Διαπιστώνοντας και εκείνος με τη σειρά του πολλά από τη δεδομένη προβληματική κατάσταση που επικρατεί και στη Λέσβο, που υποδέχεται το μεγαλύτερο κομμάτι μεταναστών, αλλά τονίζοντας σε κάθε περίπτωση πως το κράτος, αλλά και η τοπική αυτοδιοίκηση είναι εκείνοι που πρέπει να πάρουν τις σημαντικές αποφάσεις, ο διευθυντής του Γραφείου της Ευρώπης της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Vincent Cochetel, μίλησε στα τοπικά μέσα για το μείζον ζήτημα της Ευρώπης.

Ο κ. Cochetel ήταν επικριτικός τόσο προς την Ευρώπη γενικά, όσο και προς την Ελλάδα για το γεγονός πως έχουν γίνει λίγα έως τώρα για την υποδοχή των προσφύγων, χαρακτηρίζοντας την κατάσταση ως «έκτακτης ανάγκης», που απαιτεί σοβαρές πρωτοβουλίες.

Εξάλλου κατά την εκτίμησή του, η πίεση ειδικά στην Ελλάδα θα συνεχιστεί και τους επόμενους μήνες και ως εκ τούτου αν δεν απλουστευτούν πολλές διαδικασίες που κρατούν παραπάνω τους μετανάστες στα νησιά και δε βελτιωθεί ο συντονισμός μεταξύ των οργανώσεων, των εθελοντών, του κράτους και της αυτοδιοίκησης, η κατάσταση θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο.

Παράλληλα -αν και καθυστερημένα και εκ μέρους του- προανήγγειλε αύξηση της υλικής υποστήριξης προς τη χώρα και στη Λέσβο, λεωφορεία που θα διευκολύνουν τις μετακινήσεις των προσφύγων, διερμηνείς και συνοδούς ανηλίκων από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ.

«Η πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων δεν είναι μετανάστες, αλλά είναι πρόσφυγες που φεύγουν λόγω του πολέμου», είπε αρχικά ο Διευθυντής του Γραφείου της Ευρώπης στα τοπικά μέσα και συνέχισε:

«Απαιτούνται γρήγορες λύσεις»
«Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχουν γρήγορες λύσεις τις οποίες μπορούμε να εφαρμόσουμε. Όσο συνεχίζεται ο πόλεμος αυτοί οι άνθρωποι θα συνεχίζουν να μετακινούνται. Ίσως πληροφορηθήκατε αυτές τις ημέρες την περίπτωση της Ουγγαρίας, η οποία κατασκευάζει ένα φράκτη στα σύνορά της με τη Σερβία. Διαφαίνεται δηλαδή ότι σταδιακά η Μεσόγειος μετατρέπεται στο μόνο ανοιχτό σύνορο. Για εμάς πρόκειται για μία κατάσταση επείγουσας ανάγκης και οι ελληνικές αρχές δεν έχουν μόνες τους δυνατότητα ανταπόκρισης. Αυτό συμβαίνει και στην Ευρώπη και η Ευρώπη πρέπει να ανταποκριθεί, γιατί ως τώρα έχει κάνει πολύ λίγα και με μεγάλη καθυστέρηση.

Πιστεύουμε ότι μία σειρά από επείγουσες και τολμηρές δράσεις πρέπει να εφαρμοστούν», ήταν η αρχική του τοποθέτηση.

Παράλληλα θέλοντας να δώσει τη συνολική εικόνα του προβλήματος που ξεκινά από τη Συρία, σχολίασε πως στην Ελλάδα μέσω των νησιών, έχουν ήδη μπει περίπου 100.000 πρόσφυγες. Αριθμός πράγματι μεγάλος, αλλά… μικρός αν αναλογιστεί κανείς πως στην Τουρκία αναμένουν την είσοδό τους στην Ευρώπη περί τα 2 εκ. πρόσφυγες!

«Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι από τα στοιχεία μας από όσους έρχονται στην Ελλάδα, ελάχιστοι παραμένουν στη χώρα σας και το χάος μεταφέρεται αλλού…», σχολίασε χαρακτηριστικά, ζητώντας την επιτάχυνση των διαδικασιών καταγραφής.

Τι πρέπει να γίνει…
Παράλληλα ο εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας απαρίθμησε τις βασικές πρωτοβουλίες που πρέπει να γίνουν στην Ελλάδα και στα νησιά: Η πρώτη είναι ότι θα πρέπει να γίνεται η καταγραφή και η λήψη των δαχτυλικών αποτυπωμάτων στα νησιά, πριν οι άνθρωποι μεταφερθούν στην Αθήνα.

Επ’ αυτού μάλιστα τόνισε πως έχει διαπιστωθεί πως πολλοί από εκείνους που καταφθάνουν, δεν καταγράφονται ολοκληρωμένα και μετακινούνται στην Αθήνα χωρίς πλήρη καταγραφή και ταυτοποίηση. Επίσης ο εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ υποστήριξε πως υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός τοποθεσιών στη Λέσβο, αλλά και σε άλλα νησιά στα οποία δεν γίνεται ορθή διαχείριση.

«Είναι δύσκολο να τις ονομάσουμε τοποθεσίες υποδοχής διότι αρκετές από αυτές είναι άτυπες τοποθεσίες. Εμείς και οι ανθρωπιστικές οργανώσεις γενικά μπορούμε να βοηθήσουμε, αλλά και οι δημοτικές αρχές πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την επίλυση της κατάστασης. Είναι σαφές πως εδώ δεν είναι δική μας επικράτεια. Είναι κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εναπόκειται στο κράτος να αναλάβει την πρωτοβουλία για την κατάσταση», κατέληξε χαρακτηριστικά.

Ενίσχυση της υλικής υποστήριξης
Τι θα κάνει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ από την πλευρά της στο εξής; Ο κ. Cochetel υποστήριξε πως ήδη παρέχεται συνοδεία σε ανήλικους πρόσφυγες, ενώ προανήγγειλε αύξηση της υλικής υποστήριξης με υπνόσακους και άλλα σχετικά.

Επ’ αυτού χαρακτήρισε ως «μη ικανοποιητικές» τις παροχές υγείας, φαγητού, υγιεινής και γενικά περίθαλψης που δίνεται ως σήμερα στους μετανάστες, χωρίς όμως να διευκρινίζει ποια ενδεχομένως θα είναι η δική του συνδρομή προς αυτό.

Σε κάθε περίπτωση στάθηκε στην ανάγκη βελτίωσης του συντονισμού μεταξύ των συναρμόδιων αρχών για τους μετανάστες και των εθελοντών, κάνοντας ωστόσο ειδική μνεία στους τελευταίους, ευχαριστώντας τους δημόσια για την εξαιρετική δουλειά που έχουν κάνει ως τώρα.

Αλλά επέμεινε με απλά παραδείγματα -τα οποία ωστόσο σε μία χώρα που βρίσκεται μεταξύ άλλων και σε οικονομική κρίση δεν είναι όσο απλά φαίνονται- πως «χρειαζόμαστε κάποιον να πάρει τις αποφάσεις, δεν είναι μόνο τα χρήματα το πρόβλημα…».