![Ημερίδα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για την Άνοια [Vid]](https://www.emprosnet.gr/modules/mod_news_pro_gk5/cache/k2.items.cache.cf78ec06b7ad3a93c6a8d0a1eb76ca97_XSnsp-224_links.jpg)
Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Δεκάδες επιστημονικές μελέτες έχουν γίνει μέχρι σήμερα για τη διαχείριση των αποβλήτων των ελαιοτριβείων. Πολύ μεγάλος είναι και ο αριθμός των τεχνολογικών εφαρμογών που έχουν αναπτυχθεί. Ωστόσο το πρόβλημα δεν έχει λυθεί. Ο βασικός λόγος είναι πως η διαχείριση των αποβλήτων κοστίζει και κανείς μέχρι σήμερα δεν είναι διατεθειμένος να επωμισθεί το κόστος αυτό. Στα πλαίσια του προγράμματος Life Oleico παρουσιάστηκαν χθες στη Μυτιλήνη 12 μέθοδοι διαχείρισης των αποβλήτων των ελαιοτριβείων που εφαρμόζονται στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιταλία. Επίσης παρουσιάστηκε μια μέθοδος που έχει μελετήσει το Ινστιτούτο Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών, η οποία δείχνει ότι είναι η πιο προσιτή στα μικρά ελαιοτριβεία που υπάρχουν στη Λέσβο και τα άλλα νησιά του Αιγαίου.
Τα βασικά χαρακτηριστικά της μεθόδου που έχει μελετήσει το Ινστιτούτο απαιτούν σύγχρονα ελαιοτριβεία που μειώνουν τις απαιτήσεις σε νερό και την παραγωγή κατσίγαρου. Ο κατσίγαρος που παράγεται, μετά από φυσική καθίζηση για μικρό χρονικό διάστημα χρησιμοποιείται για πότισμα ελαιώνων ή χωραφιών, τα οποία χρησιμοποιούνται για μονοετείς καλλιέργειες.
Η μελέτη της μεθόδου κράτησε πέντε χρόνια και διαπιστώθηκε πως ένα ελαιοτριβείο που παράγει σε ετήσια βάση 400 τόνους λαδιού, χρειάζεται έναν ελαιώνα περίπου 40 στρεμμάτων για να διαθέσει τα απόβλητά του.
Η διάθεση των αποβλήτων (του κατσίγαρου) δε δημιούργησε κανένα πρόβλημα ούτε στα δέντρα ούτε στον υδροφόρο ορίζοντα ούτε στο έδαφος. Αντιθέτως, παρατηρήθηκε ότι αυξήθηκε το κάλιο στο έδαφος, στοιχείο που είναι απαραίτητο στα ελαιόδεντρα, ενώ αυξήθηκε και η οργανική ύλη.
Μικρό κόστος…
Η ανώτερη ποσότητα κατσίγαρου που διατέθηκε στα ελαιόδεντρα έφθασε στα 1.500 λίτρα ανά δέντρο. Η εφαρμογή της μεθόδου για ένα ελαιοτριβείο που παράγει 1.500 τόνους κατσίγαρου το χρόνο, δημιουργεί ένα λειτουργικό κόστος της τάξης των 0,0068 ευρώ ανά κιλό επεξεργασμένου καρπού. Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων, Κωνσταντίνος Χαρτζουλάκης, εξήγησε πως η ποσότητα κατσίγαρου που μπορεί να απορροφήσει κάθε δέντρο είναι διαφορετική κατά περίπτωση και εξαρτάται από τη σύσταση του εδάφους, το μέγεθος του δέντρου, την κλήση του εδάφους κ.ά..
Ας σημειωθεί ότι ο λόγος που σήμερα η συγκεκριμένη μέθοδος δεν μπορεί να εφαρμοστεί, είναι πως δεν επιτρέπεται από την ελληνική νομοθεσία, ενώ είναι αποδεκτή από την ιταλική και την πορτογαλική.
Από τη χθεσινή ημερίδα
Άλλες μέθοδοι
Κατά τη διάρκεια της ημερίδας, ο δρ. Νικόλαος Καλογεράκης του Πολυτεχνείου Κρήτης παρουσίασε σειρά άλλων μεθόδων διαχείρισης των αποβλήτων, όπως είναι η κομποστοποίηση σε συράδεια, η κομποστοποίηση σε U διάδρομο, η ηλεκτροκροκκίδωση, η αερόβια βιολογική επεξεργασία, η μέθοδος εξάτμισης - υδρόλυσης - οξείδωσης, η φυτοεξυγίανση, η κομποστοποίηση δύο και τριών φάσεων σε bio-containers, η αναερόβια χώνεψη σε μονάδα βιολογικού καθαρισμού, η παραγωγή στερεών καυσίμων-biocombus και η συγκομποστοποίηση αποβλήτων.
Η εταιρεία BIOKOSKE παρουσίασε τη δική της μέθοδο διαχείρισης των αποβλήτων των ελαιοτριβείων. Η μέθοδος είναι τυποποιημένη σε ένα κοντέινερ και μπορεί να διαχειριστεί αστικά απόβλητα και απόβλητα τυροκομείων. Το κόστος της απόκτησης του κοντέινερ είναι 90.000 ευρώ και μπορεί να χρηματοδοτηθεί από οποιονδήποτε αναπτυξιακό νόμο. Η μονάδα παραδίδεται εντός 60 ημερών και το λειτουργικό της κόστος είναι μηδαμινό, σύμφωνα με τα όσα ειπώθηκαν στην παρουσίαση.
Η εταιρεία «Watersafe A.E.» παρουσίασε τη δική της μέθοδο επεξεργασίας αποβλήτων ελαιοτριβείου, η οποία επίσης μπορεί να αξιοποιηθεί από άλλες παραγωγικές μονάδες. Μάλιστα, ο εκπρόσωπος της εταιρείας δήλωσε ότι δέχονται να καταβάλλουν ποινική ρήτρα στην περίπτωση που από την λειτουργία της μεθόδου εκλύονται στο περιβάλλον δυσάρεστες οσμές.
Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων, Κωνσταντίνος Χαρτζουλάκης, χθες το πρωί στη Μυτιλήνη
«Ζητείται νέα στρατηγική για το λάδι»
Νέα στρατηγική για τον ελαιοκομικό τομέα, με προσανατολισμό στην παραγωγή εξτρίσιμων (έξτρα ποιοτικών) πιστοποιημένων ελαιολάδων, που θα μπορούν να κερδίσουν τη μάχη του ανταγωνισμού στις διεθνείς αγορές, απαιτείται να σχεδιαστεί και να υλοποιηθεί στη χώρα μας. Αυτό τόνισε ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων, Κωνσταντίνος Χαρτζουλάκης, χθες το πρωί στη Μυτιλήνη.
Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών, Κώστας Χαρτζουλάκης, χθες το μεσημέρι στο Επιμελητήριο Λέσβου, στη Μυτιλήνη
Ο κ. Χαρτζουλάκης και ο δρ. Νικόλαος Καλογεράκης από το Πολυτεχνείο Κρήτης ήταν οι βασικοί ομιλητές στην ημερίδα που διοργάνωσαν το Πολυτεχνείο Κρήτης και το Ινστιτούτο Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων. Κατά τη διάρκεια της ημερίδας παρουσιάστηκαν 12 μέθοδοι διαχείρισης αποβλήτων ελαιοτριβείων. Σύντομο χαιρετισμό στην εκδήλωση απεύθυνε ο αντιδήμαρχος Αγροτικών Θεμάτων, Γιάννης Τσακίρης.
Όπως και το… 1980!
Ο κ. Χαρτζουλάκης υποστήριξε πως στη χώρα μας συνεχίζουμε να παράγουμε λάδι όπως κάναμε τη δεκαετία τού 1980. Δηλαδή παράγουμε λάδι έξτρα παρθένο, μόνο που τώρα πια οι περισσότερες ελαιοπαραγωγικές χώρες του κόσμου παράγουν έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και μάλιστα με πολύ χαμηλότερο κόστος από ό,τι η Ελλάδα. Είτε γιατί εφαρμόζουν υπερεντατικές καλλιέργειες είτε γιατί έχουν πολύ χαμηλότερο κόστος παραγωγής από την Ελλάδα.
Όπως είπε, οι συνθήκες παραγωγής του ελαιολάδου στη χώρα μας (μικρός κλήρος, συλλογή με μεγάλο εργατικό κόστος, επικλινή εδάφη και άλλα στοιχεία) κάνουν αδύνατο να μειώσουμε το κόστος παραγωγής στα επίπεδα της Ισπανίας, της Τυνησίας ή της Αργεντινής.
Μόνη επιλογή για τη χώρα μας είπε πως είναι να επενδύσουμε στην παραγωγή ελαιολάδου υψηλής ποιότητας, που θα πιστοποιείται για τις μεθόδους παραγωγής και τα οργανοληπτικά του χαρακτηριστικά. Διότι σήμερα οι καταναλωτές που έχουν την οικονομική άνεση να πληρώσουν ένα καλό και ποιοτικό προϊόν, ζητούν να έχει υψηλές προδιαγραφές σε όλα τα στάδια της παραγωγής και να είναι πιστοποιημένο.
Ο κ. Χαρτζουλάκης, τέλος, τόνισε πως για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος πρέπει να χαράξουμε μια εθνική στρατηγική που θα την ακολουθήσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι στο κύκλωμα του λαδιού, οι παραγωγοί, οι ελαιοτριβείς, οι έμποροι, οι τυποποιητές, ακόμη και οι επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου.
Επιπλέον, αυτή η στρατηγική πρέπει να υπηρετηθεί από την πλευρά της Πολιτείας με τα κατάλληλα χρηματοδοτικά προγράμματα.
Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, η χώρα μας - κατέληξε - «θα πρέπει να επενδύσει στην ανάδειξη των ελληνικών ποικιλιών ελιάς και των ιδιαίτερων οργανοληπτικών χαρακτηριστικών που δίνουν στο λάδι». Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο κ. Χαρτζουλάκης στην ποικιλία της Αδραμυττινής ελιάς.
Τα βασικά χαρακτηριστικά της μεθόδου που έχει μελετήσει το Ινστιτούτο απαιτούν σύγχρονα ελαιοτριβεία που μειώνουν τις απαιτήσεις σε νερό και την παραγωγή κατσίγαρου. Ο κατσίγαρος που παράγεται, μετά από φυσική καθίζηση για μικρό χρονικό διάστημα χρησιμοποιείται για πότισμα ελαιώνων ή χωραφιών, τα οποία χρησιμοποιούνται για μονοετείς καλλιέργειες.
Η μελέτη της μεθόδου κράτησε πέντε χρόνια και διαπιστώθηκε πως ένα ελαιοτριβείο που παράγει σε ετήσια βάση 400 τόνους λαδιού, χρειάζεται έναν ελαιώνα περίπου 40 στρεμμάτων για να διαθέσει τα απόβλητά του.
Η διάθεση των αποβλήτων (του κατσίγαρου) δε δημιούργησε κανένα πρόβλημα ούτε στα δέντρα ούτε στον υδροφόρο ορίζοντα ούτε στο έδαφος. Αντιθέτως, παρατηρήθηκε ότι αυξήθηκε το κάλιο στο έδαφος, στοιχείο που είναι απαραίτητο στα ελαιόδεντρα, ενώ αυξήθηκε και η οργανική ύλη.
Μικρό κόστος…
Η ανώτερη ποσότητα κατσίγαρου που διατέθηκε στα ελαιόδεντρα έφθασε στα 1.500 λίτρα ανά δέντρο. Η εφαρμογή της μεθόδου για ένα ελαιοτριβείο που παράγει 1.500 τόνους κατσίγαρου το χρόνο, δημιουργεί ένα λειτουργικό κόστος της τάξης των 0,0068 ευρώ ανά κιλό επεξεργασμένου καρπού. Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων, Κωνσταντίνος Χαρτζουλάκης, εξήγησε πως η ποσότητα κατσίγαρου που μπορεί να απορροφήσει κάθε δέντρο είναι διαφορετική κατά περίπτωση και εξαρτάται από τη σύσταση του εδάφους, το μέγεθος του δέντρου, την κλήση του εδάφους κ.ά..
Ας σημειωθεί ότι ο λόγος που σήμερα η συγκεκριμένη μέθοδος δεν μπορεί να εφαρμοστεί, είναι πως δεν επιτρέπεται από την ελληνική νομοθεσία, ενώ είναι αποδεκτή από την ιταλική και την πορτογαλική.
Από τη χθεσινή ημερίδα
Άλλες μέθοδοι
Κατά τη διάρκεια της ημερίδας, ο δρ. Νικόλαος Καλογεράκης του Πολυτεχνείου Κρήτης παρουσίασε σειρά άλλων μεθόδων διαχείρισης των αποβλήτων, όπως είναι η κομποστοποίηση σε συράδεια, η κομποστοποίηση σε U διάδρομο, η ηλεκτροκροκκίδωση, η αερόβια βιολογική επεξεργασία, η μέθοδος εξάτμισης - υδρόλυσης - οξείδωσης, η φυτοεξυγίανση, η κομποστοποίηση δύο και τριών φάσεων σε bio-containers, η αναερόβια χώνεψη σε μονάδα βιολογικού καθαρισμού, η παραγωγή στερεών καυσίμων-biocombus και η συγκομποστοποίηση αποβλήτων.
Η εταιρεία BIOKOSKE παρουσίασε τη δική της μέθοδο διαχείρισης των αποβλήτων των ελαιοτριβείων. Η μέθοδος είναι τυποποιημένη σε ένα κοντέινερ και μπορεί να διαχειριστεί αστικά απόβλητα και απόβλητα τυροκομείων. Το κόστος της απόκτησης του κοντέινερ είναι 90.000 ευρώ και μπορεί να χρηματοδοτηθεί από οποιονδήποτε αναπτυξιακό νόμο. Η μονάδα παραδίδεται εντός 60 ημερών και το λειτουργικό της κόστος είναι μηδαμινό, σύμφωνα με τα όσα ειπώθηκαν στην παρουσίαση.
Η εταιρεία «Watersafe A.E.» παρουσίασε τη δική της μέθοδο επεξεργασίας αποβλήτων ελαιοτριβείου, η οποία επίσης μπορεί να αξιοποιηθεί από άλλες παραγωγικές μονάδες. Μάλιστα, ο εκπρόσωπος της εταιρείας δήλωσε ότι δέχονται να καταβάλλουν ποινική ρήτρα στην περίπτωση που από την λειτουργία της μεθόδου εκλύονται στο περιβάλλον δυσάρεστες οσμές.
Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων, Κωνσταντίνος Χαρτζουλάκης, χθες το πρωί στη Μυτιλήνη
«Ζητείται νέα στρατηγική για το λάδι»
Νέα στρατηγική για τον ελαιοκομικό τομέα, με προσανατολισμό στην παραγωγή εξτρίσιμων (έξτρα ποιοτικών) πιστοποιημένων ελαιολάδων, που θα μπορούν να κερδίσουν τη μάχη του ανταγωνισμού στις διεθνείς αγορές, απαιτείται να σχεδιαστεί και να υλοποιηθεί στη χώρα μας. Αυτό τόνισε ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων, Κωνσταντίνος Χαρτζουλάκης, χθες το πρωί στη Μυτιλήνη.
Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών, Κώστας Χαρτζουλάκης, χθες το μεσημέρι στο Επιμελητήριο Λέσβου, στη Μυτιλήνη
Ο κ. Χαρτζουλάκης και ο δρ. Νικόλαος Καλογεράκης από το Πολυτεχνείο Κρήτης ήταν οι βασικοί ομιλητές στην ημερίδα που διοργάνωσαν το Πολυτεχνείο Κρήτης και το Ινστιτούτο Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων. Κατά τη διάρκεια της ημερίδας παρουσιάστηκαν 12 μέθοδοι διαχείρισης αποβλήτων ελαιοτριβείων. Σύντομο χαιρετισμό στην εκδήλωση απεύθυνε ο αντιδήμαρχος Αγροτικών Θεμάτων, Γιάννης Τσακίρης.
Όπως και το… 1980!
Ο κ. Χαρτζουλάκης υποστήριξε πως στη χώρα μας συνεχίζουμε να παράγουμε λάδι όπως κάναμε τη δεκαετία τού 1980. Δηλαδή παράγουμε λάδι έξτρα παρθένο, μόνο που τώρα πια οι περισσότερες ελαιοπαραγωγικές χώρες του κόσμου παράγουν έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και μάλιστα με πολύ χαμηλότερο κόστος από ό,τι η Ελλάδα. Είτε γιατί εφαρμόζουν υπερεντατικές καλλιέργειες είτε γιατί έχουν πολύ χαμηλότερο κόστος παραγωγής από την Ελλάδα.
Όπως είπε, οι συνθήκες παραγωγής του ελαιολάδου στη χώρα μας (μικρός κλήρος, συλλογή με μεγάλο εργατικό κόστος, επικλινή εδάφη και άλλα στοιχεία) κάνουν αδύνατο να μειώσουμε το κόστος παραγωγής στα επίπεδα της Ισπανίας, της Τυνησίας ή της Αργεντινής.
Μόνη επιλογή για τη χώρα μας είπε πως είναι να επενδύσουμε στην παραγωγή ελαιολάδου υψηλής ποιότητας, που θα πιστοποιείται για τις μεθόδους παραγωγής και τα οργανοληπτικά του χαρακτηριστικά. Διότι σήμερα οι καταναλωτές που έχουν την οικονομική άνεση να πληρώσουν ένα καλό και ποιοτικό προϊόν, ζητούν να έχει υψηλές προδιαγραφές σε όλα τα στάδια της παραγωγής και να είναι πιστοποιημένο.
Ο κ. Χαρτζουλάκης, τέλος, τόνισε πως για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος πρέπει να χαράξουμε μια εθνική στρατηγική που θα την ακολουθήσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι στο κύκλωμα του λαδιού, οι παραγωγοί, οι ελαιοτριβείς, οι έμποροι, οι τυποποιητές, ακόμη και οι επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου.
Επιπλέον, αυτή η στρατηγική πρέπει να υπηρετηθεί από την πλευρά της Πολιτείας με τα κατάλληλα χρηματοδοτικά προγράμματα.
Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, η χώρα μας - κατέληξε - «θα πρέπει να επενδύσει στην ανάδειξη των ελληνικών ποικιλιών ελιάς και των ιδιαίτερων οργανοληπτικών χαρακτηριστικών που δίνουν στο λάδι». Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο κ. Χαρτζουλάκης στην ποικιλία της Αδραμυττινής ελιάς.