Στα όσα ακούγονται κεντρικά περί κρουσμάτων μεταδοτικών ασθενειών σε σχέση με το προσφυγικό οι γιατροί της Δημοκρατικής Πανεπιστημονικής Κίνησης (ΔΗΠΑΚ) Λέσβου απαντούν ζητώντας άμεσα μέτρα, με τη στήριξη του Ιατρικού Συλλόγου του νησιού, όπως για παράδειγμα τη δημιουργία ιατρείου υπό την εποπτεία του δημόσιου συστήματος υγείας εντός του χώρου της Μόριας.

Η ΔΗΠΑΚ θεωρεί ότι οι όποιες συζητήσεις πρέπει να γίνονται με κριτήριο την αντικειμενική ενημέρωση και την περιφρούρηση της υγείας όλου του λαού και όχι να γίνονται συζητήσεις εντυπωσιασμού ή εκφοβισμού που δεν αναδεικνύουν τα πραγματικά προβλήματα και επιδιώκουν τη διοχέτευση αντιδραστικών ιδεών στον ελληνικό λαό. Επίσης, προκρίνει ότι τα μέτρα που πρέπει να παρθούν θα πρέπει να αφορούν τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των προσφύγων και μεταναστών, οπότε και θα μειώνεται πολύ ο κίνδυνος για έξαρση προβλημάτων υγείας (π.χ. ηπατίτιδας Α-φυματίωσης κ.λπ.) που οφείλονται σε κακές συνθήκες ζωής που έτσι κι αλλιώς προϋπήρχαν στον ελλαδικό χώρο.

Οι προτάσεις

Ως εκ τούτου, για τη βελτίωση της κατάστασης η ΔΗΠΑΚ ζητεί την άμεση δημιουργία -σ’ έναν χώρο ευθύνης του ελληνικού δημοσίου όπως είναι αυτός της Μόριας- ενός πλήρους στελεχωμένου και εξοπλισμένου ιατρείου με την ευθύνη του ελληνικού κράτους και των οργάνων του. «Η αντιμετώπιση υγειονομικών ζητημάτων των προσφύγων και των μεταναστών πρέπει να φύγει ολοκληρωτικά από την ευθύνη των ΜΚΟ και να περάσει στην ευθύνη των δημόσιων δομών υγείας», επισημαίνει.

Το ιατρείο αυτό θα πρέπει να στελεχωθεί με τον κατάλληλο αριθμό γιατρών και νοσηλευτών, με βάση τα υπάρχοντα πληθυσμιακά κριτήρια δημιουργίας αγροτικών ιατρείων (μονοθέσιων, διθέσιων ή τριθέσιων). Οι γιατροί, προσθέτει, θα πρέπει να γίνει προσπάθεια να είναι ειδικοί στις λοιμώξεις και παιδίατροι και το ιατρείο θα πρέπει να λειτουργεί με την ευθύνη του ΠΕΔΥ και της ΥΠΕ. «Έτσι θα αποσυμφορούνται και οι δομές υγείας (ΠΕΔΥ-Νοσοκομείο) από το μεγάλο φόρτο περιστατικών που τώρα τα κατακλύζουν», συμπεραίνει.

Για το χοτ σποτ

Επίσης, ζητεί την κατάργηση των κλειστών δομών (τύπου Μόριας), οι οποίες δημιουργούν αντικειμενικά το υπόβαθρο για τη μεγάλη επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης, με συνέπεια την έξαρση νοσημάτων που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κινδύνους για τη δημόσια υγεία. Προτείνει την ανάπτυξη ανοιχτών δομών που θα παρέχουν επαρκείς και ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης όσο καιρό οι άνθρωποι αυτοί θα βρίσκονται στο νησί.

Αναφέρει την αναγκαιότητα άμεσης μεταφοράς των ανηλίκων σε κατάλληλες δομές και σπίτια και την υποστήριξή τους από μόνιμο προσωπικό του δημόσιου τομέα, υγείας, παιδιάτρους, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς και ό,τι άλλο προσωπικό είναι απαραίτητο. Στο προαναφερθέν πλαίσιο ζητεί από τον Ιατρικό Σύλλογο Λέσβου να κινηθεί άμεσα σ’ αυτήν την κατεύθυνση ως ο πλέον αρμόδιος φορέας για την περιφρούρηση της υγείας των πολιτών.

Επιπλέον, «και για όσο καιρό οι ΜΚΟ εκτελούν ιατρικές και θεραπευτικές πράξεις, ο Ιατρικός Σύλλογος θα πρέπει να κινηθεί στην κατεύθυνση της πιστοποίησης όλων των γιατρών που δρουν με τις ΜΚΟ στο νησί, λειτουργία που έχει ατονήσει τους τελευταίους μήνες. Τέλος, αν και σπουδαιότερο, για να υλοποιηθούν άμεσα οι παραπάνω προτάσεις-μέτρα, καθοριστικό ρόλο θα παίξει η κινητοποίηση όλων των φορέων των εργαζόμενων του νησιού και η αγωνιστική τους διεκδίκηση», καταλήγει.