Ο αδέσποτος κούταβος, που βρήκε καταφύγιο σε κούτες και γωνιές διάφορες στο πάρκινγκ της προκυμαίας, κοντά στα σούπερ μάρκετ, εντυπωσίαζε τους περαστικούς με την κοινωνικότητά του και τη διακριτική του παρουσία. Πριν 16 χρόνια αυτά. Νομίζω πως πολλοί θα τον αναγνωρίσουν από τη φωτογραφία, αν και άλλοι τον ξέρουν ως «Κανέλλο» - το πρώτο του όνομα λόγω χρώματος - και άλλοι ως «Πρόβατο», λόγω της πυκνής του γούνας.
Τον περασμένο χειμώνα μέλος της «Κιβωτού» αποφάσισε να τον υιοθετήσει, καθώς ο φίλος μας ήταν πια πολύ γέρος για να αντέξει το κρύο. Κι όμως, ο γίγαντας αυτός απαρνήθηκε για πολύ καιρό τη ζεστασιά του καναπέ και του καλοριφέρ. Μια γωνίτσα απάνεμη στην αυλή είχε διαλέξει και ήσυχος, όπως πάντα, δεν ενοχλούσε κανέναν. Το μήνυμα ότι οι δυνάμεις του άρχιζαν να τον εγκαταλείπουν το έδωσε όταν δέχτηκε σχεδόν με το ζόρι να μπει μες στο σπίτι σε μια περίοδο που είχε πολύ κρύο στο νησί. Και το θηρίο κατάφερε και ξεχειμώνιασε. Και πρόσθεσε και τη 16η άνοιξη στη ζωή του για να παραδοθεί πλήρης ημερών πριν από λίγες μέρες. «Προϊστορικός» ήταν το τελευταίο του όνομα, σύμβολο της μακράς ιστορίας του και της αντοχής του. 16 χρόνια για ένα αδέσποτο είναι πάρα πολλά και πάντα εντυπωσιαζόμαστε με τη δύναμη που μπορούν να μας διδάξουν κάποιοι τέτοιοι απίθανοι χαρακτήρες σκύλων. Αντίο, φιλαράκο, αντίο παππούλη. Πολλά τα χρόνια που η παρουσία σου συνόδευε τα ψώνια μας, αλλά θα ‘ναι ακόμη περισσότερα αυτά που θα σε θυμόμαστε.