Η εποχή μας έχει χαρακτηριστεί ως εποχή της γνώσης και της πληροφορίας, η οποία τείνει να καταστεί ζωτική ανάγκη για τη διεκπεραίωση ενός ευρέος πεδίου δραστηριοτήτων, η οποία εκτείνεται από την απλή ψυχαγωγία μέχρι την επίτευξη βασικών πεδίων για την ζωή των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
Η συμμετοχή στα παραπάνω προγράμματα καταπολεμά τον αναλφαβητισμό, αναπτύσσοντας ένα σύνολο ατομικών και κοινωνικών δεξιοτήτων. Πιο συγκεκριμένα, σε μια επισκόπηση 219 περιπτώσεων διερευνήθηκαν οι επιδράσεις της τεχνολογίας σε βασικά πεδία εκπαίδευσης. Έτσι:
- τα άτομα με ειδικές ανάγκες, που είχαν πρόσβαση σε ένα πλούσιο σε τεχνολογία περιβάλλον, αποδείχθηκε ότι σημείωσαν μεγαλύτερο βαθμό ακαδημαϊκής επιτυχίας σε όλους τους βασικούς εκπαιδευτικούς τομείς,
- τα άτομα με ειδικές ανάγκες τα οποία ήταν εξοικειωμένα στις νέες τεχνολογίες, είχαν μια διαχρονικά μεγαλύτερη ακαδημαϊκή επιτυχία από την προσχολική έως την υψηλότερη βαθμίδα εκπαίδευσης και, τέλος,
- οι στάσεις των ατόμων απέναντι στη μάθηση και την αυτοεκπλήρωση σημείωσε μια συνεχή βελτίωση όταν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές αποτελούσαν κατευθυντικά εργαλεία δόμησης της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Η επίδραση από τη χρήση του διαδικτύου και των νέων τεχνολογιών συνέβαλε στην ανάπτυξη της ομαδο-συνεργατικότητας και στη μείωση της παραδοσιακής και κατά μέτωπο διδασκαλίας. Ο Burgstahler (2003), επιχειρώντας να κατηγοριοποιήσει τις θετικές επιδράσεις από τη χρήση και την προσβασιμότητα των ατόμων με ειδικές ανάγκες στο διαδίκτυο, διαπίστωσε τα εξής:
Η χρήση συνέβαλε στη μεγιστοποίηση της ανεξαρτησίας τους αναφορικά με τα ακαδημαϊκά και τα εργασιακά τους καθήκοντα, ενώ και στην προσβασιμότητα και αποδοχή από τους συνομηλίκους τους. Επίσης, ώθησε την αυτοεκπλήρωση, ενώ εξασφάλισε τη συμμετοχή τους σε διάφορες κοινωνικοποιητικές καταστάσεις και δημιουργικές δραστηριότητες, στοιχείο που κάτω από άλλες συνθήκες θα ήταν αδύνατο (Odabasi & et. al 2009). Αξιοσημείωτο ακόμη αποτελεί το γεγονός ότι η παραπάνω προσβασιμότητα παρείχε στα άτομα τη δυνατότητα να αποκτήσουν επαγγελματική εμπειρία, ενισχύοντας την αυτοεικόνα τους. Τέλος, εξασφάλισε ένα υψηλό επίπεδο μιας ανεξάρτητης και αξιοπρεπούς ζωής.
Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τους Sahin & Okur (2005) σχετικά με τη χρήση των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση ατόμων με ειδικές ανάγκες, τα αποτελέσματα ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικά. Το πρόγραμμα που εφαρμόστηκε είχε στόχο την εξατομικευμένη ηλεκτρονική προετοιμασία, η οποία σχεδιάζεται λαμβάνοντας υπόψη τα προκαθορισμένα αντικείμενα, τους σκοπούς και τις ανάγκες. Η χρήση των νέων τεχνολογιών συνέβαλε είτε στην τροποποίηση των ήδη υπαρχόντων προγραμμάτων είτε στην ανάπτυξη και δημιουργία καινούργιων (Crawford, 1980). Η χρήση των νέων τεχνολογιών επέτρεψε την αξιολόγηση των εξατομικευμένων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, τα οποία είχαν τεθεί σε εφαρμογή και απευθύνονταν σε ομάδες παιδιών με διαφοροποιημένες δυσκολίες. Η χρήση τους ήταν εύκολη, γεγονός που σημαίνει ότι είχαν πρόσβαση σε αυτά γονείς και εκπαιδευτικοί, οι οποίοι ήταν σε θέση να αποτιμήσουν και τα όποια αποτελέσματα (Young, 1986).

* Η Παναγιώτα Νεοκοσμίδου είναι κοινωνική λειτουργός.