Αγαπά τον τόπο μας και τους κατοίκους του, η πρώτη του ατάκα, εξηγώντας ότι έχει λίγα χρόνια να έρθει, ήταν ότι… ομορφύναμε! Η αλήθεια είναι όμως ότι το βράδυ της Δευτέρας ήμασταν όλοι όμορφοι στον «Οινοφόρο» κι αυτό ήταν για άλλη μια φορά δική του επιτυχία. Αν κι έκλεισε 45 χρόνια στο ελληνικό τραγούδι, η φωνή του παραμένει εφηβική. Και η αλήθεια είναι ότι δεν χορταίνεται ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου ακόμα κι αν έχει σαρώσει όλες τις ελληνικές πόλεις δεκάδες φορές. Το κοινό του εκεί, πιστό στο ραντεβού για το «Καράβι το παλιό, το σαπιοκάραβο» που θα μας κάνει κάποια στιγμή να λύσουμε και να ξεκινήσουμε. Για τα χαιρετίσματα στην εξουσία που αποτελούν την εκτόνωση μιας κατάστασης - πάντα περίπλοκης στην Ελλάδα. Μπορεί την επομένη να συνεχίσουμε να ανεχόμαστε, να σκύβουμε το κεφάλι, όμως τη στιγμή του Βασίλη, θέλουμε να κρατήσουμε την ουσία, να ονειρευτούμε. Να αναθεματίσουμε αυτούς που στο γιουσουρούμ ξεπουλήθηκαν για ένα κουστούμ’ και μας έμεινε μόνο το ταρατατζούμ.

Οι «Μάγμα» άνοιξαν τη συναυλία

Κι ας απορήσουμε κι αλλιώς. Τις τελευταίες δεκαετίες πόσο συχνά μπορούμε να αφεθούμε με τραγούδια με πολιτικό στίχο; Αυτό είναι άλλη μια επιτυχία του Βασίλη - και άλλων καλλιτεχνών, αλλά παλιότερων και κυρίως εκείνων που έχουν φύγει από τη ζωή. Μας έκανε, λοιπόν ο Βασίλης με τα τραγούδια του, να σχολιάζουμε την πολιτική, χωρίς βαρύγδουπες λέξεις και τσιτάτα, απλά και ωραία, ενίοτε χοροπηδώντας, άλλοτε και κλαίγοντας. Κι επειδή η ανθρώπινη υπόσταση δεν είναι μόνο πολιτική, στα τραγούδια που λέμε μαζί του οι φωνές χαμηλώνουν, «χαραγμένη καρδιά στο παγκάκι που μετά την προδώσαν, μια φορά μου ‘χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι, πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη»…

Οπότε Βασίλη, ναι, εσύ μας ομορφαίνεις και θα σε περιμένουμε, πάντα!

Συγχαρητήρια και στους «Μάγμα» που άνοιξαν τόσο δυναμικά τη συναυλία του Βασίλη, και έφεραν το κοινό μπροστά, έτοιμο να ζήσει αυτή τη μεγάλη βραδιά!