Με αφορμή καταγγελία του Αγροτικού - Αλιευτικού Συλλόγου Μανταμάδου για τις απώλειες στο ζωικό τους κεφάλαιο εξ αιτίας πάντα των αδέσποτων σκυλιών, ο Φιλοζωικός Σύλλογος Λέσβου «Πάνας» διατυπώνει το δικό του αντίλογο τονίζοντας πως στα 18 χρόνια της δράσης του δε διαπίστωσε ποτέ οι διαμαρτυρόμενοι αγρότες να υποδεικνύουν στους «αρμοδίους» ποιο απ’ όλα τα αδέσποτα έκανε τη ζημιά, ή πόσα απ’ αυτά.

Όπως σημειώνει ο Σύλλογος «Πάνας», «πριν μερικούς μήνες που πάλι έγινε ένα παρόμοιο περιστατικό, έξαλλοι οι αγρότες στράφηκαν εναντίον των αδέσποτων και όλων όσοι τα ταΐζουν και τα υπερασπίζονται, για μια ακόμα φορά. Ο Σύλλογός μας, τότε, έλαβε αρκετές ανώνυμες καταγγελίες πως το σκυλί που έκανε τη ζημιά, ήταν ιδιόκτητο, ιδιαίτερης ράτσας, που ξέφυγε. Όλοι το ήξεραν, καθώς επίσης και τον ιδιοκτήτη του, κανείς δεν ήθελε να κάνει επώνυμη καταγγελία, ούτε οι παθόντες, γιατί ο ιδιοκτήτης του σκύλου ήταν γνωστός τους. Εύκολη οδός, τα αδέσποτα. Κάποια δηλητηριάστηκαν, κάποια πυροβολήθηκαν, κι αυτά ανωνύμως.

Ποτέ σε χωριά δε γίνονται επώνυμες καταγγελίες για ανεύθυνο ιδιοκτήτη που εγκαταλείπει ζώο ή που του επιτρέπει να περιφέρεται ελεύθερο, ακόμα κι αν δημιουργεί προβλήματα.».

Επί τη ευκαιρία ο Σύλλογος κάνει γνωστό το τι σημαίνει «αρμόδιος».
Στην προκειμένη περίπτωση, στο Μανταμάδο για το χώρο του προσκυνήματος, κι ό,τι συμβαίνει εκεί, είναι αρμόδιο κι έχει την ευθύνη το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο (Άρθρο 966 Αστικού Κώδικα, Καταστατικός χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος, Νόμος 590/77).

Για τα αδέσποτα γενικά, αρμόδιος είναι ο Δήμος (4039/12), διευκρινίζει ο Σύλλογος, ενώ ζητούνται και κάποιες απαντήσεις από τους αρμοδίους του Συλλόγου Αγροτών.

1) Είναι σύμφωνα με το Νόμο φυλαγμένα τα ποίμνια που παθαίνουν ζημιές και μάλιστα κατ’ εξακολούθηση; Δε θα μπορούσαν επίσης να ενισχύσουν τη φύλαξη με σκυλιά φύλακες, όπως συμβαίνει σ’ όλη την Ελλάδα, όπου υπάρχουν εκτός από αδέσποτα σκυλιά και λύκοι κι άλλα αγρίμια;
2) Τα ποίμνια που γυρνάνε μόνα τους, από παραλίες ως καταμεσής των εθνικών δρόμων, ακόμα και μεσάνυχτα, κι έχουν γίνει αιτία ατυχημάτων, πού εντάσσονται, στα καλώς φυλαγμένα;

Τέλος, ο «Παν» καταλήγει τονίζοντας πως κανένας σύλλογος ή μεμονωμένος πολίτης δεν έχει δικαίωμα να λέει, και μάλιστα δημοσίως, ότι θα πάρει μέτρα μόνος του. Και μόνο αυτή η δήλωση έπρεπε να επιφέρει ποινή σ’ όποιον την εκστομίζει.

Τα ζώα δεν επιλέγουν, ούτε θέλουν να είναι αδέσποτα. Πληρώνουν με εγκατάλειψη την ασυνειδησία των πρώην ιδιοκτητών τους. Πληρώνουν με τη ζωή τους όλα τα κακά που τους φορτώνουμε όλοι οι υπόλοιποι.
Με την ανοχή μας, την αδιαφορία στο φαινόμενο, κι όσο δεν παίρνουμε ενεργή, υπεύθυνη θέση για να βρούμε ανθρωπιστική λύση στο θέμα, θα υφιστάμεθα τις συνέπειες.