Στον εισαγγελέα του Ναυτοδικείου Πειραιά και μάλιστα διά της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων του Λιμενικού Σώματος οδηγούνται δυο ανώτατα στελέχη του Κεντρικού Λιμεναρχείου Μυτιλήνης, μετά από έγγραφη αναφορά της εταιρείας με την επωνυμία «Γεώργιος Αντωνάτος, Ανελκύσεις Πλοίων», της εταιρείας δηλαδή που ανέλαβε και υλοποίησε την ανέλκυση στο καρνάγιο της Σκάλας Λουτρών του ναυαγισμένου τουρκικού δεξαμενόπλοιου «Cihan VII». Της πολυσυζητημένης δηλαδή υπόθεσης για την οποία από την πρώτη στιγμή με αρθρογραφία του το «Ε» αποκάλυπτε συνεχώς στοιχεία, που έδειχναν ότι αν μη τι άλλο υπάρχουν πολύ σοβαρές υπηρεσιακές παραλείψεις από μέρους του Λιμενικού Σώματος. Όπως όμως όλα δείχνουν, δεν υπάρχουν μόνο υπηρεσιακές παραλείψεις.

Στην αναφορά του προς την Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων, η εταιρεία «Γεώργιος Αντωνάτος, Ανελκύσεις Πλοίων» κατηγορεί τους δυο αξιωματικούς ότι από προσωπική εμπάθεια έσπευσαν να τη «στήσουν στον τοίχο», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, «μη διστάζοντας να πράξουν τούτο λειτουργώντας ακόμη και κατά παράβαση του καθήκοντός τους»! Σα να μην έφταναν οι πολύ σοβαρές καταγγελίες οι οποίες στην ουσία συνιστούν μηνυτήρια αναφορά για παράβαση καθήκοντος κατά των δύο αξιωματικών, η εταιρεία κατέθεσε αγωγές με τις οποίες διεκδικεί την κυριότητα του καραβιού, αλλά και ένα μεγάλο ποσό, τόσο από τους αξιωματικούς όσο και από κάθε άλλο υπεύθυνο για τα κέρδη που, όπως υποστηρίζει, απώλεσε όλο αυτό το διάστημα. Τη ίδια ώρα, το τουρκικό δεξαμενόπλοιο βρίσκεται τραβηγμένο, στην κυριολεξία «ριζωμένο», στο καρνάγιο της Σκάλας Λουτρών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία και την ασφάλεια των κατοίκων του χωριού και φυσικά για το περιβάλλον της περιοχής.

Η αναφορά
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, ο κ. Αντωνάτος, συνοδευόμενος από γνωστό δικηγόρο της Αθήνας, την περασμένη Τρίτη επισκέφθηκε την Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων του Λιμενικού Σώματος στον Πειραιά και κατέθεσε γραπτό υπόμνημα-αναφορά σχετικά με την όλη υπόθεση κατά των δύο αξιωματικών, ανώτερων στελεχών του Κεντρικού Λιμεναρχείου Μυτιλήνης. Σε αυτό και αφού γίνεται αναφορά στο ότι η συγκεκριμένη εταιρεία είναι η μόνη πιστοποιημένη στην Ελλάδα επιχείρηση για ανελκύσεις πλοίων, με διάρκεια ζωής πέραν των 20 ετών στη διάρκεια των οποίων έχει ανελκύσει 189 ναυάγια η και εγκαταλελειμμένα πλοία σε όλο τον ελλαδικό και όχι μόνο χώρο, τονίζεται ότι, λόγω αυτής ακριβώς της εξειδικεύσεως της εταιρείας, αυτή συμμετείχε στον ανοιχτό πλειοδοτικό διαγωνισμό που διενήργησε το Κεντρικό Λιμεναρχείο Μυτιλήνης στις 21 του περασμένου Ιουλίου. Η προσφορά της εταιρείας αναφέρεται ότι ήταν η μοναδική που κατατέθηκε, οπότε και της ανατέθηκε η ανέλκυση του ναυαγίου, ενώ επιπλέον και στη βάση σχετικού νόμου εκχωρήθηκε στην εταιρεία και η κυριότητα του ναυαγίου. Ακολούθησε η έκδοση της με αριθμό 2114.4/15/09 από 23-11-2009 άδειας ανέλκυσης ναυαγίου και ξεκίνησε η προσπάθεια απομάκρυνσής του. «Ο απώτερος σκοπός μας», αναφέρει στην αναφορά του προς την Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων του Λιμενικού Σώματος, την οποία κοινοποιεί και στον αρχηγό του Λιμενικού Σώματος η εταιρεία, «ήταν να ρυμουλκηθεί το ναυάγιο του πλοίου αμέσως μετά την ανέλκυσή του, εκτός των χωρικών υδάτων Ελλάδος, προκειμένου να παραληφθεί από τουρκικό ρυμουλκό, το οποίο θα το μετέφερε στα διαλυτήρια του Αλή Αγά στην έναντι ακτή, ρυμουλκό το οποίο θα είχαν ναυλώσει επί τούτου οι αγοραστές του ναυαγίου, με τους οποίους είχαμε έρθει σε αρχική συμφωνία για την αγορά του, η οποία θα ολοκληρώνετο με την παράδοση των κάβων του στο τουρκικό ρυμουλκό.»


Βεβαίωση ανέλκυσης στο καρνάγιο της Σκάλας Λουτρών από τις 5/1/10! Πότε διαπιστώθηκε ότι η ανέλκυση έγινε παράνομα; Μετά τη... βεβαίωση;

Οι νοτιάδες
«Ατυχώς για εμάς και λόγω των θυελλωδών νοτίων ανέμων που επικρατούσαν στο νησί την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων 2009 - 2010», συνεχίζει η εταιρεία «Γεώργιος Αντωνάτος, Ανελκύσεις Πλοίων», «δεν ήταν εφικτό να πλεύσει το ναυάγιο προς το σημείο του ραντεβού όπου και θα ολοκληρώνετο η πώληση, καθώς δεν μπορούσε η εταιρεία μας να εγγυηθεί το αξιόπλοό του με τέτοιες καιρικές συνθήκες, προτιμώντας για το λόγο αυτό και αφού ενημερώθηκε προσηκόντως το Κεντρικό Λιμεναρχείο Μυτιλήνης, (σ.σ. η υπογράμμιση του συντάκτη του άρθρου) να ρυμουλκηθεί έως το παραπλήσιο νεωλκείο της Σκάλας Λουτρών Λέσβου στον κόλπο του Γέρα, αναμένοντας τις ευνοϊκότερες καιρικές συνθήκες που θα επέτρεπαν το ταξίδι αυτό.» Τι λέει με λίγα λόγια η εταιρεία που τράβηξε το ναυάγιο και από την ακτή του Άι-Γιώργη το έβγαλε στο καρνάγιο; Ότι ενημέρωσε το Κεντρικό Λιμεναρχείο Μυτιλήνης για τη ρυμούλκηση του μήκους 40 μέτρων καραβιού στο καρνάγιο για ξύλινες βάρκες ανάμεσα στα σπίτια στη Σκάλα Λουτρών. Εξ ου και η βεβαίωση που το Λιμεναρχείο Μυτιλήνης εξέδωσε στις 5 Ιανουαρίου του 2010 σχετικά με την ανέλκυση του ναυαγίου. Πρόκειται για τη με αριθμό πρωτοκόλλου 2114.4/01/2010 από 05/01/2010 βεβαίωση του Λιμεναρχείου Μυτιλήνης σχετικά με την ανέλκυση του ναυαγισμένου τουρκικού δεξαμενόπλοιου «Cihan VII» στο καρνάγιο. Ούτε γάτα ούτε ζημιά, δηλαδή, και όλα έγιναν καλά σύμφωνα με το Λιμεναρχείο, που εκδίδει και σχετική βεβαίωση!


Το ναυάγιο παρατημένο επί χρόνια ανοικτά της Σκάλας Λουτρών. Η ανέλκυσή του και τα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκειά της άναψε φωτιές

Η αρρώστια του Αντωνάτου
Εντέχνως και άγνωστο από ποιους, στη διάρκεια του διαστήματος αμέσως μετά την ανέλκυση του ναυαγίου στο καρνάγιο της Σκάλας Λουτρών αφέθηκε να διαρρεύσει και γράφτηκε και σε άλλες τοπικές εφημερίδες ότι ο Γιώργος Αντωνάτος, ιδιοκτήτης της εταιρείας «Γεώργιος Αντωνάτος, Ανελκύσεις Πλοίων», αφού τράβηξε το καράβι στη Σκάλα Λουτρών, έφυγε λόγω οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε. Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική και αποδεικνύεται και από σειρά στοιχείων που προσκομίσθηκαν στην αναφορά της εταιρείας στην Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων. Το διάστημα αμέσως μετά την ανέλκυση του πλοίου ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Γιώργος Αντωνάτος, επιστρέφει στην Αθήνα, αφού οι νοτιάδες δεν του επιτρέπουν να εργασθεί, όπου και διαπιστώνεται σοβαρό πρόβλημα υγείας. Πραγματοποιεί σειρά («σωρεία» αναφέρει χαρακτηριστικά) ιατρικών και παραϊατρικών εξετάσεων, ενώ εντός άλλων ιατρικών συμβουλών τού συνίσταται αποχή από επίπονη και σωματική κούραση για διάστημα μηνός τουλάχιστον.
Η εταιρεία είναι σίγουρη για το καράβι, το οποίο και με άδεια ανέλκυσης και με βεβαίωση υλοποίησης της ανέλκυσης από το Λιμεναρχείο, νόμιμα δηλαδή λειτουργούσα καθ’ όλα περιμένει να γυρίσει στη Μυτιλήνη για την τελευταία πράξη της όλης υπόθεσης. «Δεδομένης της παραμονής του ναυαγίου στον ανωτέρω χώρο του νεωλκείου, για διάστημα πέρα του μηνός από την αναίρεσή του επί του σχετικού ικριώματος, προκειμένου να καταστεί στεγνό και αβλαβές για όλο το περιβάλλον που ρύπαινε ακατάσχετα επί δεκαπενταετές και πλέον διάστημα, έως ότου μπορέσει η εταιρεία μας να το “ρίξει στην θάλασσα”, κατά το κοινώς λεγόμενο και πάλι, και να το παραδώσει στους μελλοντικούς ιδιοκτήτες του, προκειμένου να αποκερδαίνει το συμφωνηθέν τίμημα πωλήσεώς του», αναφέρει στην αναφορά της η εταιρεία.
Εν τω μεταξύ στη Μυτιλήνη τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι διαμαρτυρίες πληθαίνουν οπότε και το Λιμεναρχείο, κάνοντας τα πικρά γλυκά, κοινοποιεί το με αριθμό 2114.4/14/2010 από 09-03-2010 έγγραφό του, στη βάση του οποίου ήρετο η κυριότητα της εταιρείας επί του πλοίου, καθώς, όπως στο έγγραφο αιτιολογείτο («έωλα και σαθρά» χαρακτηρίζεται στην αναφορά), η εταιρεία είχε καταστεί έκπτωτη από την κατακύρωση στο όνομά της, λόγω μη εκπληρώσεως των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη σχετική σύμβαση έργου με το Λιμεναρχείο!


Άδεια ανέλκυσης από 23/11/09....

Οι παρανομίες
και οι «παρανομίες»
Ακολουθεί μέσω του Αστυνομικού Τμήματος της κατοικίας του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας η επίδοση της με αριθμό πρωτοκόλλου 2111.4/53/2010 από 09.02.2010 κλήσης σε απολογία του εντός προθεσμίας πέντε ημερών από την επίδοση της κλήσεως, για το αδίκημα της μη έκδοσης άδειας ανέλκυσης του ναυαγίου. Κι όμως. Άδεια ανέλκυσης, αλλά και βεβαίωση υλοποίησης της ανέλκυσης από το Λιμεναρχείο Μυτιλήνης είχαν εκδοθεί. Άδεια ανέλκυσης και βεβαίωση υλοποίησης της ανέλκυσης, όμως, σε χώρο όπου ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η πραγματοποίηση τέτοιων εργασιών. Άρα, τεράστιες είναι οι ευθύνες - που πρέπει να διερευνηθεί και το κατά πόσο αυτές είναι ποινικές - στελεχών του Λιμενικού Σώματος και πιο συγκεκριμένα των δύο αυτών ανώτερων στελεχών που κατονομάζονται και οι οποίοι ευθύνονται για το πώς ένα ναυάγιο 40 μέτρων «βγήκε» στη ξηρά και μάλιστα σε ένα παραδοσιακό καρνάγιο!
Δεδομένων όλων των παραπάνω στην αναφορά προς την Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων του Λιμενικού Σώματος, η οποία επαναλαμβάνουμε κοινοποιήθηκε και στον αρχηγό του Λιμενικού Σώματος και ήδη διαβιβάστηκε στον εισαγγελέα του Ναυτοδικείου Πειραιά, οι δυο αξιωματικοί αναφέρονται για σειρά παράνομων ενεργειών και πιο συγκεκριμένα για παράβαση καθήκοντος, παράτυπες και παράνομες διοικητικές πράξεις, αλλά προπάντων ότι με τις ενέργειές τους «παίρνουν τον καρπό των μόχθων μέσα από τα χέρια (σ.σ. των αναφερόντων) ακριβώς την τελευταία στιγμή, προκειμένου να ωφεληθούν - αναίμακτα - τρίτοι».


αλλά και κλήση προς απολογία στις 5/3/10 λόγω... έλλειψης άδειας ανέλκυσης!

Συγκεκριμένα αναφέρεται:
«Επειδή από όλα τα ανωτέρω αποδεικνύεται και δη εμπράκτως ότι εμείς υπήρξαμε θύματα προσωπική εμπάθειας από τους δύο αναφερομένους, οι οποίοι έσπευσαν να μας “στήσουν στον τοίχο”, κατά το κοινώς λεγόμενο, μη διστάζοντας να πράξουν τούτο λειτουργώντας ακόμη και κατά παράβαση του καθήκοντός τους, αφού μας κατηγορούν ακόμη και για κάτι που αναμφισβήτητα ΟΥΔΕΠΟΤΕ πράξαμε, αλλά αντιθέτως σύννομα πάντοτε ενεργήσαμε, ενώ έσπευσαν να μας αποβάλουν από την κυριότητα του ναυαγίου που με τόσα έξοδα, εργατοώρες και προσωπική αυταπάρνηση, ακόμη και αυτού του ιδίου του προέδρου της εταιρείας μας, καταστήσαμε ασφαλές για το περιβάλλον του χώρου που τόσα χρόνια ρύπαινε, πλην όμως ουδείς ασχολήθηκε έως τότε.
Επειδή οι ανωτέρω αναφερόμενοι για λόγους που εμείς αδυνατούμε να γνωρίζουμε, επιδιώκουν να μας αποστερήσουν από το προσδοκώμενο κέρδος που θα απέφερε το εν θέματι ναυάγιο στη εταιρείας μας, είτε εάν πωλείτο και παραδίδετο αυτούσιο στο τουρκικό ρυμουλκό, είτε στην έσχατη περίπτωση εάν μας επιτρεπόταν να τεμαχίσουμε αυτό στο χώρο που αναγκαστικά οδηγήθηκε προς φύλαξη, προκειμένου ακολούθως να πωληθεί ως μέταλλο, λύσεις που δεν εισακούστηκαν αναιτιολογήτως από τους δύο αναφερομένους, ενώ έκδηλη η πίκρα μας αφού νιώθουμε ως οι άνθρωποι εκείνοι που ενώ μόχθησαν ανείπωτα για να καταφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, τους παίρνουν τον καρπό των μόχθων τους, μέσα από τα χέρια τους, ακριβώς την τελευταία στιγμή, προκειμένου να ωφεληθούν - αναίμακτα - τρίτοι.»