Ολοκληρώθηκε το σεμινάριο που οργανώθηκε στις Βρυξέλλες με τίτλο «Πρασινίζοντας την Ευρώπη, ένα εγχειρίδιο εργαλείων για πράσινους ακτιβιστές». Το σεμινάριο το παρακολούθησαν 23 ενεργοί πολίτες-πράσινοι ακτιβιστές από 16 χώρες της Ευρώπης και η ελληνική πλευρά εκπροσωπήθηκε από το συντονιστή της Πολιτικής Κίνησης Λέσβου των Οικολόγων Πράσινων, Μιχάλη Μπάκα.
Με τον κ. Μπάκα συζητήσαμε χθες για το γεγονός στο οποίο συμμετείχε.


Κύριε Μπάκα, μόλις γυρίσατε από τις Βρυξέλλες. Πέστε μας τις πρώτες εντυπώσεις σας από το ταξίδι σας εκεί.
«Ήταν ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον σεμινάριο, καθώς σε μια περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης, που η συνοχή της ευρωπαϊκής οικογένειας αμφισβητείται έντονα, συζητήθηκαν τα προβλήματα θεσμών τής Ε.Ε., ο ρόλος των οργάνων της, η ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Ε.Κ.) ως ενός θεσμού αμεσοδημοκρατικά εκλεγμένου, ένα θέμα που το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα προωθεί συστηματικά. Το σημαντικότερο ήταν η ευκαιρία να βρεθώ εκεί με πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους, όπως μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου του Ελσίνκι και του Δουβλίνου, ένας Αζέρος Πράσινος, όπου εκεί ακόμα παλεύουν για θέματα στοιχειώδους δημοκρατικής λειτουργίας, αλλά και ο φίλος Πάου από τη Μινόρκα της Ισπανίας, που κάλλιστα θα μπορούσε να εκπροσωπήσει και το Αιγαίο παρουσιάζοντας τα προβλήματα νησιωτικότητας που είναι κοινά σε όλη την Ευρώπη.»

Ποια ήταν τα θέματα της ατζέντας της συνάντησης;
«Οι συμμετέχοντες είχαμε την ευκαιρία να συναντηθούμε με μέλη τού Ε.Κ., συζητώντας τρία βασικά ευρωπαϊκά ζητήματα. Το πρώτο θέμα αφορούσε το ενεργειακό ζήτημα, με την προσπάθεια για την ενίσχυση της ενεργειακής αποδοτικότητας μέσα από οδηγία που προωθούν οι Ευρωπαίοι Πράσινοι μέσα στο 2012. Ζητούμενο αποτελεί πλέον η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας στην Ε.Ε., με την ενεργοποίηση των πολιτών και την ενίσχυση προγραμμάτων εξοικονόμηση ενέργειας. Ένα θέμα που μας καίει άμεσα και εδώ στο Βόρειο Αιγαίο, καθώς διαφαινόμενη επίτευξη του στόχου διείσδυσης 20% των ΑΠΕ στην Ε.Ε. μέχρι το 2020 μάς οδηγεί στην αύξηση των απαιτήσεών μας στην ενίσχυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, με την υποστήριξή τους, πάντα όμως σεβόμενοι το φυσικό περιβάλλον για την προστασία των ευαίσθητων φυσικών οικοσυστημάτων μας, αλλά και την ενίσχυση πολλαπλών μορφών ΑΠΕ, έτσι ώστε να αποφύγουμε νέες μονοπωλιακές καταστάσεις ενεργειακής εξάρτησης.
Ένα δεύτερο καίριο ζήτημα είναι αυτό της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και η εξέλιξή της για την επόμενη προγραμματική σύμβαση (2013 - 2020). Είναι ένα θέμα αιχμής για την Ε.Ε., αλλά και τα νησιά μας, καθώς για εμάς τους Πράσινους αποτελεί προτεραιότητα η ενίσχυση των μικρών παραγωγών, της βιολογικής καλλιέργειας, της ασφάλειας των τροφίμων, της προστασία του εδάφους και της βιοποικιλότητας, αλλά και η αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Για ένα ζήτημα που αφορά άμεσα τους ελαιοπαραγωγούς της Λέσβου, τον αποκλεισμό των αγροτών που έχουν αποκλειστική απασχόληση τη γεωργία, σημειώθηκε ότι το θέμα είναι ακόμα υπό διαπραγμάτευση. Αλλά στόχος των Πρασίνων είναι η ενίσχυση των μικρών παραγωγών, ακόμα και εάν η ενασχόλησή τους με τη γεωργία είναι δευτερεύουσα, καθώς αυτή μπορεί να σταθεί ως συμπληρωματικό εισόδημα, ιδιαίτερα στις στιγμές οικονομικής κρίσης που ζούμε.»



Για το μεταναστευτικό

Ένα θέμα που «καίει» άμεσα την Ελλάδα, είναι το μεταναστευτικό. Έγινε κάποια κουβέντα για αυτό;
«Ένα τρίτο σημαντικό θέμα που αναλύθηκε και μας αφορά άμεσα στην Ελλάδα, αλλά και τα νησιά του Αιγαίου, είναι το μεταναστευτικό. Σημειώθηκε η ανάγκη για την υιοθέτηση κοινής πολιτικής ασύλου σε όλες τις χώρες τής Ε.Ε., χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τα τραγικά αποτελέσματα της Ελλάδας στο συγκεκριμένο θέμα, με ποσοστά κοντά στο 1% ενώ ο ευρωπαϊκός μ.ο. είναι κοντά στο 30%. Με τον τρόπο αυτό παρατηρείται η συσσώρευση των μεταναστών στην Ελλάδα, κάτω από καθεστώς ανομίας με όλα τα κοινωνικά προβλήματα που προκαλούνται από αυτή. Από την άλλη πλευρά, αποτελεί θέση των Πρασίνων η άμεση αλλαγή της Σύμβασης του Δουβλίνου που αφορά στην κατάθεση αίτησης ασύλου από τους μετανάστες μόνο στην πρώτη χώρα εισαγωγής, γεγονός που έχει μεταφέρει το πρόβλημα στα κράτη του Νότου τής Ε.Ε.. Αποτελεί θετικό βήμα η υπερψήφιση από το Ε.Κ. της αλλαγής αυτού του μέτρου, ενώ οι Πράσινοι προτείνουν την υιοθέτηση ενός μέτρου προώθησης και κατανομής των μεταναστών σε όλες τις χώρες τής Ε.Ε., λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της κάθε χώρας υποδοχής. Από την άλλη πλευρά, όσο δυσκολεύει η μετακίνηση του ανθρωπίνου δυναμικού, θα αντιμετωπίζουμε στο μέλλον την αδυναμία προσέλκυσης εργατικού δυναμικού, που όσο περνάνε τα χρόνια και ο πληθυσμός στην Ε.Ε. γηράσκει, θα είναι απαραίτητο τόσο προσωπικό υψηλών εκπαιδευτικών δυνατοτήτων όσο και απλό εργατικό δυναμικό για τις βιομηχανίες των χωρών τής Ε.Ε.. Ας φανταστούμε ότι εάν κάποιος μετανάστης έχει άδεια παράνομης για το Βέλγιο και έχει μια ευκαιρία εργασίας στη Γερμανία, θα πρέπει να περιμένει πέντε χρόνια για να το κάνει αυτό, ενώ εάν είχε μετακινηθεί στη Ν. Υόρκη, την επόμενη εβδομάδα θα μπορούσε να μεταβεί στο Λος Άντζελες.»

Για την οικονομία της Ελλάδας

Τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας συζητήθηκαν καθόλου;
«Πρέπει να σας πω ότι σε όλα τα ευρωπαϊκά Μ.Μ.Ε. η ελληνική κρίση πρωταγωνιστεί. Σε κάθε συνάντηση που είχαμε με στελέχη των Πρασίνων στην Ε.Ε., έκδηλη ήταν η κοινή συνισταμένη ότι το θέμα δεν είναι καθαρά ελληνικό, αλλά αποτελεί ένα ευρωπαϊκό ζήτημα δυσλειτουργίας του συστήματος και πρέπει να αποτελέσει ευρωπαϊκή προτεραιότητα η ενίσχυση της Ελλάδας, αλλά και των άλλων χωρών που πλήττονται από την κρίση. Αποτελεί, επιτέλους, κοινή διαπίστωση ότι σήμερα είμαστε εμείς, αύριο θα είναι η Ισπανία, η Πορτογαλία ή η Ιρλανδία, μεθαύριο μπορεί να είναι κάποιος άλλος. Η κρίση είναι δομική και δεν μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα χρησιμοποιώντας εργαλεία του συστήματος που το δημιούργησαν. Παρήγορο και ελπιδοφόρο για την Ελλάδα αποτελεί το γεγονός ότι στις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις (Γαλλία και Γερμανία, που όλοι ξέρουμε ότι χαράζουν την ευρωπαϊκή πολιτική) παρουσιάζεται μεγάλη ενίσχυση των πράσινων κομμάτων, καθώς χαρακτηριστικά στη Γερμανία οι Πράσινοι είναι πλέον δεύτερη δύναμη και μπορεί να αποτελέσουν κυβερνητικό εταίρο στην επόμενη κυβέρνηση, αλλάζοντας τη δυναμική και πίεση προς μια φιλελληνική προοπτική. Το ζήτημα είναι να αναζητήσουμε συμμαχίες όχι με τον Μπαρόζο και το τραπεζικό σύστημα, αλλά με λαούς και φορείς ιδεών που θα μπορέσουν να μας στηρίξουν τη δύσκολη αυτή στιγμή της χώρας μας.
Τέλος, σημειώθηκε η δυναμική των κινημάτων πολιτών σε όλη την Ευρώπη, με τα ζητήματα της άμεσης δημοκρατίας να αποτελούν την ελπίδα για κάτι καλύτερο, μέσα από την εμπλοκή και συμμετοχή των ενεργών πολιτών στην πολιτική και την αναζήτηση διεξόδου από την κρίση αλλάζοντας. Σημειώθηκαν τα ελπιδοφόρα παραδείγματα από πολλές ευρωπαϊκές πόλεις που οι πολίτες αυτοοργανώνονται σε σχήματα κατανάλωσης τοπικής παραγωγής, χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης, με στόχο ένα βιώσιμο και οικολογικό ευρωπαϊκό χώρο.»