Διαμαρτυρίες εργαζομένων και γονέων για το ΚΕΔΔΥ της Λέσβου και τις ελλείψεις καθηγητών Ειδικής Αγωγής

Αντιδράσεις έχουν δημιουργηθεί στη Λέσβο, με αφορμή τις επικείμενες αλλαγές στη λειτουργία του Κέντρου Διάγνωσης, Διαφοροδιάγνωσης και Υποστήριξης (ΚΕΔΔΥ) του νησιού. Τόσο οι εργαζόμενοι στο Κέντρο όσο και γονείς παιδιών που αντιμετωπίζουν αναπηρία και μαθησιακές δυσκολίες, διαμαρτύρονται για το ενδεχόμενο συγχώνευσης ή κατάργησης του ΚΕΔΔΥ, αλλά και για την υφιστάμενη λειτουργία του που, όπως υποστηρίζουν, στερείται επαρκούς προσωπικού.

Σύμφωνα με τα όσα προβλέπονται, μέσω της διοικητικής μεταρρύθμισης στον τομέα της Εκπαίδευσης αναμένεται η κατάργηση ή η συγχώνευση του ΚΕΔΔΥ της Λέσβου. Το Κέντρο εξυπηρετεί τους μαθητές που παρουσιάζουν διάφορα προβλήματα τα οποία τούς εμποδίζουν να παρακολουθήσουν κανονικά τα μαθήματά τους (κινητικές δυσκολίες, προβλήματα όρασης και ακοής, μαθησιακές δυσκολίες, κ.ά.). Μέσω της ισχύουσας νομοθεσίας, καθορίζονται οι τρόποι με τους οποίους θα βοηθηθούν οι συγκεκριμένοι μαθητές στη διαδικασία της μάθησης και της εκπαίδευσης, αφού ωστόσο εξεταστούν πρώτα από τη σχετική επιτροπή τού ΚΕΔΔΥ, που καλείται να αξιολογήσει την κατάστασή τους.

Υπολειτουργία και… απουσία καθηγητών
Σύμφωνα με την προϊσταμένη της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης, Ματούλα Κοντέλλη, οι μαθητές της Λέσβου που παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες και διάφορα άλλα προβλήματα που εμπίπτουν στις παραπάνω κατηγορίες, ξεπερνούν τους 1.500. Για το λόγο αυτό και προκειμένου να υπάρχει επαρκής χρόνος μέχρι να φτάσουν οι συγκεκριμένοι μαθητές στο γυμνάσιο, η διαδικασία της εξέτασής τους από το ΚΕΔΔΥ ξεκινά ήδη από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού.
Ωστόσο, όπως υποστήριξαν στο «Ε» γονείς, υπάρχουν μαθητές που περιμένουν εδώ και πολύ καιρό στη σειρά προτεραιότητας που έχει δημιουργηθεί, χωρίς να μπορούν να ολοκληρώσουν την εξέτασή τους και να πάρουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Ένας λόγος για την καθυστέρηση αυτή είναι, σύμφωνα με τους ίδιους, η υποστελέχωση της υπηρεσίας, ενώ ως «αντίφαση» παρουσιάζουν την υποβάθμιση που δέχεται το Κέντρο τη στιγμή που υπάρχουν τόσοι μαθητές που το χρειάζονται.

Παράδειγμα Άντισσας Χαρακτηριστική περίπτωση όπου ειδική αγωγή δεν παρέχεται όπως θα έπρεπε, είναι αυτή του Γυμνασίου της Άντισσας. Όπως κατήγγειλε στο «Ε» ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου, Κώστας Λουκαδέλλης, με το δεύτερο τρίμηνο να έχει λήξει, υπάρχουν μαθητές του Σχολείου που δεν έχουν ακόμη κάνει μάθημα όπως αυτό προβλέπεται από τη μαθησιακή τους δυσκολία, ενώ εξακολουθούν να απουσιάζουν ο φιλόλογος και ο μαθηματικός Ειδικής Αγωγής, που αναμένονταν από την αρχή της χρονιάς. «Την Πέμπτη τα παιδιά παίρνουν ελέγχους και παρά τις υποσχέσεις των αρμοδίων, δεν έχουμε ακόμη τους δύο καθηγητές», αναφέρει ο ίδιος. Σύμφωνα με την κ. Κοντέλλη, η Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης έχει ζητήσει επανειλημμένως εκπαιδευτικούς για τις συγκεκριμένες θέσεις από το Υπουργείο, αυτοί που ήρθαν ωστόσο στο νησί προτίμησαν να εργαστούν σε κάποιο σχολείο που βρίσκεται σε κεντρικότερο σημείο. «Οι εκπαιδευτικοί ειδικής εκπαίδευσης δεν είναι πολλοί και ο πίνακας εξαντλείται, χωρίς εμείς να έχουμε δικαίωμα να αποφασίσουμε πού θα πάνε», εξηγεί.

Αντιδράσεις… Μια ενημερωτική ημερίδα σήμερα Πέμπτη στην Άντισσα, αλλά και συμμετοχή των εργαζόμενων στο ΚΕΔΔΥ της Λέσβου σε προχτεσινή τρίωρη στάση εργασίας, είναι οι δράσεις των ημερών που αφορούν στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση του νησιού. Με αφορμή τα προβλήματα που υπάρχουν, σήμερα ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων της Άντισσας πρόκειται να πραγματοποιήσει μια ενημερωτική εκδήλωση για τους γονείς παιδιών με μαθησιακές και άλλες δυσκολίες, με ομιλητές τον υπεύθυνο του ΚΕΔΔΥ, Νίκο Καλέσογλου, και το σχολικό σύμβουλο Ειδικής Αγωγής. Στόχος, η όσο το δυνατόν καλύτερη ενημέρωση των γονέων, ώστε να αναγνωρίσουν την ανάγκη να εξεταστεί το παιδί τους. Την ίδια στιγμή, με προχτεσινή τους ανακοίνωση οι Εργαζόμενοι στο ΚΕΔΔΥ Λέσβου δήλωναν πως θα συμμετείχαν στην τρίωρη στάση εργασίας που διοργάνωναν οι Εργαζόμενοι στα ΚΕΔΔΥ και ΣΜΕΑΕ, αντιστεκόμενοι στην κατάργηση ή συγχώνευση των κέντρων, στην εξάρτηση των υπηρεσιών τους από «πελατειακά» συστήματα διοικητικών φορέων, την απαξίωση της Ειδικής Αγωγής κι Εκπαίδευσης, αλλά και των ίδιων των εργαζόμενων στα κέντρα.