«Μα καλά, πήρε ο Τσίπρας στην κυβέρνησή του την Παπακώστα και την Ξενογιαννακοπούλου που παλιά τον έβριζαν και προέρχονται και από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ;», σχολιάζεται και ξανασχολιάζεται αδιάκοπα στα social media από προχτές. Λες και είναι η πρώτη φορά που γίνεται μεταγραφή… αεροδρομίου στον ΣΥΡΙΖΑ που πήρε την εξουσία λέγοντας (μεταξύ πολλών άλλων) και πως θα συντρίψει το παλιό και εντούτοις κυβέρνησε με όλον τον διαχρονικό «πάγκο» του ΠΑΣΟΚ (Σπίρτζη, Κουρουμπλή, Δέδε μόνο ενδεικτικά), τον αντιμνημονιακό (sic) ακροδεξιό Πάνο Καμμένο, κλείνοντας ως και τώρα το μάτι στο Καραμανλικό μπλοκ. Λες και είναι η πρώτη φορά που παρακολουθούμε κωλοτούμπα που θα ζήλευε και ο Ιωάννης Μελισσανίδης στα πολιτικά πράγματα της χώρας αυτής και λες και πρόκειται για είδηση σε τελική ανάλυση που θα πρέπει και καλά να συνιστά έκπληξη…

Παρ’ όλα αυτά, για μία ακόμη φορά, η πυκνότητα των σχολίων στα social media που σήμερα καταγγέλλουν για μία ακόμη «μπαμπεσιά» του Τσίπρα και μία ακόμη ασυνέπεια λόγων και πράξεων, αναγάγεται σε «αποτύπωση της άποψης της κοινωνίας»! Ναι υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι, που πιστεύουν πως αυτό που αναπαράγεται κάθε φορά ως «αντίδραση» σε κάθε είδηση ή κατάσταση της χώρας στο διαδίκτυο είναι και η επικρατούσα άποψη της κοινωνίας. Της κοινωνίας που είναι 60 χρονών και έχει φώτο προφίλ εικόνα βγαλμένη με λειτουργία ομορφιάς στο 200% αν δεν έχει εικόνα απ’ όταν ήταν 20 χρονών παιδαρέλι! Αν ίσχυε όμως πραγματικά αυτό και μιλούσαμε βάσιμα για «επικρατούσα άποψη της κοινωνίας», ο ΣΥΡΙΖΑ λογικά δεν θα είχε τα μούτρα ούτε καν να σκεφτεί να κατέβει στις επόμενες εκλογές και η ΝΔ που διεκδικεί με αξιώσεις ξανά την κυβέρνηση, δεν θα είχε τα κουράγια να ασκεί αντιπολίτευση την τελευταία τριετία.

Στα σοβαρά τώρα, ο Τσίπρας με τον πρόσφατο ανασχηματισμό του (ξαναμανά)έκανε κάτι που γίνεται κατά κόρον για δεκαετίες ολάκερες. Δεν έκανε κάτι που θεωρείται στα αλήθεια ανήθικο για την ελληνική κοινωνία, που συνειδητά επικροτεί πλειοψηφικά το παραμύθι και ειδικά από το 2000 και μετά έχει μετατραπεί σε έναν όχλο όπου κυρίαρχη ιδεολογία του είναι το συμφέρον, η θεσηθηρία και η ανηθικότητα. Όχι πως δεν υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που ψηφίζουν ή λειτουργούν με βάση τα πιστεύω τους και την πολιτική τους ιδεολογία. Αλλά αυτοί είναι η μειοψηφία και σε κάθε περίπτωση δεν είναι εκείνοι που θα καθορίσουν το αποτέλεσμα καμίας εκλογικής αναμέτρησης.

Αυτοί που καθορίζουν τις εκλογικές αναμετρήσεις είναι ο όχλος, που δεν έχει πρόβλημα να αναμασά αντιδεξιές ή αντιαριστερές κορώνες από τη μία τετραετία στην άλλη και δεν έχει κανένα πρόβλημα να εκχωρήσει το δικαίωμα της κοροϊδίας στον οποιονδήποτε που προηγουμένως τον έχει με κάποιον (εννοείται ανήθικο αν όχι παράνομο τρόπο) βοηθήσει. Είναι ο όχλος που «ακολουθά» τα τρολ της κάθε «γραμμής» που βγαίνει στα social media μέσω fake news ή μέσω δημοσιευμάτων με μισές αλήθειες. Είναι ο όχλος που έχει καταπλακώσει και τον τελευταίο που πασχίζει να μείνει ψύχραιμος, προσπαθώντας να πείσει τον εαυτό του πως δεν γίνεται να είναι τόσο μόνος, ανάμεσα σε γενιές και γενιές Ελλήνων που είναι κοινωνικά, ιστορικά και δημοκρατικά αμόρφωτοι.

Γιατί όμως ενοχλεί τόσο πολύ ο ΣΥΡΙΖΑ όταν κάνει αυτό που γίνεται γενικά… πάντα και ειδικά κατά τις εποχές του δικομματισμού όπου η κοινωνία που ψήφιζε χάριζε ποσοστάρες πότε στο ένα και πότε στο άλλο κόμμα μεταξύ 40%-45%; Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε αυτό που δεν έκανε κανένα άλλο κόμμα από τη μεταπολίτευση και μετά: Υποσχέθηκε ότι όλα αυτά τα προαναφερθέντα θα τελειώσουν, μαζί με τα μνημόνια. Δεν υπήρξε στην πραγματικότητα πιο ενοχλητική εξαγγελία από αυτή. Το ότι απέτυχε παταγωδώς ή άφησε προκλητικά πολύ γρήγορα αυτόν τον στόχο όμως, δεν θα τον εμποδίσει να συνεχίζει να υπάρχει. Το 2% με 3% του διαχρονικού ποσοστού του που έφυγε βλέποντας την «ατιμία» να εξελίσσεται, έχει υπερκαλυφθεί ανώδυνα από τα διψήφια ποσοστά του όχλου. Που θα ακολουθεί όσο έχει ακόμα νόημα αυτόν τον καιροσκοπισμό και χωρίς ιδεολογία κόμμα, μέχρι να βρει ίσως την ιδανική συνέχεια της ύπαρξής του σε κάποιον άλλον σχηματισμό. Ποια Παπακώστα λοιπόν που έβριζε τον Τσίπρα μας λέτε και ποια Ξενογιαννακοπούλου που ορκίζονταν στον «πράσινο ήλιο»; Αυτές τουλάχιστον έχουν τα άντερα να κάνουν τούμπες δημοσίως. Εμείς τις κάνουμε στο σπίτι μας, στη δουλειά μας και στο… παραβάν. Χειρότεροι είμαστε.