Με το αίτημα της παράταξής μας από τις 8 Ιουνίου είχαμε επισημάνει ότι η πώληση της δημόσιας περιουσίας, η πώληση της περιουσίας του ελληνικού λαού, δηλαδή, είναι ζήτημα πρωτίστως εθνικό. Είναι πέρα και πάνω απ’ όλα ζήτημα εθνικής κυριαρχίας. Κράτος που ξεπουλά «στο παζάρι» την περιουσία του είναι μη κράτος. Τι σημαίνει απογύμνωση της χώρας από υποδομές, πλουτοπαραγωγικούς πόρους, περιουσία, αεροδρόμια, λιμάνια κ.λπ.; Πού οδηγεί το πλιάτσικο που δρομολογείται ειδικά με το υπερ-ταμείο που δημιουργήθηκε; Και μην ξεχνάμε ότι το Ελληνικό, που έξω και πέρα από κάθε νομιμότητα πουλήθηκε για 99 χρόνια στη Lamda Development του Λάτση, αποτέλεσε -όπως είναι πλέον φανερό- τον οδηγό, τον πιλότο για το υπερ-ταμείο. Και επειδή τα τελευταία χρόνια οι λέξεις και τα νοήματα διαστρέφονται, παραχαράσσονται, χάνουν το περιεχόμενό τους, η κυβέρνηση που με μεγάλη ευκολία βαφτίζει το ψάρι κρέας, μιλά για «αξιοποίηση» και όχι ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Όσο δεν έκοψε τις συντάξεις, όσο δεν αύξησε τους φόρους για τα λαϊκά στρώματα, άλλο τόσο, λοιπόν, θα προχωρήσει στην «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας και όχι στο ξεπούλημά της. Ας σοβαρευτούμε… Η χώρα έχει δεθεί με τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πισθάγκωνα και κυριολεκτικά παραδίδεται στους δανειστές. Απογυμνωμένη από έστω και ψήγματα εθνικής οικονομικής πολιτικής, χωρίς υποδομές και πόρους, χωρίς, δηλαδή, κανένα εργαλείο στήριξης του ελληνικού λαού, απεμπολώντας κάθε μέσο για οποιαδήποτε απόπειρα παραγωγικής ανασυγκρότησης μετατρέπεται με κάθε επισημότητα σε αποικία, σε προτεκτοράτο για 99 χρόνια, με το λαό χρήστη, ενοικιαστή του τόπου του. Αυτό που συνομολόγησε η κυβέρνηση με τους δανειστές δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Προφανώς, λοιπόν, το θέμα είναι κατ’ εξοχήν εθνικό. Χτυπά τον πυρήνα της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Και στη χώρα μας, στο πρόσφατο παρελθόν, το εθνικό πολύ συχνά «παντρεύτηκε» με το ταξικό και το ηθικό. Πρωτίστως, λοιπόν, ως απλός πολίτης της χώρας νομιμοποιούμε να αντισταθώ, όπως και το σύνολο του λαού, με κάθε τρόπο. Και το εξώδικο είναι ένας από τους πολλούς τρόπους…

Είναι νομίζω προφανές γιατί ως παράταξη ζητήσαμε να γίνει αυτή η συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Μέσα στη δαιδαλώδη πραγματικότητα του ελληνικού δημοσίου, είναι δύσκολο να απαντήσει άμεσα κανείς ποια είναι η δημόσια περιουσία στα 10 ακριτικά νησιά μας. Ωστόσο, αφού τα πάντα περνούν στο υπερ-ταμείο είναι δεδομένο ότι σε αυτά και με βάση τον πρόσφατα ψηφισμένο νόμο περνούν –με εξαίρεση τον αιγιαλό, τους αρχαιολογικούς χώρους και τις προστατευόμενες περιβαλλοντικά περιοχές- όλοι οι δημόσιοι χώροι και όλη η ιδιωτική περιουσία του δημοσίου. Μιλάμε δηλαδή για τα πάντα. Άρα, σε πρώτη φάση, το ελάχιστο που πρέπει να κάνει η περιφέρεια είναι να αποκτήσει με κάθε τρόπο μια σαφή εικόνα και το θέμα να συζητηθεί διεξοδικά σε ειδική συνεδρίαση. Πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για μια ιδιαίτερα ευαίσθητη γωνιά της χώρας, όπως είναι τα νησιά μας. Είναι χρέος, λοιπόν, τις περιφέρειας, να μάθει, να ενημερώσει και θα έλεγα εγώ να καλέσει τον λαό του Βορείου Αιγαίου να αντισταθεί στο προωθούμενο πλιάτσικο.

Και από τη σημερινή συνεδρίαση πρέπει να φύγουμε με συγκεκριμένη απόφαση για το θέμα και συγκεκριμένο πλαίσιο δράσεων προς κάθε κατεύθυνση και κυρίως κινητοποίησης του κόσμου. Όχι απλά για μια ακόμα φορά συζήτηση που δεν καταλήγει πουθενά.

Νέο αίτημα για συζήτηση

Μετά την ατελέσφορη διαδικασία συζήτησης του αιτήματός μας για λήψη απόφασης από το Π.Σ. προκειμένου:

α) να μας δοθεί πλήρης κατάλογος ων ακινήτων του δημοσίου που βρίσκονται στα όρια της Περιφέρειάς μας και έχουν ενταχθεί ή είναι υπό ένταξη στο νέο υπερ-Ταμείο αποκρατικοποιήσεων,

β) να υπάρξει συζήτηση αναλυτική για τις συνέπειες της σχεδιαζόμενης εκποίησης, και

γ) να ληφθεί απόφαση για την άσκηση όλων των δυνατών πιέσεων ώστε να μην προχωρήσει η επικίνδυνη για το Βόρειο Αιγαίο εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, ζήτημα πέρα και πάνω απ’ όλα Εθνικής κυριαρχίας.

Ως παράταξη αιτούμαστε εκ νέου,

Η Περιφερειακή Αρχή να απευθύνει ερώτημα προς το υπουργείο Οικονομικών και κάθε άλλη αρμόδια δημόσια Αρχή ή φορέα προκειμένου να μας κοινοποιηθεί ο κατάλογος των ακινήτων του δημοσίου που βρίσκονται στην Περιφέρειά μας και περνούν στο υπερ-ταμείο ιδιωτικοποιήσεων.

Η περιφερειακή Αρχή θα έπρεπε να το είχε κάνει από 8 Ιουνίου (ημέρα κατάθεσης του πρώτου αιτήματος της Παράταξης Βόρειο Αιγαίο - Γόνιμη Γραμμή στο προεδρείο του Π.Σ.), με στόχο στη συνεδρίαση του Π.Σ. στις 20/7/2016, να συζητούσαμε επί της ουσίας το θέμα και όχι να αναλωθούμε πάλι σε μια διαδικαστική κουβέντα που δεν έχει κανένα περιεχόμενο.