ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ…

Δεν ξέρω εάν είναι συμπτωματικό ή κάτι έχει συμβεί, πάντως δημιουργείται η αίσθηση ότι από την ημέρα που ήρθε ο Ομπάμα στην Ελλάδα, σαν κάτι να έχει αλλάξει στον Αλέξη. Σαν να παρακολουθούμε ένα διαφορετικό πολιτικό. Άλλαξε η ρητορική του, η συμπεριφορά του, ακόμα και οι κινήσεις και η στάση του σώματος του.

Να του είπε τίποτα ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, να έμαθε κάτι, να είναι η πίεση του αξιώματος, ο όγκος και η πολυπλοκότητα των προβλημάτων ή μήπως το αίσθημα του εγκλωβισμού; Άγνωστο, πάντως κάτι έχει αλλάξει. Αδύνατον ακόμα να προσδιοριστεί τι ακριβώς, θα φανεί σύντομα.

Και δεν είναι το θέμα εάν θα αποφασίσει να κάνει εκλογές ή δημοψήφισμα. Δημοκρατία έχουμε κι αυτά είναι τα βασικά της εργαλεία. Το θέμα είναι εάν οι όποιες αποφάσεις του, είναι απόρροια διεργασιών και διαβουλεύσεων με βάση τα υπαρκτά προβλήματα και τα δεδομένα που υπάρχουν.

Ή είναι αποτέλεσμα μιας αντίληψης που κουβαλάει μέσα του από τη μακροχρόνια κομματική του δράση στην αντιεξουσιαστική Αριστερά, όπου ξέρουν πολύ καλά όσοι έχουν θητεύσει, ότι κυοφορούνται συνήθως εξωπραγματικά σενάρια και καταστάσεις, δημιουργώντας μια εντελώς διαφορετική αντίληψη της πραγματικότητας. Δηλαδή εμφορούμενοι από το αλάθητο της Αριστεράς και χαρακτηρίζοντας εχθρό τον καθέναν που έχει διαφορετική άποψη και εκτίμηση μέσα σε μια καπιταλιστική κοινωνία, δημιουργούνται τάσεις ασφυξίας, ακόμα και αυτοκαταστροφής.

Το γεγονός ότι συμμορφώνεται στην τρέχουσα καπιταλιστική λογική, δεν οφείλεται μόνο στο όποιο δέλεαρ της εξουσίας αλλά και στις αστικές καταβολές. Κι ευτυχώς που μέχρι σήμερα οι πολιτικές του αποφάσεις, έστω και κακές, έστω και αργοπορημένες, δείχνουν να συμβαδίζουν με την πραγματικότητα της τρέχουσας πολιτικής. Εάν όμως ασυνείδητα υποταχθεί στην αταβιστική αντίληψη της Αριστεράς, τότε οι όποιες αποφάσεις τείνουν να δημιουργήσουν εκρηκτικές διαστάσεις.

Άλλωστε ουκ ολίγα τα παραδείγματα ηγετών άλλων κρατών, που διέλυσαν τις κοινωνίες τους μέσα σε μια λογική συνομωσιολογίας και δημιουργίας εχθρών της κοινωνίας. Παραμονή Χριστουγέννων δεν είναι καθόλου ευχάριστο να συζητούνται τέτοια θέματα. Έλα όμως που η κοινωνία, ακόμα και μπροστά στο ΑΤΜ που έχει στηθεί για το 300άρι, καταπλακώνεται από μια γενικότερη ολίσθηση στην απόγνωση. Ας ελπίσουμε το χριστουγεννιάτικο πνεύμα να μην αγγίξει μόνο τις δικές μας καρδιές, αλλά κι αυτές των ηγετών μας. Και να ‘χουμε υπόψην αυτό που έγραψε κάποιος στο facebook: «Ο χρόνος είναι σαν το στρινγκ, πίσω δεν έχει...».

Οι ευχές του ΑΡΚΑ…

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ…..

 

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1914

Ημερολόγιο Λέσβου

Κυκλοφορεί το «Πανελλήνιον Ημερολόγιο Λέσβου 1914» με 312 σελίδες από τα τυπογραφεία της εφημερίδας «Λέσβος». Σύμφωνα με το μελετητή του τοπικού Τύπου Κ. Μίσσιο, εκδότης φαίνεται να είναι ο Μήτσας Κουρτζής, ο οποίος πέρα από τις λογοτεχνικές του ανησυχίες, είχε την οικονομική δύναμη στήριξης μιας τέτοιας έκδοσης. Η επανέκδοση του τεύχους έγινε πριν μερικά χρόνια από το «Χαρτοπωλείο Πετρά» και μεταξύ των άλλων δημοσιεύονται τα έργα των Αχιλλέα Νέη «Στον Βασιλιά μας», Ι. Κράλλη «Κόρη», Δ.Ν. Βερναρδάκη «Αγαθή», Φώτη Γιοφύλλη «Αγαπάτε τους εχθρούς ημών» κλπ.. Επόμενος τόμος του ημερολογίου δεν κυκλοφόρησε.

ΕΙΠΕ

«Τα πάντα βρίσκονται σε μια εύθραυστη ισορροπία, η οποία όμως απειλείται καθημερινά από διάφορα γεγονότα και από συγκεκριμένους ανθρώπους, οι οποίοι επιθυμούν, ο καθένας για τους προσωπικούς του λόγους, την ολοκληρωτική αποσταθεροποίηση της κατάστασης, που θα έχει ως αποτέλεσμα την έκκληση βίας».

Σπύρος Γαληνός, δήμαρχος Λέσβου σε επιστολή του στο Γ. Μουζάλα