Πριν λίγες ημέρες κυκλοφόρησε στα social media μια φωτογραφία που απεικόνιζε το κάστρο της Μυτιλήνης με τον τοίχο του «καλλωπισμένο» (βλέπε: ασβεστωμένο) από τη Δημοτική Αρχή. Όπως αργότερα αποδείχτηκε, η φωτογραφία ήταν προϊόν επεξεργασίας, που δημιουργήθηκε πιθανότατα για λόγους... σατιρικούς. Το εντυπωσιακό ήταν πόσοι πιστέψαμε τη φάρσα, δείχνοντας ότι θεωρούμε τη Δημοτική Αρχή όντως ικανή για κάτι τέτοιο, να ασβεστώσει δηλαδή ακόμα και το Κάστρο!

Άδικα;

Δεν πάει μήνας από την επίσκεψη των προκαθημένων των Χριστανικών εκκλησιών στο νησί μας. Είναι λοιπόν νωπές ακόμα οι μνήμες από τα συνεργεία του Δήμου, υπό την καθοδήγηση του πανταχού παρόντος και τα πάντα πληρούντος υπερ-αντιδημάρχου κ. Κατζανού, να «καλλωπίζουν» την Ελευθερίου Βενιζέλου. Και τι καλλωπισμός ήταν αυτός! Αλίμονο σε όποιον αυλότοιχο με χρώματα της λεσβιακής γης έμπαινε στο μάτι του παστρικού αντιδημάρχου. Ένα βιαστικά περασμένο χέρι ασβέστη έφερνε τον απείθαρχο τοίχο σε συμφωνία με τη… Γαλήνεια χρωματική αισθητική. Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο δείχνουν τα αποτελέσματα μερικών από αυτούς τους «καλλωπισμούς».

Θα πείτε, τον δήμαρχο τι τον μπλέκετε τώρα; Μα συγνώμη, έχει ο κ. Κατζανός πολιτικό και θεσμικό προϊστάμενο ή ενεργεί αυτόνομα εντός της Δημοτικής Αρχής; Ας μας πει ο κ. Δήμαρχος γιατί παρέχει, για άλλη μια φορά, κάλυψη στην ασύδοτη δράση του αντιδημάρχου του, έστω και σιωπηρή. Δεν (θέλει να) γνωρίζει, δεν αντιλαμβάνεται ή συμβαίνει κάτι άλλο;

Όποιες όμως και αν μπορούν να είναι οι -πολιτικές, φυσικά- οφειλές του Δημάρχου προς τον αντιδήμαρχό του, όση η συντροφική υποστήριξη μεταξύ τους, όση ανάγκη και αν έχει η πόλη για ευπρεπισμούς (που μακάρι να γινόντουσαν συχνότερα και όχι μόνο με αφορμή μια υψηλή επίσκεψη) εδώ έχουμε να κάνουμε με τον βανδαλισμό μερικών από τα σημαντικότερα μνημεία της Λεσβιακής ιστορίας και αρχιτεκτονικής. Μνημεία που προστατεύονται από αυστηρή νομοθεσία, της οποίας η τήρηση υποτίθεται ότι ελέγχεται από αρμόδιες υπηρεσίες. Οι υπηρεσίες αυτές είναι, εφ’ όσον γνωρίζουμε, η εφορία νεωτέρων μνημείων και η πολεοδομία, η οποία μάλιστα υπάγεται στον Δήμο!

Που ήταν λοιπόν οι υπηρεσίες αυτές, οι οποίες έχουν την ευθύνη για την προφύλαξη αυτού του κομματιού της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, όταν γινόταν η κακοποίησή της από τα συνεργεία του Δήμου; Που είναι τώρα; Τι κινήσεις έχουν κάνει στα πλαίσια της ευθύνης και των αρμοδιοτήτων τους; Αν δεν έχουν κάνει κάτι, είναι επειδή εγκρίνουν τις επεμβάσεις; Αν δεν τις εγκρίνουν, τι περιμένουν για να ενεργήσουν αποδίδοντας ευθύνες;

Εξίσου σημαντικό είναι το ερώτημα: πώς αντιλαμβάνονται ο κ. Γαληνός και ο κ. Κατζανός την τήρηση του Νόμου κατά την άσκηση της διοίκησης; Παρακάμπτοντας τις αρμόδιες υπηρεσίες για να πράξουν ανενόχλητοι αυτό που οι ίδιοι αποφάσισαν ως ορθό, αποκαλύπτουν για άλλη μια φορά ότι αντιμετωπίζουν τις ελεγκτικές αρχές ως ενοχλητικά εμπόδια στις επιθυμίες τους.

Τι κι αν αυτές οι επιθυμίες έχουν ως αποτέλεσμα την βάρβαρη υποβάθμιση μέρους της πολιτιστικής κληρονομιάς της Μυτιλήνης; Τι κι αν μπορεί να είναι παράνομες; Το μόνο που φαίνεται να μετράει για αυτούς είναι η εξυπηρέτηση της πολιτικής τους ατζέντας, με κάθε κόστος. Αδιαφορώντας παντελώς όχι μόνο για την παράδοση και την αισθητική (ψιλά γράμματα θα πείτε) αλλά ακόμα και για τη νομιμότητα. Προφανώς, έτσι ξέρουν να διοικούν: αποφασίζοντας και… παρακάμπτοντας (όπου μπορούν).

Σε αυτόν όμως τον ολισθηρό δρόμο, προκύπτουν σοβαρές ευθύνες. Άραγε θα καταλογιστούν; Πότε και σε ποιους; Θα είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι ή εξιλαστήρια θύματα;