρόνια από την εφαρμογή της λαπαροσκοπικής χειρουργικής σε όλες σχεδόν τις ενδοκοιλιακές παθήσεις και η χειρουργική κοινότητα δεν έχει σταματήσει, με τη βοήθεια της συνεχούς εξέλιξης της τεχνολογίας, να βρίσκει χειρουργικές τεχνικές που όλο και περισσότερο θα ελαχιστοποιούν το μετεγχειρητικό πόνο, τις χειρουργικές ουλές , τη διάρκεια νοσηλείας και θα φέρνουν γρήγορα πλήρη επάνοδο σε κανονική δραστηριότητα. Οι τεχνικές αυτές είναι η μικρολαπαροσκόπηση και πρόσφατα η SPL ή SPAL ή SILS, δηλαδή η λαπαροσκόπηση μέσω μοναδικής οπής. Οι ουλές είναι σχεδόν αόρατες και υπάρχει ακόμα λιγότερος πόνος και από την κλασσική λαπαροσκοπική χειρουργική. Εξελίξεις και βελτιώσεις στις οπτικές ίνες, τα διάφορα συστήματα καμερών, τα νεώτερα, εργονομικότερα και μικρότερα λαπαροσκοπικά εργαλεία, τα εργαλεία για SPL, τα πιο εξελιγμένα αιμοστατικά εργαλεία, οι υψηλής ευκρίνειας οθόνες και τα ρομποτικά συστήματα επέτρεψαν στους χειρουργούς να εκτελούν όλο και πιο σύνθετες λαπαροσκοπικές επεμβάσεις με μεγαλύτερη ασφάλεια.
Μπορούμε λοιπόν σήμερα, στο τέλος τού 2010, να εκτελούμε επεμβάσεις βραχείας νοσηλείας (Day Clinic) με τις ανωτέρω λαπαροσκοπικές τεχνικές, όπως χολοκυστεκτομή, σκωληκοειδεκτομή, αποκατάσταση κηλών του κοιλιακού τοιχώματος, βιοψίες ενδοκοιλιακών οργάνων, αφαίρεση κύστεων ωοθηκών κ.λπ., με ασφάλεια, αποτελεσματικότητα και με ελάχιστη παρέμβαση στους ιστούς.
Παρ’ όλα τα κοινωνικά, οικονομικά και ιατρικά πλεονεκτήματα που έχουν αναφερθεί από διάφορους συγγραφείς, πολλοί χειρουργοί είναι ακόμα απρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν αυτή την τακτική, είτε λόγω ελλιπούς πληροφόρησης είτε φόβου για μετεγχειρητικές επιπλοκές, αντίθεσης πολλών ασθενών ακόμα και για λόγους μειωμένης αμοιβής. Όμως με τη βοήθεια της ταχύτατα εξελισσόμενης τεχνολογίας το μέλλον της εξωνοσοκομειακής χειρουργικής πρακτικής είναι σαφώς υποσχόμενο.
Στα ανωτέρω πλαίσια και ιδιαίτερα στον ευέλικτο ιδιωτικό τομέα έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται και στη χώρα μας αυτά τα νέα πρότυπα διαχείρισης των ασθενών, δηλαδή επεμβάσεις με βραχεία νοσηλεία (Day Clinic), όπως π.χ. στην Κλινική τής Interamerican/EUREKO, την Αθηναϊκή Κλινική.

Πηγή: iator.gr