Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Προειδοποιούν με επίσχεση εργασίας
Τρεις μήνες απλήρωτοι/ες, εν αναμονή της εξόφλησης των μισθών των μηνών Δεκεμβρίου 2017, Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 2018, συμπληρώνουν οι εργαζόμενοι, συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου της Υπηρεσίας Ασύλου του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής. Το Δ.Σ. του Σωματείου των Συμβασιούχων ανακοινώνει και προειδοποιεί τους ιθύνοντες ότι οι εργαζόμενοι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου της Υπηρεσίας Ασύλου, προτίθενται να ασκήσουν το δικαίωμά τους σε επίσχεση εργασίας.
Παρά την αναγνώριση του «ζητήματος» της μισθοδοσίας τους από μέρους του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και παρά τις συνεχείς υποσχέσεις για κανονικοποίηση των πληρωμών, η κατάσταση δεν έχει εξομαλυνθεί, με αποτέλεσμα, όπως αναφέρουν, «να οδηγούμαστε σε οικονομική εξουθένωση, μη δυνάμενοι/ες να ανταποκριθούμε στα καθημερινά έξοδα, στα έξοδα μετακίνησής από και προς την εργασία τους, ούτε στην πληρωμή των οφειλόμενων μισθωμάτων στην περίπτωση όσων εργαζόμαστε εκτός της μόνιμης κατοικίας μας. Στην κατ’ επανάληψη οικονομική δυσχέρεια που βιώνουμε, προστίθενται οι δυσχερείς και πιεστικές συνθήκες εργασίας, οι ελλιπείς συνθήκες υγιεινής στους χώρους εργασίας, οι περικοπές ημερομισθίων σε περιπτώσεις απουσίας λόγω ασθένειας και η μόνιμη εργασιακή επισφάλεια, η οποία είναι πιο έντονη μετά τις μαζικές απολύσεις έμπειρου προσωπικού ορισμένου χρόνου το Δεκέμβριο του 2017, που άφησε κενό στην Υ.Α. επί 3 μήνες (!) και μετά την προαναγγελία νέων απολύσεων που δρομολογούνται για το Μάιο του 2018».
Και καταλήγουν: «Όση υπομονή και καλή πίστη επιδεικνύουμε ως εργαζόμενοι/ες, ασκώντας συνετά και αδιάλειπτα τα καθήκοντά μας, τόσο περισσότερο το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, μας φτάνει διαρκώς στα όριά μας με την κατ’ εξακολούθηση καθυστέρηση στην καταβολή των δεδουλευμένων μας. Η οικονομική ασφυξία που μας έχει επιβληθεί, μας οδηγεί να προβούμε σε επίσχεση εργασίας μέχρις ότου πραγματοποιηθεί η καταβολή του συνόλου των δεδουλευμένων μας».