Ο τρόπος κατανομής των επιδοτήσεων της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) στο εσωτερικό της χώρας προβληματίζει την ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Επίσημες ανακοινώσεις μέχρι αυτήν τη στιγμή δεν έχουν γίνει. Το Υπουργείο αποφεύγει επιμελώς να ανοίξει το ζήτημα, διότι γνωρίζει πως θα προκληθούν πολύ έντονες τριβές. Το πιθανότερο είναι η συζήτηση για την κατανομή των επιδοτήσεων στις διάφορες περιφέρειες της χώρας να ανοίξει μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας για τη νέα ΚΑΠ στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρά τη «σιγή ασυρμάτου», πολλά σενάρια έχουν τεθεί στο τραπέζι και εξετάζονται ως προς τη δίκαιη κατανομή των επιδοτήσεων, αλλά και ως προς το πολιτικό κόστος που επιφέρει η εφαρμογή καθενός από αυτά.

Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι δύο στοιχεία είναι κοινά σε όλα τα σενάρια. Το πρώτο στοιχείο είναι η σταδιακή προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Δηλαδή η μείωση των επιδοτήσεων σε όσους πρόκειται να την υποστούν, θα γίνει σε δύο δόσεις. Η πρώτη περίοδος της νέας ΚΑΠ θα έχει διάρκεια από το 2014 έως το 2016 και η δεύτερη περίοδος, από το 2017 έως το 2020.

Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, σίγουρη πρέπει να θεωρείται η μείωση των επιδοτήσεων που λαμβάνουν οι ελαιοπαραγωγοί, οι βαμβακοπαραγωγοί και οι καπνοπαραγωγοί.

Νησιωτικό μοντέλο
Το δεύτερο κοινό στοιχείο όλων των σεναρίων είναι η εφαρμογή του περιφερειακού μοντέλου. Συγκεκριμένα, προκρίνεται ο διαχωρισμός της χώρας σε τρεις περιφέρειες. Στο εσωτερικό κάθε περιφέρειας, η ανά στρέμμα επιδότηση θα είναι ενιαία για όλες τις εκτάσεις. Για παράδειγμα, στη Λέσβο ένα στρέμμα βοσκότοπου, ένα στρέμμα αμπελιού και ένα στρέμμα κηπευτικών θα λαμβάνουν την ίδια ακριβώς επιδότηση. Εξαίρεση θα αποτελέσουν οι ελαιώνες, για τους οποίους λόγω της σταδιακής προσαρμογής, η στρεμματική επιδότηση θα είναι υψηλότερη από τις άλλες καλλιέργειες έως το τέλος τού 2016.

Μία από τις τρεις περιφέρειες της χώρας θα περιλαμβάνει τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου. Σε αυτή την περιφέρεια, η ανά στρέμμα επιδότηση θα είναι υψηλότερη από τις δύο ηπειρωτικές περιφέρειες, επειδή το κόστος παραγωγής στα νησιά είναι πολύ υψηλότερο από την ηπειρωτική Ελλάδα.

Σύμφωνα με ορισμένους παράγοντες, στη νησιωτική περιφέρεια θα ενταχθεί και η Κρήτη. Ένα νησί με μεγάλο όγκο παραγωγής σε λάδι, κρασί, αιγοπρόβειο κρέας, γάλα και κηπευτικά. Αν συμβεί αυτό, τότε η ανά στρέμμα επιδότηση στα νησιά θα είναι χαμηλότερη, για να αποφευχθεί η πολύ μεγάλη μείωση των επιδοτήσεων για τους αγρότες της ηπειρωτικής Ελλάδας. Αν η Κρήτη δεν μπει σε αυτή την περιφέρεια, η ανά στρέμμα επιδότηση για τους υπόλοιπους νησιώτες θα είναι μεγαλύτερη, επειδή οι καλλιεργούμενες εκτάσεις στο Αιγαίο και το Ιόνιο αποτελούν πολύ μικρό ποσοστό των συνολικών εκτάσεων που καλλιεργούνται στη χώρα.

Το Υπουργείο θα ήθελε να εφαρμόσει το δεύτερο σενάριο, αλλά φοβάται τις αντιδράσεις και τις πολιτικές πιέσεις που ήδη δέχεται από τους πολιτικούς παράγοντες της Κρήτης.

Οι άλλες δύο περιφέρειες
Η ηπειρωτική Ελλάδα αναμένεται να χωριστεί σε δύο περιφέρειες. Το πρώτο σενάριο θέλει στη μία να εντάσσονται όλες οι ελαιοπαραγωγικές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας, δηλαδή η Πελοπόννησος, η Εύβοια και η Στερεά Ελλάδα. Σε αυτήν είναι πιθανό να ενταχθεί και η Κρήτη.

Η υπόλοιπη χώρα θα αποτελέσει τη δεύτερη περιφέρεια.

Το δεύτερο σενάριο που εξετάζεται, προβλέπει τη δημιουργία μίας περιφέρειας, στην οποία θα περιλαμβάνονται οι ορεινές αγροτικές εκτάσεις. Θα έχουν ανάλογη αντιμετώπιση με τις νησιωτικές αγροτικές εκτάσεις σε ό,τι αφορά στο ύψος της επιδότησης. Οι υπόλοιπες εκτάσεις, άσχετα από το είδος της καλλιέργειας που κυριαρχεί, θα ενταχθούν σε μία ενιαία περιφέρεια. Αν υιοθετηθεί το σενάριο αυτό, θα γίνει επανεξέταση των ορεινών αγροτικών εκτάσεων. Πολλά αγροκτήματα που σήμερα είναι ενταγμένα στις ορεινές αγροτικές εκτάσεις, θα εξαιρεθούν σε αυτή την επανεξέταση, ώστε οι πρόσθετες επιδοτήσεις που θα δοθούν σε αυτές τις εκτάσεις, να αποσπάσουν μικρό ποσοστό των συνολικών αγροτικών επιδοτήσεων της χώρας.