Κύριε Διευθυντά 

Σε πρόσφατη επιστολή της προς την εφημερίδα σας, η κα Κωνσταντίνα Τυροπώλη, κτηνίατρος, (https://www.emprosnet.gr/koinonia-alias/perivallon/epistoli-tis-kon-nas-tyropoli-gia-to-peristatiko-sto-perama) αναφέρεται στο σωματείο μας και σε πρόσφατη ανακοίνωσή μας με την οποία ενημερώναμε ότι είχαμε απευθυνθεί στην Ελληνική Αστυνομία και στην Δνση Κτηνιατρικής Λέσβου «ζητώντας να διερευνηθούν οι συνθήκες θανάτου, ταφής και αφαίρεσης της ηλεκτρονικής σήμανσης ("τσιπ") του αλόγου» το οποίο, σύμφωνα με δημοσίευμα, φέρεται να κατέληξε κατά τη διάρκεια εκδήλωσης στο Πέραμα Λέσβου. Η ανακοίνωσή μας έκλεινε σημειώνοντας ότι «Υπενθυμίζουμε για πολλοστή φορά, ότι τα ιπποειδή δεν είναι μηχανές με 4 πόδια που όταν "χαλάσουν" ή τα βαρεθούμε, τα πετάμε στο δρόμο (ή κάπου χειρότερα). Η Ελληνική νομοθεσία απαιτεί το σεβασμό τους, την προστασία τους και την ηλεκτρονική τους σήμανση ("τσιπάρισμα"), ενώ υπάρχουν σημαντικά χρηματικά πρόστιμα και ποινές όταν τα παραπάνω δεν γίνονται σεβαστά» (εδώ το πλήρες κείμενο: https://www.facebook.com/photo.php?fbid=667978502032741&set) 

Η κα Τυροπώλη, γράφει ότι «ξενίζομαι από το καταγγελτικό ύφος της ανακοίνωσης του συλλόγου Κιβωτός, που χωρίς στοιχεία αλλά με ανώνυμες «μαρτυρίες» κόντρα σε επώνυμες τοποθετήσεις που προς τιμήν σας δημοσιεύσατε, αναζητεί ευθύνες και υπαινίσσεται κακοποίηση».

Προφανώς ο καθένας και η καθεμία καταλαβαίνει ότι μπορεί ή επιθυμεί να καταλάβει από ένα γραπτό κείμενο. Έτσι κι εγώ με τη σειρά μου ξενίζομαι για το που ακριβώς στην ανακοίνωση της ΚΙΒΩΤΟΥ Μυτιλήνης, η κα Τυροπώλη βρήκε τις «ανώνυμες ‘μαρτυρίες’», διέκρινε το «καταγγελτικό ύφος», την «αναζήτηση ευθυνών» και τους «υπαινιγμούς κακοποίησης» του συγκεκριμένου αλόγου. Ευτυχώς το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης της ΚΙΒΩΤΟΥ είναι διαθέσιμο στο διαδίκτυο οπότε ο καθένας μπορεί να κρίνει ποια είναι η πραγματικότητα. 

Να σημειώσω εδώ ότι η ΚΙΒΩΤΟΣ Μυτιλήνης, στα 15 και πλέον χρόνια λειτουργίας της, κάθε φορά που τοποθετείται δημόσια, δεν «υπαινίσσεται», αλλά δηλώνει. Δεν «αναζητεί ευθύνες», αλλά τις αποδίδει! Δεν έχει «καταγγελτικό ύφος», αλλά προβαίνει σε καταγγελίες! Και, εν προκειμένω, έκανε αυτό που κάνει (και θα κάνει) κάθε φορά που λαμβάνει γνώση περιστατικών θανάτωσης ζώων «κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες»: απευθύνεται στις αρμόδιες αρχές. 

Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο, μου προκάλεσαν ιδιαίτερη ευχαρίστηση τα αναφερόμενα στην επιστολή της κας Τυροπώλη σχετικά με το ενδιαφέρον και την αγάπη που έτρεφαν οι ιδιοκτήτες του συγκεκριμένου αλόγου προς το ζώο τους καθώς και για τη δική της επιστημονική αρωγή στο να ανακουφιστεί το άτυχο ζώο. Προφανώς, λοιπόν, στη συγκεκριμένη περίπτωση θα έχουν τηρηθεί όλες οι προβλέψεις του νόμου σχετικά τις «συνθήκες θανάτου, ταφής και αφαίρεσης της ηλεκτρονικής σήμανσης ("τσιπ")» του άτυχου ζώου στις οποίες αναφερόμαστε στην ανακοίνωση μας. Στο ίδιο συμπέρασμα φαντάζομαι ότι θα καταλήξει και η έρευνα των αστυνομικών και κτηνιατρικών αρχών όταν αυτή ολοκληρωθεί. 

Κλείνοντας επιτρέψτε μου μια παρατήρηση ακόμα, για να μην υπάρχουν παρερμηνείες. Κανένας δεν έχει οριστεί, ούτε μπορεί να είναι, αξιολογητής ή κριτής της «φιλοζωίας» οποιουδήποτε άλλου. Αλλά σε μια ευνομούμενη πολιτεία, ο καθένας οφείλει να είναι αξιολογητής και κριτής της «φιλονομίας» κάθε ενός άλλου. Και εξηγούμαι: γράφει η κα Τυροπώλη ότι «η συντριπτική πλειοψηφία κατόχων ζώων (οι όποιες αρνητικές εξαιρέσεις δεν μπορούν να ακυρώσουν το γενικό κανόνα) θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως σύμμαχοι στην προστασία των ζώων και όχι ως εν δυνάμει κακοποιητές». Επειδή μάλλον διέλαθε της προσοχής της, θα ήθελα να ενημερώσω τόσο την κα Τυροπώλη όσο και τους αναγνώστες σας ότι -όπως πρόσφατα ανακοίνωσε η ΚΙΒΩΤΟΣ Μυτιλήνης- σύμφωνα με τη Διεύθυνση Κτηνιατρικής Λέσβου, από το Σεπτέμβριο 2022 (που έγινε υποχρεωτικό δια νόμου) μέχρι και σήμερα έχουν καταγραφεί («τσιπαριστεί») σε ολόκληρη τη Λέσβο, 117 άλογα και μόλις 4 μουλάρια και γαϊδουράκια! Καλά διαβάσατε: μόλις εκατό είκοσι ένα ζώα μεταξύ εκατοντάδων αν όχι χιλιάδων ιπποειδών που ζουν στο νησί μας. Και είναι ακριβώς αυτά τα ατσιπάριστα ιπποειδή τα οποία ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ βρίσκουμε εγκαταλειμμένα, παστουρωμένα, τσακισμένα από αμάξια, υπεύθυνα για τροχαία δυστυχήματα στους δρόμους της Λέσβου. Συνεπώς, προσωπικά δεν μπορώ να θεωρήσω αυτούς τους ανεύθυνους «κατόχους ζώων… ως συμμάχους στην προστασία των ζώων». Γι αυτούς τους ανθρώπους τα ζώα τους ήταν και παραμένουν αδήλωτες μηχανές με 4 πόδια, τα οποία μπορούν να ξεφορτωθούν ατιμώρητοι (αφού τα ζώα δεν είναι καταγεγραμμένα) όταν αυτά «χαλάσουν» ή τα βαρεθούν. Το να κλείνουμε τα μάτια μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα το μόνο που επιτυγχάνει είναι να διαιωνίζει τόσο την παρανομία όσο και την κακοποίηση των ζώων.

Ιωσήφ Μποτετζάγιας, Πρόεδρος ΚΙΒΩΤΟΥ Μυτιλήνης