Όταν σταμάτησαν τα δάκρυα της Παναγίας…

01/07/2012 - 05:56
Η πρώτη Θεία Λειτουργία μετά από 88 χρόνια στην Παναγιά του Πόντου, την σκαρφαλωμένη στην απόκρημνη πλαγιά του όρους Μελά, σκόρπισε συγκίνηση στους χιλιάδες πιστούς, που συγκεντρώθηκαν από τα πέρατα της γης, για να προσκυνήσουν στο Ναό που προσεύχονταν οι πρόγονοι τους.
Η πρώτη Θεία Λειτουργία μετά από 88 χρόνια στην Παναγιά του Πόντου, την σκαρφαλωμένη στην απόκρημνη πλαγιά του όρους Μελά, σκόρπισε συγκίνηση στους χιλιάδες πιστούς, που συγκεντρώθηκαν από τα πέρατα της γης, για να προσκυνήσουν στο Ναό που προσεύχονταν οι πρόγονοι τους. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο πρώτος προκαθήμενος της Ορθοδοξίας που λειτούργησε στο ιστορικό Μοναστήρι της γης του Πόντου, κόμπιασε πολλές φορές καθώς μιλούσε. Εμφανώς συγκινημένος, είπε στους προσκυνητές πως με τη θεία λειτουργία «ηνώθη και πάλιν, μετά από εννέα περίπου δεκαετίας, η αγιοτόκος και αγιοτρόφος γη του Πόντου με τον ουρανόν!».

 

Οι πιστοί δακρυσμένοι αναζητούσαν με το βλέμμα, ίσως στις μορφές των αγίων στις τοιχογραφίες του καθολικού της Μονής, γνώριμα πρόσωπα. Εκείνα για τα οποία άκουγαν να τους διηγούνται οι γονείς τους. Για τους θρύλους, τους αγίους και τα ιερά του Πόντου, για την Παναγιά την Σουμελά. Μάτια δακρυσμένα αλλά ορθάνοιχτα, περιεργάζονταν το χώρο, κοντοστέκονταν στην εικόνα της Παναγίας, κοιτούσαν προς τον Πατριάρχη, γλιστρούσαν μέσα από τα ανοίγματα στην καταπράσινη κοιλάδα, γεμάτη από μαύρα έλατα, φουντουκιές, πλατάνια και ένα χαλί από φτέρες. Τα αρώματα του δάσους, μπερδεύονταν ξανά ύστερα από χρόνια με το ευωδιαστό θυμίαμα της λειτουργίας. Το θρόισμα των φύλλων των δένδρων και το κελάιδισμα των πουλιών, γινόντουσαν ένα με τις ψαλμωδίες, που μετά από δεκαετίες σιωπής, αντηχούσαν και πάλι στην κοιλάδα κάτω από το Μοναστήρι.

«Σταματούν τα δάκρε…»

«Σήμερα ζούμε ένα κορυφαίο θρησκευτικό και ιστορικό γεγονός. Σήμερα σταματούν “τα δάκρε της Παναΐας” καθώς υποδέχεται εδώ πολυάριθμα τα παιδιά της “εκ δυσμών, και βορρά, και θαλάσσης, και εώας”», είπε στην ομιλία του, ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
Η εικόνα της Παναγίας της Αθηνιώτισσας -πιστό αντίγραφο της αυθεντικής που βρίσκεται στη νέα Μονή του Βερμίου- βρήκε και πάλι τη θέση της, λίγα μέτρα από το σπήλαιο όπου κατά την παράδοση, ανακαλύφθηκε, στο Καθολικό της Μονής, λες και η θέση της, την περίμενε να γυρίσει.
Με ευλάβεια οι πιστοί προσκύνησαν την Παναγιά του Πόντου. Με ευλάβεια ανέβηκαν το όρος Μελά. Κάποιοι που θέλησαν να ανέβουν πεζοί, ξεκίνησαν κατά το έθιμο από τη Ματσούκα, το κοντινότερο χωριό, με το πρώτο φως, και πήραν το δρόμο για το Μοναστήρι. Για συντροφιά τους, είχαν τον ήχο από τα γάργαρα νερά του ποταμού Πυξίτη. 
Λίγο πριν το Μοναστήρι, άκουγες τον ήχο της λίρας. Του Κεμεντζέ. Άκουγες τραγούδια. Έβλεπες Τούρκους να παίζουν και Έλληνες να τραγουδούν στον ήχο της λίρας.
Υπό τους ήχους της λίρας, υποδέχθηκαν και τον Πατριάρχη, φτάνοντας λίγο μετά τις 9 το πρωί στο Μοναστήρι. Μόλις εισήλθε σε αυτό, από το στενό πέρασμα μέσα από το βράχο, ο Πατριάρχης κοντοστάθηκε και κοίταξε τα κτίρια της Μονής, το Καθολικό, τη θέα, τους πιστούς που είχαν κατακλύσει το χώρο. Να σημειωθεί πως μόνο 500 πιστοί είχαν λάβει την ειδική άδεια εισόδου προκειμένου να παρακολουθήσουν από κοντά τη θεία λειτουργία. Οι υπόλοιποι την παρακολούθησαν χωρίς προβλήματα από γιγαντοοθόνες, που είχαν τοποθετηθεί σε πλατείες στο μήκος της διαδρομής από τη Ματσούκα στη Μονή.

«Άξιος»
«Άξιος» φώναξαν οι συγκεντρωμένοι και ο Πατριάρχης ευλόγησε τον κόσμο και φτάνοντας στο σημείο όπου θα γινόταν η θεία λειτουργία, προσκύνησε την ιερή εικόνα της Παναγίας. Ακολούθως εισήλθε στο Καθολικό, όπου ενδύθηκε τα ιερά άμφια και μετά τη δοξολογία, ξεκίνησε η θεία λειτουργία με την συμμετοχή του Μητροπολίτη Δράμας, Παύλου, και του Επισκόπου Τύχωνα από την Εκκλησία της Ρωσίας. Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οι Μητροπολίτες Νεαπόλεως, Βαρνάβας, και Μεσσηνίας, Χρυσόστομος, καθώς και κληρικοί από την Ελλάδα, τη Ρωσία και τη Γεωργία.
Απέναντι από το σημείο όπου τοποθετήθηκε η Αγία Τράπεζα, ήταν ο χώρος του Αγιάσματος. Η φυσική πηγή που έλυσε το πρόβλημα υδροδότησης της Μονής όταν οι ιδρυτές της, Βαρνάβας και Σωφρόνιος,  έκτισαν το Καθολικό και τα πρώτα κελιά. Το Αγίασμα, που θεωρείται και από τους Χριστιανούς αλλά και από τους Μουσουλμάνους, θεραπευτικό, στάζει από το γρανιτένιο βράχο. Πολλοί πιστοί περιμένουν να τους βρέξει έστω και μια σταγόνα για ευλογία.
Οι  εξωτερικοί τοίχοι του Καθολικού της Μονής, είναι καλυμμένοι από αγιογραφίες και χαραγμένοι από χιλιάδες πιστούς, που στο πέρασμα του χρόνου, προσκύνησαν στο Μοναστήρι. Σαν να ήθελαν να μνημονεύονται καθημερινά με αυτόν τον τρόπο. «Αλέξανδρος Παπαδόπουλος, 1874», «Δέσποινα», «Δημήτριος, 1888», αλλά και τουρκικά ονόματα. Ανθρώπων που είτε σεβόντουσαν το ιερό και το ευλαβούνταν, είτε με τον τρόπο αυτό, έδειχναν ότι δεν υπολόγιζαν το Ναό των Χριστιανών. Όπως και να έχει, τα χαράγματα αυτά είναι αναπόσπαστο στοιχείο των τοιχογραφιών, μια φωνή από το παρελθόν.

Μαρτυρίες

«Ήρθα από την Αυστραλία, για να προσευχηθώ στο Μοναστήρι που ερχόντουσαν οι γονείς μου. Οι γονείς της γυναίκας μου. Οι γονείς τους», μας είπε ο κ. Τάσος, ο οποίος μαζί με την σύζυγο του, έκαναν το μεγάλο ταξίδι της επιστροφής. «Δεν το περίμενα ότι θα ζήσω, για να λειτουργηθώ εδώ και από τον Πατριάρχη μας. Δεν το περίμενα. Πριν ανέβουμε, πήγαμε στην Τραπεζούντα. Ψάξαμε και βρήκαμε το σπίτι των γονιών της γυναίκας μου. Χτυπήσαμε. Μας άνοιξαν, μας κάλεσαν να το δούμε. Κλάψαμε. Και τώρα εδώ. Στα χνάρια των προγόνων μας. Στα βήματα των γονιών μας. Στη γη που μέσα της φιλοξενεί τα λείψανα των οικογενειών μας. Δεν το περίμενα ποτέ να έρθω εδώ και να λειτουργηθώ», κατέληξε ιδιαίτερα συγκινημένος ο κ. Τάσος, ιδιοκτήτης μεγάλης επιχείρησης στη μακρινή νησιωτική ήπειρο.
«Ας είναι η Παναγία η Σουμελιώτισσα, η Αθηνιώτισσα Παναγία, η Παναγία του Ευαγγελιστού Λουκά, η Κυρία του Πόντου, εγγυήτρια καλλιτέρων ημερών δια τους δύο λαούς, οι οποίοι συναντώνται σήμερον εις το εδώ εορτάζον πανίερον σέβασμά της!». «Εκεί ατέν προσκύναναν Χριστιανοί και Τούρκοι. Το προσκύνημά μας αυτό ας είναι μία επί πλέον γέφυρα επικοινωνίας και εμπιστοσύνης ανάμεσα εις τους δύο λαούς», είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ο οποίος έκλεισε την ομιλία του με ένα μήνυμα ειρήνης και αδελφοσύνης. «Οι χριστιανοί συνερεύσαμεν εδώ ως άγγελοι ειρήνης και φιλίας. Η Παναγία μάς ενώνει. Το προσκύνημα μας ας είναι μία ακόμη γέφυρα εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο λαών», είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης και συγκινημένος περιέγραψε τη σημασία που έχει για τους Ορθοδόξους, η σημερινή λειτουργία.
«Σήμερα ζούμε ένα κορυφαίο ιστορικό και θρησκευτικό γεγονός. Σήμερα σταματούν τα δάκρυα της Παναγίας. Σήμερα ο Πόντος γίνεται όντως Εύξεινος, υποδεχόμενος τους προσκυνητές από την Ελλάδα, τη Ρωσία, τη Γεωργία, την Ουκρανία. Η αγιοτόκος γη του Πόντου ηνώθηκε με τον ουρανόν», είπε ο κ. Βαρθολομαίος ενώπιον των πιστών, στους οποίους επετράπη η είσοδος στο χώρο της λειτουργίας. Ανάμεσα τους και ο Μυτιληνιός Πρέσβης της Ελλάδας στην Άγκυρα, Φωτής Ξύδας, ο οποίος μάλιστα την ιστορική αυτή μέρα, σε έναν ιστορικό τόπο, κλήθηκε από τον Πατριάρχη να διαβάσει το «πιστεύω…».

Τα μετά

Ένα αρχιερατικό εγκόλπιο πρόσφερε την Κυριακή το απόγευμα, ο μητροπολίτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, Βαρνάβας, στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, του  οποίου οι πέτρες είναι βγαλμένες από τα βουνά του Πόντου.
«Εκτιμώ τα ανοίγματα της τουρκικής κυβέρνησης και μάλιστα της παρούσης του πρωθυπουργού κ. Ερντογάν, η οποία κάνει περισσότερα από κάθε άλλη για τις μειονότητες και για το Πατριαρχείο», επεσήμανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, Βαρθολομαίος, απαντώντας σε προσφώνηση του Πρέσβη της Ελλάδος στην Άγκυρα, Φωτή Ξύδα. «Όσα ζήσαμε σήμερα και όσα ζούμε τα τελευταία χρόνια, είπε, δεν είναι επίτευγμα δικό μου ή του Πατριαρχείου, αλλά είναι “Θεού το δώρο”».
Ο Πατριάρχης  εξέφρασε την ελπίδα ότι «με τη χάρη του Θεού και με τη δική μας συνετή και σώφρονα συμπεριφορά, θα καθιερωθεί και θα επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, η Θεία Λειτουργία στη Μονή Σουμελά, όπως γίνεται επί δέκα χρόνια στην Καππαδοκία και σε άλλες περιοχές της Μικράς Ασίας». «Είμαστε περισσότερο αισιόδοξοι, παρά στο παρελθόν, για την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης», κατέληξε ο κ. Βαρθολομαίος.
Ο Πρέσβης της Ελλάδας στην Άγκυρα, Φωτής Ξύδας προσφωνώντας τον Πατριάρχη, τόνισε: «Αναδύεται καθόλη την πατριαρχεία Σας, μια ευωδιά ειρήνης, αγάπης και του αληθινού νοήματος της Ορθοδοξίας. Αυτό εκτιμάται σε όλο τον κόσμο και το σπουδαιότερο εκτιμάται εδώ στην Τουρκία. Γι’ αυτό και καταφέρατε πολύ σημαντικά πράγματα, που μας ενδυναμώνουν και ενισχύουν το ρόλο της Ορθοδοξίας. Η Ελληνική Πολιτεία, πρόσθεσε, είναι ευγνώμων προς τις τουρκικές Αρχές, οι οποίες συνέλαβαν το μήνυμα σας για ειρήνη και επιτρέπουν την τέλεση Λειτουργιών σε πατρογονικές εστίες.  Ως έθνος, ως Ορθόδοξοι, είμαστε ευγνώμονες προς εσάς Παναγιότατε και ελπίζουμε ο Θεός να σας δίνει χρόνια και πολύ σύντομα να επαναλειτουργήσει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης», κατέληξε ο Έλληνας Πρέσβης.
 
Επωνύμως…

Υπόθεση και Μυτιληνιά*

του ΣΤΡΑΤΗ ΜΠΑΛΑΣΚΑ

Θυμάμαι, πάνε κοντά 13 χρόνια από εκείνες τις εκδηλώσεις μνήμης της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Λέσβου, για τα 75 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή… Άνοιξε εκείνο το Σεπτέμβρη του 1997, η ερειπωμένη εκκλησιά του Ταξιάρχη στα Μοσχονήσια, για μια λειτουργία για την ειρήνη… Δρασκελίζοντας τα σκαλοπάτια της εκκλησιάς από κόκκινο αϊβαλιώτικο πορόλιθο, στην άκρια τους, διέκρινα ένα Μυτιληνιό όχι και πολύ φανατικό με τη θρησκεία… «Πώς από εδώ;» τον ρώτησα; Χαμογέλασε. «Σημασία έχει να έχει κανείς το δικαίωμα να το κάνει ετούτο, χωρίς κανείς να του το απαγορεύει… Η Δημοκρατία στην Τουρκία, προχωρά μέσα από ετούτη τη χριστιανική τελετή στο Μοσχονήσι…», είπε και ρούφηξε το τσιγάρο του, τραβώντας κατά την έξοδο του αυλόγυρου της εκκλησιάς, να κοιτά από μακριά, όλο ετούτο και να περηφανεύεται που το έζησε.
Την επόμενη μέρα, και τι δεν είπαν… Όλοι εκείνοι που ζούσαν (και όχι μόνο πολιτικά) από το εμπόριο του μίσους ανάμεσα στους δυο λαούς. Ότι δήθεν, δώσαν οι συμμετέχοντες στο γεγονός Έλληνες, άλλοθι στην Τουρκία να μιλά για ελευθερίες, ότι το γεγονός θα ανοίξει στρατιές Τούρκων, που θα έρθουν στην Ελλάδα να ζητήσουν ξανάνοιγμα των τζαμιών τους!
Πέρασε χρόνος… Εκεί στην ίδια ερειπωμένη εκκλησιά, την ώρα που ο ήλιος έδυε πίσω από την καρσινή Μυτιλήνη, κάτω από το φως των κεριών, ο Πατριάρχης το 1999, χειροτόνησε Μητροπολίτη Μοσχονησίων, τον Σχολάρχη της Χάλκης, Απόστολο, κι ύστερα ξανάνοιξε την εκκλησιά του Ταξιάρχη στο Αϊβαλί, και μετά τη μεγάλη βασιλική του Άη Γιάννη του Θεολόγου στην Πέργαμο, και μετά στην Έφεσο, στο Προκόπι, μια μια ο παππούς του Φαναριού, ο Πατριάρχης της Οικολογίας, ο Πατριάρχης που τολμά να μιλά για τη σταύρωση του Γένους των Ρωμιών, ο Βαρθολομαίος από το μικροχώρι των Αγίων Θεοδώρων της Ίμβρου, μάζεψε με επιμονή κι υπομονή μέλισσας, μια μια τις ψηφίδες της καθ’ ημάς Ανατολής, όσες αναφέρθηκαν παραπάνω κι όσες ίσως δεν ξέρουμε, και χτες το πρωί στα βουνά του Πόντου, έδειξε το ψηφιδωτό της Τουρκίας του μέλλοντος.
Αυτή μπορεί να είναι η χώρα, που θα έχουν απέναντι τους, τα παιδιά μας…
Η χώρα όπου δεν έχει σημασία πολύ, αν θες ή δεν θες να προσεύχεσαι σε μια τελετή, σημαντικό είναι να έχει κανείς το δικαίωμα να κάνει ετούτο χωρίς κανείς να του το απαγορεύει… Και ετούτο το απελευθερωτικό μήνυμα χτες το εξέπεμψε ο Ρωμιός Ορθόδοξος Οικουμενικός Πατριάρχης, μόνιμα με ένα κόμπο δάκρυ κουμπωμένο στην άκρια των ματιών του.
Η Δημοκρατία στην Τουρκία, προχώρησε χθες μέσα από την τελετή στο μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά. Και καταπώς λέει κι ο τραγουδοποιός «έμεινε ο κυρ πόλεμος μονάχος…». Μαζί του απόμειναν μονάχοι και κάποιοι από όσους επιβίωναν επί χρόνια από το μίσος που λέγαμε… Κανα δυο χτες διακρίνονταν πίσω από τον Πατριάρχη. Όσοι ζουν από το μίσος, εύκολα μπορούν να δηλώσουν και «άγγελοι ειρήνης»!

* Το άρθρο του Στρατή Μπαλάσκα δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα 16 Αυγούστου στην αθηναϊκή «Ελευθεροτυπία».

 
Ο Πατριάρχης στην Ίμβρο
 
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, Βαρθολομαίος, θα μεταβεί και φέτος στη γενέτειρά του, νήσο Ίμβρο, για τα εννιάμερα της Παναγίας (απόδοση της εορτής της Κοιμήσεως, 23 Αυγούστου), ημέρα κατά την οποία πανηγυρίζει  το χωριό του, οι Άγιοι Θεόδωροι.
Τον Πατριάρχη σε αυτή την επίσκεψή του, στη γενέθλια γη, θα τον συνοδεύουν δύο προβεβλημένα εκκλησιαστικά πρόσωπα: ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, Δημήτριος, και ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας.
Επίσης στην Ίμβρο θα είναι αντιπροσωπεία πολιτών από τη Λέσβο. Ανάμεσα τους και ο Νομάρχης Λέσβου, Παύλος Βογιατζής.

 
Ο Μητροπολίτης Τσεχίας στην Αγιάσο


Ο Αρχιεπίσκοπος πασών χωρών Τσεχίας και Σλοβακίας, κ. Χριστοφόρος, συνοδευόμενος από το Μητροπολίτη Μιχαλουπόλεως και Κασσοβίας, κ. Γεώργιο, ήταν μετά από πρόσκληση του Μητροπολίτη Μυτιλήνης, κ. Ιακώβου, οι επίσημοι καλεσμένοι στις 15 Αυγούστου, στις πανηγυρικές θρησκευτικές εκδηλώσεις στο προσκύνημα της Παναγίας Αγιάσου.
Προχθές 16 Αυγούστου, ο Αρχιεπίσκοπος τέλεσε Θεία Λειτουργία στη Μονή του Αγίου Ραφαήλ στη Θερμή.

 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey