Πήρα στα χέρια μου, εδώ και λίγες μέρες, το «Λεσβιακό Ημερολόγιο 2014» και η πρώτη μου αντίδραση ήταν «Παναγιά μου, τι τούβλο είναι τούτο!». Όντως, τόμος 434 σελίδων, καλό χαρτί, βαρύ πράγμα, ούτε σκέψη για διάβασμα στο μαξιλάρι. Τόμος για μελέτη σε γραφείο.

Πρώτο αρνητικό χαρακτηριστικό, πρώτη ένσταση προς τον επιμελητή: πώς στερείς, κύριέ μου, από τον αναγνώστη το ξεφύλλισμα ενός ευχάριστου εντύπου την ώρα της απαραίτητης, καλοκαίρι γαρ, μεσημβρινής ανάπαυσης; Διότι, άντε να σε πάρει ο ύπνος και να σου πέσει όλο τούτο καταπρόσωπο!

Δεύτερο αρνητικό χαρακτηριστικό δε βρήκα, οπότε ο κατάλογος κλείνει. Ανοίγει άλλος, σχετικά με τα περιεχόμενα του Λεσβιακού Ημερολογίου 2014.

Α. Η ευρύτητα της θεματολογίας, ο πλούτος και η ποικιλία των κειμένων. Το άνοιξα, στο τραπέζι μου εννοείται, και το έχω ανοιχτό δυο βδομάδες τώρα, διαβάζοντας και ξεφυλλίζοντας. Όλο και κάτι καινούργιο βρίσκω, όλο και κάτι γυρίζω να ξαναδιαβάσω (τα ποιήματα του Κωνσταντέλλη, δηλαδή…). Μπορεί κάποια από τα κείμενα να μην ανταποκρίνονται στο άμεσο ενδιαφέρον μου, αλλά καθώς τα βλέπω και τα ξαναβλέπω, όλα έχουν ενδιαφέρον.

Β. Η εικονογράφηση. Η παρουσίαση του έργου Λεσβίων καλλιτεχνών τούς συστήνει με καλύτερο ίσως τρόπο από μια έκθεση ζωγραφικής και τα περιεχόμενα του κεφαλαίου «Η Λέσβος, οι άνθρωποι, ο χρόνος, οι ιστορίες τους» μπορεί να τροφοδοτήσουν την ιστορική έρευνα! Εμένα όμως μου άρεσαν οι φωτογραφίες. Μου αρέσουν οι φωτογραφίες σε τέτοιου είδους εκδόσεις. Είτε σύγχρονες, που θα είναι μετά από κάποια χρόνια ιστορικά στοιχεία, είτε, κυρίως, οι παλιές. Έχουν μια μαγεία οι παλιές φωτογραφίες και ιδιαίτερα αυτές που σε αφορούν, κάπως, γιατί δείχνουν τον τόπο σου ή τους «καποτεσινούς» ανθρώπους του τόπου σου.

Γ. Η επιμέλεια των κειμένων. Φροντισμένη έκδοση, χωρίς φανταχτερές ορθογραφικές… παραβιάσεις (και δε νομίζω ότι οφείλεται χάρη στον υπολογιστή, γιατί αυτός υπογραμμίζει μεν τα λάθη, και τα σωστά πολλές φορές αν είναι ονόματα, αλλά αγνοεί τις ασυνταξίες), με άνετη γραμματοσειρά, καλή σελιδοποίηση, σωστούς πίνακες περιεχομένων. Εύκολο στη χρήση του το Ημερολόγιο.

Δ. Η σοβαρότητα των κειμένων. Τα περισσότερα από αυτά θα μπορούσαν να δημοσιευτούν σε περιοδικά με επιστημονική συντακτική επιτροπή και να εντάσσονται με υπερηφάνεια στα curricula vitae των συγγραφέων τους. Και μαζί, σπουδαίο πράγμα, είναι ευχάριστα αναγνώσματα, προσιτά, ενδιαφέροντα, «ημερολογιακά».

Ε, φτάνει. Δεν κάνουμε και τον Νεών Κατάλογον.
Σταματώ αφού συγχαρώ τον Παναγιώτη Σκορδά για το κέφι και την έμπνευσή του, την «Αιολίδα» για την ποιοτική έκδοση και τους συγγραφείς για τα κείμενά τους. Κείμενα που στοκάρουν υλικό στην τράπεζα της δημιουργίας των Λεσβίων και δίνουν την ευκαιρία στους συγγραφείς τους να καμαρώνουν και σε μας τους άλλους να χαιρόμαστε που βρισκόμαστε στη Λέσβο και παίρνουμε τροφή για σκέψη και αισθήματα και από το «Ημερολόγιό της».

Παπιανά Καλλονής, 1η Ιουνίου 2014
Μυτιληνιά εκ γάμου, δρ. Φιλολογίας, τ. σχολικός σύμβουλος