Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Εισαγωγή - Σχόλια - Μεταφορά αρχαίου κειμένου στην καθομιλουμένη:
Απόστολος Ε. Γονιδέλλης
Εκδόσεις Αιολίδα
Μυτιλήνη 2011, σελ. 284
«Στη Λέσβο, καθώς κυνηγούσα στο ιερό άλσος των Νυμφών, είδα το ωραιότερο πράγμα απ’ όσα είχα δει μέχρι τότε· μια ζωγραφιά που απεικόνιζε ιστορία ερωτική. Το δάσος ήταν όμορφο, ανθισμένο, γεμάτο δέντρα και νερά· μια πηγή ζωογονούσε τα πάντα, και τα λουλούδια και τα δέντρα. Όμως η ζωγραφιά ήταν πιο απολαυστική…»
Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το έργο του Λόγγου, του τελευταίου Λέσβιου λογοτέχνη της αρχαιότητας, «Δάφνις και Χλόη». Αυτό το εξαιρετικό «βουκολικό μυθιστόρημα», που διαδραματίζεται στη Λέσβο από το έτος 1500 κι έπειτα, διαβάσθηκε από εκατομμύρια αναγνώστες, μεταφράσθηκε σε πάρα πολλές γλώσσες, επηρέασε την παγκόσμια λογοτεχνία όσο ελάχιστα άλλα έργα και τέλος εκδόθηκε πολλές φορές στην Ελλάδα και πολύ περισσότερες στο εξωτερικό.
Πριν λίγες μέρες από τις εκδόσεις «Αιολίδα» κυκλοφόρησε σε μια ιδιαίτερα καλαίσθητη έκδοση το εμβληματικό αυτό έργο με εισαγωγή, σχόλια και μεταφορά του αρχαίου κειμένου στην καθομιλουμένη του Απόστολου Γονιδέλλη. Ο μεταφραστής γεννήθηκε στα Λουτρά και ασχολείται πολλά χρόνια με τη μελέτη της Αρχαίας Ελλάδας και κυρίως με την Ελληνική Προϊστορική Παράδοση και το Ελληνικό Κοσμογονικό και Θεογονικό σύστημα. Έχει εκδώσει 13 βιβλία και θεωρείται ένας από τους πιο εξειδικευμένους ερευνητές των έργων του Ησιόδου.
«Ένιωσα την ανάγκη να επαναφέρω το μυθιστόρημα στην πατρίδα του, για τους σημερινούς Λέσβιους, και όχι μόνο, θεωρώντας ότι οφείλουμε κάποιο χρέος, αφενός προς το Λόγγο και αφετέρου στους νέους της Λέσβου, για να γνωρίσουν και να απολαύσουν αυτό το υπέροχο μυθιστόρημα, για το οποίο ο Γκαίτε είχε πει πως πρέπει κάθε άνθρωπος να το διαβάζει τουλάχιστον μια φορά το χρόνο», γράφει στον πρόλογό του ο μεταφραστής.
Στα εισαγωγικά κεφάλαια ο Απόστολος Γονιδέλλης γράφει για το συγγραφέα (όσα βιογραφικά μάς είναι γνωστά), για το έργο, για τις εκδόσεις που έχουν γίνει, για την υπόθεση του έργου, τις περιλήψεις των τεσσάρων βιβλίων που το συναπαρτίζουν και για τους χαρακτήρες του έργου.
Όλα αυτά τα κεφάλαια, εξαιρετικά καλογραμμένα, διαβάζονται απνευστί και κατατοπίζουν με ακρίβεια τον αναγνώστη για το συγγραφέα, την εποχή του και το έργο που θα διαβάσει στη συνέχεια στη νέα ελληνική γλώσσα, έχοντας όμως στην αντικριστή σελίδα και το αρχαίο κείμενο. Στην κατανόηση και την πρόσληψη του κειμένου συντελούν και οι επεξηγηματικές σημειώσεις του, καθώς και το πλούσιο εικονογραφικό υλικό.
«Το έργο του Λόγγου “Δάφνις και Χλόη” είναι ένας ύμνος στον παντοδύναμο έρωτα, που φροντίζει μέσα στην ειδυλλιακή και υπέροχη λεσβιακή φύση να αναπτυχθεί μια αγνή ερωτική ιστορία, η οποία συγκίνησε και συγκινεί διαχρονικά τις ανθρώπινες ψυχές. Τα πάντα στο έργο εξιδανικεύονται και τα πάντα μάς οδηγούν σε ανάταση. Η πλοκή μάς παρασύρει εκτός χρόνου και μας κάνει να αισθανόμαστε υπέροχα και πιο ανθρώπινα. Σήμερα, στη σκληρότητα της εποχής μας, το μυθιστόρημα μας κατευθύνει στην επανατοποθέτηση του νεανικού έρωτα, κάνοντας τον αναγνώστη να αισθάνεται μια αδιόρατη πνευματική ηδονή, μια γλυκιά γαλήνη στην ψυχή του και να βλέπει την ελπίδα να προβάλλει ξανά στη ζωή του», επισημαίνει ο Απόστολος Γονιδέλλης, τονίζοντας τη διαχρονικότητα αλλά και την επικαιρότητα αυτού του σπουδαίου έργου της λεσβιακής γραμματείας.
Απόστολος Ε. Γονιδέλλης
Εκδόσεις Αιολίδα
Μυτιλήνη 2011, σελ. 284
«Στη Λέσβο, καθώς κυνηγούσα στο ιερό άλσος των Νυμφών, είδα το ωραιότερο πράγμα απ’ όσα είχα δει μέχρι τότε· μια ζωγραφιά που απεικόνιζε ιστορία ερωτική. Το δάσος ήταν όμορφο, ανθισμένο, γεμάτο δέντρα και νερά· μια πηγή ζωογονούσε τα πάντα, και τα λουλούδια και τα δέντρα. Όμως η ζωγραφιά ήταν πιο απολαυστική…»
Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το έργο του Λόγγου, του τελευταίου Λέσβιου λογοτέχνη της αρχαιότητας, «Δάφνις και Χλόη». Αυτό το εξαιρετικό «βουκολικό μυθιστόρημα», που διαδραματίζεται στη Λέσβο από το έτος 1500 κι έπειτα, διαβάσθηκε από εκατομμύρια αναγνώστες, μεταφράσθηκε σε πάρα πολλές γλώσσες, επηρέασε την παγκόσμια λογοτεχνία όσο ελάχιστα άλλα έργα και τέλος εκδόθηκε πολλές φορές στην Ελλάδα και πολύ περισσότερες στο εξωτερικό.
Πριν λίγες μέρες από τις εκδόσεις «Αιολίδα» κυκλοφόρησε σε μια ιδιαίτερα καλαίσθητη έκδοση το εμβληματικό αυτό έργο με εισαγωγή, σχόλια και μεταφορά του αρχαίου κειμένου στην καθομιλουμένη του Απόστολου Γονιδέλλη. Ο μεταφραστής γεννήθηκε στα Λουτρά και ασχολείται πολλά χρόνια με τη μελέτη της Αρχαίας Ελλάδας και κυρίως με την Ελληνική Προϊστορική Παράδοση και το Ελληνικό Κοσμογονικό και Θεογονικό σύστημα. Έχει εκδώσει 13 βιβλία και θεωρείται ένας από τους πιο εξειδικευμένους ερευνητές των έργων του Ησιόδου.
«Ένιωσα την ανάγκη να επαναφέρω το μυθιστόρημα στην πατρίδα του, για τους σημερινούς Λέσβιους, και όχι μόνο, θεωρώντας ότι οφείλουμε κάποιο χρέος, αφενός προς το Λόγγο και αφετέρου στους νέους της Λέσβου, για να γνωρίσουν και να απολαύσουν αυτό το υπέροχο μυθιστόρημα, για το οποίο ο Γκαίτε είχε πει πως πρέπει κάθε άνθρωπος να το διαβάζει τουλάχιστον μια φορά το χρόνο», γράφει στον πρόλογό του ο μεταφραστής.
Στα εισαγωγικά κεφάλαια ο Απόστολος Γονιδέλλης γράφει για το συγγραφέα (όσα βιογραφικά μάς είναι γνωστά), για το έργο, για τις εκδόσεις που έχουν γίνει, για την υπόθεση του έργου, τις περιλήψεις των τεσσάρων βιβλίων που το συναπαρτίζουν και για τους χαρακτήρες του έργου.
Όλα αυτά τα κεφάλαια, εξαιρετικά καλογραμμένα, διαβάζονται απνευστί και κατατοπίζουν με ακρίβεια τον αναγνώστη για το συγγραφέα, την εποχή του και το έργο που θα διαβάσει στη συνέχεια στη νέα ελληνική γλώσσα, έχοντας όμως στην αντικριστή σελίδα και το αρχαίο κείμενο. Στην κατανόηση και την πρόσληψη του κειμένου συντελούν και οι επεξηγηματικές σημειώσεις του, καθώς και το πλούσιο εικονογραφικό υλικό.
«Το έργο του Λόγγου “Δάφνις και Χλόη” είναι ένας ύμνος στον παντοδύναμο έρωτα, που φροντίζει μέσα στην ειδυλλιακή και υπέροχη λεσβιακή φύση να αναπτυχθεί μια αγνή ερωτική ιστορία, η οποία συγκίνησε και συγκινεί διαχρονικά τις ανθρώπινες ψυχές. Τα πάντα στο έργο εξιδανικεύονται και τα πάντα μάς οδηγούν σε ανάταση. Η πλοκή μάς παρασύρει εκτός χρόνου και μας κάνει να αισθανόμαστε υπέροχα και πιο ανθρώπινα. Σήμερα, στη σκληρότητα της εποχής μας, το μυθιστόρημα μας κατευθύνει στην επανατοποθέτηση του νεανικού έρωτα, κάνοντας τον αναγνώστη να αισθάνεται μια αδιόρατη πνευματική ηδονή, μια γλυκιά γαλήνη στην ψυχή του και να βλέπει την ελπίδα να προβάλλει ξανά στη ζωή του», επισημαίνει ο Απόστολος Γονιδέλλης, τονίζοντας τη διαχρονικότητα αλλά και την επικαιρότητα αυτού του σπουδαίου έργου της λεσβιακής γραμματείας.