Μαρία Πολυδούρη
Τα ποιήματα
Επιμέλεια: Γιάννης Παππάς
Εκδόσεις Μεταίχμιο
Αθήνα 2011, σελ. 240

Η Μαρία Πολυδούρη (1902 - 1930), εμβληματική ρομαντική μορφή της σύγχρονης ελληνικής ποίησης, ύμνησε με αμεσότητα και γνήσιο λυρισμό τον παθιασμένο, χωρίς ανταλλάγματα έρωτα, τον έρωτα-αντάρτη που πάει κόντρα σε κοινωνικές συμβάσεις και κατεστημένες αξίες. Ανυπότακτη και ασυμβίβαστη, πέρασε στην ιστορία για τη θυελλώδη σχέση της με τον ποιητή Κώστα Καρυωτάκη, καθώς και για το τραγικό της τέλος, στα 28 της μόλις χρόνια.
Στις σελίδες αυτού του βιβλίου περιλαμβάνονται οι δύο ποιητικές συλλογές που εξέδωσε («Οι τρίλλιες που σβήνουν», «Ηχώ στο χάος») και τα ανέκδοτα ποιήματά της, ενώ ο αναγνώστης επίσης θα βρει μια κατατοπιστική εισαγωγή του επιμελητή του τόμου, Γιάννη Η. Παππά, και εργοβιογραφία της ποιήτριας.
Από την ιδιαίτερα καλαίσθητη αυτή έκδοση αντιγράφουμε το ποίημα [«Για δες αγάπη μου...»]:
«Για δες αγάπη μου, μακριά, πόσο μακριά είναι οι κήποι / και κρίμα, δεν είναι ούτε αυγή, και μόλις ξεκινάμε. / Θα μας ρημάξει η κακωσιά και θα μαράνει η λύπη / την ακριβή μας τη χαρά, πως ταιριασμένοι πάμε. // Στέρξε να μείνουμε σε μία του δρόμου μιας γωνούλα, / κάτω στον ίσκιο μιας ελιάς - ίσκιε μου εμπιστεμένε. / Και γω, θα δεις, με των φιλιών τη δροσερή πηγούλα / θα σου γιομίσω την καρδιά λουλούδια, αγαπημένε!»