Τρύπες παντού. Χάσκουν στην άσφαλτο, στους κεντρικούς δρόμους της πόλης μας στη ρυτιδωμένη, πρόωρα γερασμένη άσφαλτο, όπου η κακοτεχνία, η ατελής κατασκευή, η προχειρότητα και η ασυδοσία βασιλεύουν.
Υπάρχουν σημεία όπου οι κατασκευασμένοι υπόνομοι καλύφθηκαν από μία κρούστα ασφάλτου που, υποχωρώντας από τη βροχή, άνοιξε επικίνδυνα χάσματα που ρημάζουν τα αμορτισέρ, τσαλακώνουν τις ζάντες και καταστρέφουν τα λάστιχα.
Τα ασυντόνιστα έργα των οργανισμών (ΟΤΕ, ΔΕΥΑΜ κ.τ.λ.), με τα συνεχή σκαψίματα και τις ατελείς επιδιορθώσεις στήνουν παγίδες και περιφρονούν τον κοινό πολίτη. Η σφραγίδα της έλλειψης συντονισμού υπάρχει σ’ όλα τα δημόσια έργα. Ακόμα θυμόμαστε τα σχολεία με τους «χάρτινους», χωρίς ασφαλή οπλισμό, σκελετούς.
- Τρύπες στα μυαλά των πολιτικών που τονίζουν την «πολιτική Alzheimer» και αδυνατούν να κατανοήσουν την ουσία των πραγμάτων, να αναλύσουν την κοινωνική πραγματικότητα και να βρουν στοιχειώδεις λύσεις σε απλά προβλήματα. Το κυνήγι των μαγισσών της οικονομικής κρίσης είναι αποτέλεσμα μιας κατακερματισμένης διάτρητης, χωρίς συνοχή πολιτικής σκέψης, ενός υπεδάφους, όπου τα τρωκτικά της επιμετάλλωσης έχουν γεμίσει με σκοτεινές αδιεξόδους στοές, καθώς ο «μετροπόντικας» της διαφθοράς δουλεύει ασταμάτητα στις υπόγειες στοές της αλαζονείας, της απερισκεψίας και της αναξιότητας.
- Τρύπες στη δημόσια διοίκηση, γραφειοκρατικά κενά, δαιδαλώδεις διαδικασίες, πολυνομία, συνθετότητα, αδιαφορία, ρουσφετολογία, κομματικά ροκανίσματα, γελοίες τακτικές, ενεργός ασυδοσία, μίζες, διαπλοκή, ανεφάρμοστη νομολογία, δημιουργούν ένα δίχτυ, όπου τα μεγάλα έντομα φεύγουν σχίζοντάς το και τα μικρά παγιδεύονται εφ’ όρου ζωής.
- Τρύπες στο σωφρονιστικό σύστημα απ’ όπου μπαινοβγαίνουν ελικόπτερα και δραπετεύουν κρατούμενοι.
- Τρύπες στο σύστημα της παιδείας, όπου με ασυνέπεια κλαδεύονται τα όνειρα των νέων, μπαίνουν στην «προκρούστεια κλίνη» της αγοράς οι φιλοδοξίες τους και ζωντανά μυαλά αποβλακώνονται στο μοτίβο μιας ανίκανης παιδείας και μιας πανίσχυρης παραπαιδείας. Τρύπες στον ψυχισμό των νέων που είναι διασπασμένος, ή ετεροκαταστροφικός με συνεχή αύξηση της μελαγχολίας, των αυτοκτονιών, των νευρώσεων, των παραβατικών συμπεριφορών και των ψυχοπαθητικών διαταραχών.
- Μαύρες τρύπες στον ισολογισμό, στη διαχείριση των οικονομικών, στη χρηματοδότηση, στα προγράμματα της ΕΟΚ.
- Τρύπες αμέτρητες στους πολεοδομικούς σχεδιασμούς, στους μηχανισμούς ελέγχου, στην παρατυπία.
- Τρύπες ηθικής στην υγεία με τους θαλάμους των έξι και οχτώ κρεβατιών χωρίς τουαλέτα με την «επιστημοποίηση» της παραϋγείας, την κρατική και την πολλοίς ιατρική αναλγησία.
- Τρύπες και χάος…
Χαμένο το «ράβε-ξήλωνε» και μόνο το «ξήλωνε» υπάρχει. Έχουμε βρει την άκρη του νήματος και μετατρέπουμε σε άμορφο κουβάρι αυτό που πριν ήταν το κοινωνικό πουλόβερ που έπλεξαν με κόπο πολλές γενιές βασανισμένων αλλά έντιμων ανθρώπων.
- Τρύπες ακόμα στις σχέσεις των ανθρώπων. Ψευτιά, θεατρινισμός, άκρατος ανταγωνισμός, υστεροβουλία και κακεντρέχεια.
Διάτρητη ζωή, διάτρητη εξουσία, διάτρητη κοινωνικότητα. Ένα οστεοπορωτικό σύστημα, κάτι σαν την κακοήθη νόσο του «Page» (με τα ελλείμματα οστικής μάζας), έχει κάνει κόσκινο τη ζωή μας και απ’ τις τρύπες του περνά και σκορπίζεται η πεμπτουσία της ύπαρξής μας. Ο χρόνος μας χύνεται σιγά-σιγά στην κλεψύδρα της αδιαφορίας και της ματαιοδοξίας μας.

*Ο Γεώργιος Kωμαΐτης είναι Ψυχίατρος.