Μαρία Καρδαρά
Φλουρί Κωνσταντινάτο
Μυθιστόρημα
Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα
Αθήνα 2008, σελ. 184

Τρεις γυναίκες μιας οικογένειας, με πείσμα και επινοητικότητα, αυτοθυσία και γενναιότητα ψυχής, αφηγούνται τις μνήμες τους: Κατοχή, Εμφύλιος, εσωτερική μετανάστευση στην πόλη, αλλά και έρωτες που δεν ευτύχησαν, επιθυμίες που δεν ευοδώθηκαν, μια εποχή που οι γυναίκες ήταν ή του πατρός τους ή του αντρός τους. Καταθέτουν τη διαδρομή της ζωής τους, μέχρι σήμερα, μιας ζωής που ακολουθεί την τύχη του κωνσταντινάτου, του φλουριού που χαρίζει τύχη στον κάτοχό του, του χαμένου φλουριού που θα λάμψει και πάλι στην παλάμη της τρίτης γενιάς.
Ένα βιωματικό μυθιστόρημα, το οποίο μέσα από τη ζωή της συγκεκριμένης οικογένειας αναπλάθει τη ζωή ολόκληρης της υπαίθρου, και, εν πολλοίς, το δράμα της Ελλάδας.
Το «Φλουρί Κωνσταντινάτο» διαφοροποιείται από το πλήθος των βιβλίων με θεματολογία τον Εμφύλιο και τις συνέπειές του, χάρη στη γλώσσα που χρησιμοποιεί η συγγραφέας, μια ζωντανή δημώδη που αξιοποιεί επιπλέον δημοτικά τραγούδια. Το τοπικό ιδίωμα ενός χωριού της Ευρυτανίας, της Χελιδόνας, λέξεις που έχουν περιπέσει σε αχρηστία και τα δημοτικά τραγούδια που παρεμβάλλονται σε διάφορα σημεία του κειμένου προσδίδουν ιδιαίτερη λογοτεχνική αξία στο μυθιστόρημα.
Η Μαρία Καρδαρά είναι αγιογράφος και διδάσκει Βυζαντινή Αγιογραφία. Γράφει ποίηση, διηγήματα και έχει διακριθεί σε διάφορους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.


Νίκος Βλαντής
www.tospitimas.gr
Αστυνομικό θρίλερ
Εκδόσεις Περίπλους
Αθήνα 2007, σελ. 478

Ο Νίκος και η Όκι, ένα νεαρό ζευγάρι, μετακομίζουν από το Λονδίνο στη Θεσσαλονίκη, όπου η Ελληνογιαπωνέζα Όκι έχει κληρονομήσει ένα παλιό εξοχικό σπίτι. Ανίκανοι ν’ αντεπεξέλθουν στα έξοδά του, φτιάχνουν ένα site αναζητώντας συγκάτοικους. Εμφανίζονται ο Παναγιώτης, ένας νεαρός διαφημιστής, η Μίριαμ, ένα εκθαμβωτικό φωτομοντέλο, παρέα με την Κλάρα, τη στρυφνή μακιγιέζ της, καθώς και ο Λευτέρης, ένας φιλόδοξος web designer που θέλει να πλουτίσει μέσω του ίντερνετ.
Η νεοσύστατη παρέα θα γίνει δημοφιλής μέσω του site www.tospitimas.gr , και το σπίτι ένα πολυσυζητημένο κέντρο διερχομένων. Οι θαμώνες του θα ζήσουν για λίγο καιρό σε έναν ειδυλλιακό προαστιακό παράδεισο. Μόνο που το παλιό σπίτι είναι στοιχειωμένο, όπως θα ανακαλύψει ο Νίκος. Θα ερευνήσει το μυστικό του, όμως δε θα προλάβει να αποτρέψει το κακό. Το φαντασμαγορικό χορευτικό πάρτυ που θα διοργανώσει η παρέα στο σπίτι και θα μεταδοθεί ζωντανά στο ίντερνετ, θα έχει μια αιματηρή κατάληξη.
Τότε ο Λευτέρης θα γίνει πλούσιος, εγκαθιστώντας μόνιμα κάμερες μέσα στο σπίτι και αξιοποιώντας τη δημοσιότητα που έχει το σπίτι. Ο Νίκος θα βρεθεί κατηγορούμενος για το φόνο και θα εκδιωχθεί από το σπίτι μετά από ομόφωνη απόφαση των υπόλοιπων συγκατοίκων. Αντιμέτωπος με τη δημόσια κατακραυγή που θα του εξασφαλίσουν τα media, ολομόναχος σε μια εχθρική πόλη, θα αναζητήσει τον αληθινό δολοφόνο, όπως και τον αληθινό εαυτό του.
Ο συγγραφέας, Νίκος Βλαντής, παράλληλα με το βιβλίο παρουσίασε την πρώτη πρόταση διαδικτυακής λογοτεχνίας: το μυθιστόρημα/site με τίτλο www.tospitimas.gr .
Το site κυκλοφορούσε στο ίντερνετ και προσκαλούσε τους αναγνώστες του βιβλίου (και όχι μόνο) σε ένα ζωντανό διαδικτυακό παιχνίδι που θα διαρκούσε 100 μέρες, όσες δηλαδή θα διέμειναν οι συγκάτοικοι/ήρωες του βιβλίου σε ένα στοιχειωμένο σπίτι στη Θεσσαλονίκη.
Με τον τρόπο αυτό ο Βλαντής παρασύρει τους αναγνώστες του σ’ ένα πρωτότυπο όσο και πανάρχαιο παιχνίδι, το παιχνίδι της αφήγησης, και αξιοποιεί το ίντερνετ για να ζωντανέψει το χαμένο εδώ και αιώνες αρχέτυπο της επικοινωνίας του παραμυθά με τους ακροατές του και συγχρόνως σατιρίζει τη reality παράνοια των τελευταία μηνών.


Βασίλης Δρόλιας
Τυχαία είσοδος
Μυθιστόρημα
Εκδόσεις Τόπος
Αθήνα 2008, σελ. 200

Ένας ρομαντικός ραδιοερασιτέχνης που, στα χρόνια του διαδικτύου, επιμένει να απολαμβάνει ευτυχής τη μοναξιά των ραδιοκυμάτων, λαμβάνει τυχαία στο δέκτη του ένα κρυπτογραφημένο μήνυμα. Η προέλευση του μηνύματος, το πιθανό νόημά του, η εμπλοκή του με απροσπέλαστα κέντρα λήψης αποφάσεων εισβάλουν ξαφνικά στον περίκλειστο κόσμο του και τον παρασύρουν σε ένα μανιασμένο κυνήγι για τη λύση του μυστηρίου.
Αλλά υπάρχει μυστήριο στον κυβερνοχώρο; Υπάρχει μυστήριο για τις μυστικές υπηρεσίες; Υπάρχει μυστήριο για τους δικτυωμένους δημοσιογράφους; Ένας χεβυμεταλάς computer nerd, ένας ιδιότροπος φιλόσοφος που δε σκέφτεται με τις φτηνές κατηγορίες της αγοράς και μια επιτυχημένη δημοσιογράφος που διατηρεί ανοικτούς διαύλους με την Εξουσία καλούνται να πάρουν μέρος στο παιχνίδι της αποκρυπτογράφησης.
Το παιχνίδι πολύ γρήγορα αποκτά απρόβλεπτες διαστάσεις. Διότι σ’ αυτό εμπλέκεται η διεθνής τρομοκρατία, η διεθνής πολιτική, αλλά και η Ιστορία: 40 χρόνια πριν, η δολοφονία του γερουσιαστή Μπομπ Κένεντι στην Αμερική προβάλλει ως η μόνη διέξοδος για τη λύση αυτού του απίθανου όσο και περίπλοκου μυστηρίου.
Όμως η πραγματικότητα δεν είναι πάντα τόσο θεαματική: Η δύναμη αυτού του συναρπαστικού βιβλίου μυστηρίου έγκειται στο γεγονός ότι εξηγεί πειστικά την κοινωνική/ψυχολογική διαδικασία που ενθαρρύνει τους πάντες να σκέφτονται με τους όρους που έχει επιβάλει στον πλανήτη η αμερικανική μιντιατική εικόνα: μέσα από κάποια, λιγότερο ή περισσότερο αληθοφανή, λιγότερο ή περισσότερο θεαματική, θεωρία συνωμοσίας…
Ο Βασίλης Δρόλιας σπούδασε Φυσική και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Αστροφυσική. Έχει γράψει δύο βιβλία πληροφορικής. Η «Τυχαία είσοδος» είναι το πρώτο του λογοτεχνικό βιβλίο.


Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Η νοσταλγός
Εισαγωγή, σχόλια, λεξιλόγιο:Κυριακή Δόλια - Γαβρά
Εκδόσεις Πατάκη
Αθήνα 2008, σελ. 74

Το πιο γνωστό διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, που έχει μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη ακριβώς όπως δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Εστία» τον Απρίλιο του 1894, περιλαμβάνεται στην παρούσα έκδοση και συνοδεύεται από επεξηγηματικές γλωσσικές σημειώσεις και μία πολύ ενδιαφέρουσα εισαγωγή από τη φιλόλογο Κυριακή Δόλια - Γαβρά. Να ένα μικρό απόσπασμα: «Μα πού βρίσκεται η αληθινή μαγεία του Παπαδιαμάντη», γράφει ο Οδυσσέας Ελύτης. Δε ζητά να τεντώσει τα νεύρα μας, να σείσει πύργους και να επικαλεστεί τέρατα. Οι νύχτες του ελαφριές σαν το γιασεμί ακόμη και όταν περιέχουν τρικυμίες, πέφτουν επάνω στην ψυχή μας σα μεγάλες πεταλούδες που αλλάζουν ολοένα θέση, αφήνοντας μια στιγμή να δούμε στα διάκενα τη χρυσή παραλία όπου θα μπορούσαμε να ‘χαμε περπατήσει χωρίς βάρος, χωρίς αμαρτία.
Στις μέρες μας, που ο εγωκεντρισμός και ο ωμός ατομικισμός εξουσιάζουν τη ζωή μας, το όνειρο, η νοσταλγία και ο ρεμβασμός θεωρούνται παθολογικές καταστάσεις της κλινικής ψυχολογίας. Η επιστροφή στον Παπαδιαμάντη, ειδικά των νέων ανθρώπων, ανανεώνει το περιεχόμενο και το νόημα της ζωής μας και ενδυναμώνει τη συλλογική συνείδηση με τη φιλοσοφία τού Εμείς που προβάλλει. Και μόνο γι’ αυτό «Άξιον εστί το τίμημα», όπως θα έλεγε και ο Άγιος των ελληνικών γραμμάτων.



Στυλιάνα Γκαλινίκη
Ρούχα από δεύτερο χέρι
Διηγήματα
Εκδόσεις University Studio Press
Θεσσαλονίκη 2008, σελ. 172

Η Μαξιμώ γιορτάζει τα τελευταία, ίσως, γενέθλια μαζί με τη φίλη της Δάφνη στη λίμνη της Κερκίνης.
Ο Κώστας ο Μπράντο στο σταθμό των τρένων κουρασμένος από μιαν άνοιξη που δε λέει να τελειώσει ή από την ενηλικίωση που μάλλον άργησε να ‘ρθει.
Η «μου» στην Εγνατία, ώρα νυχτερινή, ακούγοντας Μπραμς, ενώ κάποιο ψαλίδι της κόβει τα μαλλιά.
Ο ύπνος των εραστών σε φωτογραφικά καφέ.
Η Μαρί και το θαμμένο φλάουτο.
Η συνάντηση μιας γυναίκας με τον παππού της, ένας απολογισμός της παιδικής ηλικίας.
Τα «ρούχα από δεύτερο χέρι» είναι ένα βιβλίο για την αυτοεικόνα, για το χτίσιμο του εαυτού μέσα από τους άλλους, αλλά και για την ίδια τη γραφή ως μια αναζήτηση, ή υπονόμευση, της διαλεκτικής σχέσης του «εγώ» με τον «άλλον».
Η Στυλιάνα Γκαλινίκη εργάζεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά.