Η Ιωάννα Βαλλίνα είναι μητέρα ενός αγοριού και το μεγαλώνει μόνη της. Ενόψει της γιορτής της μητέρας μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία μιας μονογονεϊκής οικογένειας, τις ανησυχίες και τις σκέψεις της. Η ίδια μας είπε: «Είμαι αρχηγός μονογονεϊκής οικογένειας από τότε που ο γιός μου ήταν εφτά μηνών. Δεν θα έλεγα ότι το διάλεξα, αν και ο Αξελός λέει ότι πέφτουμε κατά τύχη πάνω στις βαθύτερες επιθυμίες μας».



Δεν είναι μόνη...

Μας διαβεβαίωσε πως η/ο μονογονέας δεν είναι μόνος: έχει το παιδί του που χαρίζει την παρουσία του απλόχερα σε όλα τα επίπεδα, και πως η μονογονεϊκή είναι μια ολοκληρωμένη οικογένεια. Ωστόσο, συμπλήρωσε πως η καθημερινότητα είναι πολύ πιο απαιτητική για την/τον μονογονέα. Επίσης, πως δεν απολαμβάνει τη συναισθηματική στήριξη ενός συντρόφου (μέσα στο σπίτι), αλλά και τον αντίλογο. «Προσπαθείς μόνη να είσαι καλός γονιός, αλλά δεν έχεις το “αντίπαλον δέος” για να επιχειρηματολογήσεις για την άποψη σου. Αν πάρεις όμως σοβαρά το ρόλο σου και ζητήσεις βοήθεια, μπορείς να ανακαλύψεις στην πόλη μας “διαμάντια” συμβούλους στον κλάδο των υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας: Σχολεία γονέων, υποστηρικτικές δομές, σεμινάρια, στην Πνοή, στο Ιατροπαιδαγωγικό, στο ΚΕΔΥ και ιδιωτικά. Προσωπικά έχω ωφεληθεί και εξελιχθεί πολύ. Ας μάθουμε να ζητάμε βοήθεια! Δεν έχουμε υποχρέωση να είμαστε υπερήρωες!» τόνισε.
Η ίδια πιστεύει πως ο ρόλος της μητέρας είναι να δίνει στον τίτλο το δικό της νόημα. «Οι συνθήκες αλλάζουν και γνωρίζουμε πια ότι αν η καθεμία από μας δεν είναι καλά με τον εαυτό της, ευχαριστημένη από τη ζωή της και την ποιότητα της δράσης της, δεν θα είναι κανείς καλά γύρω της».

Οι δυσκολίες ως εργαζόμενη μητέρα

«Η μητέρα δείχνει στα παιδιά την ομορφιά της ζωής. Μόνο μέσα από τη δική της αλήθεια μπορεί να γίνει αυτό», υποστηρίζει. Ως εργαζόμενη μητέρα, αρχιτέκτων, ζει από το ελεύθερο επάγγελμα της και δεν μπορεί να πει ότι οι συνθήκες είναι ιδανικές. «Ο γιος μου έχει γνωριστεί από πολύ νωρίς από όλους τους συναδέλφους στις δημόσιες υπηρεσίες, έχει έρθει σε ανασκαφή, σε εργοτάξιο. Μάλιστα όταν ήταν τεσσάρων μηνών τον είχα σε επίβλεψη ανακαίνισης σε ένα ξενοδοχείο και το συνεργείο έκανε διάλειμμα για να θηλάσει ο μικρός».
Επιπλέον, τα οικονομικά αποτελούν μεγάλο βαρίδι, σημειώνει. «Αποφάσισα να μεγαλώσω η ίδια το παιδί μου τα πρώτα χρόνια απέχοντας πρακτικά από την εργασία μου και ακόμα προσπαθώ να ξεχρεώσω τα βάρη που δημιουργήθηκαν τότε: Ασφαλιστικές εισφορές χωρίς ικανοποιητικό αντίκρισμα, φορολόγηση επί του πλασματικού τεκμαρτού εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ, χωρίς ουσιαστικές ελαφρύνσεις για τις μονογονεϊκές». Επιπλέον βέβαια, εκτός δημοσίου δεν υπάρχει άδεια μητρότητας και ανατροφής, κάτι που θεωρεί εξόφθαλμη αδικία.

Και υποψήφια

Στην ερώτηση για το τι την ώθησε να κατέβει υποψήφια στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές η ίδια απάντησε: «Ο λόγος που με ώθησε να κατέβω έχει ονοματεπώνυμο: Χριστιάνα Καλογήρου. Όπως έχω ξαναπεί, σέβομαι και τιμώ τις γυναίκες που ανοίγουν νέους δρόμους για τις επόμενες. Αλλά εκτός αυτού με προσέγγισε με έναν αφοπλιστικό τρόπο, εξηγώντας μου ότι θέλει να τιμήσει με την παρουσία μου στο ψηφοδέλτιο της μητέρες που αγωνίζονται σε αντίξοες, συχνά, συνθήκες να κρατήσουν την ποιότητα στη ζωή τους και την ζωή των παιδιών τους. Επίσης, όσο τη γνωρίζω ως άνθρωπο, τόσο περισσότερο αισθάνομαι ευτυχής με την επιλογή μου, διότι βλέπω απέναντι μου ένα οξυδερκέστατο άτομο με ευαισθησία και ευρείς πνευματικούς ορίζοντες, προσήλωση στο στόχο και εργατικότητα. Είναι ξεκάθαρο γιατί έχει παρουσιάσει έργο σε τόσους τομείς την τελευταία πενταετία».
Τέλος, αυτό που η ίδια θέλει να εκφράσει απέναντι στις μόνες μητέρες είναι ένα μεγάλο μπράβο και ένα ευχαριστώ γιατί είναι συνταξιδιώτισσες. «Να μην θυσιάζουμε την τρυφερότητα μας για τα πράγματα για κανένα λόγο. Πριν από ένα χρόνο περίπου, γνώρισα μια γυναίκα που μεγάλωσε τρεις γιους, εν πολλοίς μόνη της, ανάμεσα σε δύο ηπείρους, η οποία παρόλο το θάρρος και το δυναμισμό της, είναι ένα από τα πιο γλυκά πλάσματα που έχω συναντήσει».