Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Φαίδων Θεοφίλου
Πεζογραφία
Εκδόσεις Αλεξάνδρεια
Αθήνα 2010, σελ. 131
Τέσσερα πεζογραφικά βιβλία έχει στο ενεργητικό του ο γνωστός συμπατριώτης μας συγγραφέας Φαίδων Θεοφίλου: «Το δαχτυλίδι του ήλιου» (διηγήματα, 1982), «Νοστάνθη» (διηγήματα, 1986), «Ο Θεός στο καφενείο» (διηγήματα, 1995), «Ο τρόφιμος» (μυθιστόρημα, 2001).
Πριν λίγες μέρες, από τις εκδόσεις «Αλεξάνδρεια» κυκλοφόρησε ένα ακόμη βιβλίο του με τον τίτλο «Η νεκροφάνεια του πέους», στο οποίο στεγάζονται μια νουβέλα («Θάλαμος 810»), μια τρυφερή ιστορία («Η νεκροφάνεια του πέους»), μια μικρή ιστορία σα μεγάλη («Επαμεινώνδας Καλλικράτους») κι ένα αφήγημα της ανάσας («Το χρωματιστό κορίτσι»).
Για το περιεχόμενο των πεζογραφημάτων διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο: Αρρενωπός συλλογισμός. Τρυφερά πλασμένα ανδρικά πρόσωπα… Ο Σωτήρης, ο πατέρας της Ναταλίας, ο κρατούμενος στρατιώτης, ο Μανώλης, ο Χάρης, ο χειρουργημένος άνδρας που θα μπορούσε να μην έχει όνομα για να είναι όλοι οι άνδρες μαζί, είναι οι χορογράφοι της ανδρικής περπατησιάς, οι διευθυντές ορχήστρας των «Ανδρικών συναισθημάτων».
Οι παρουσίες της Σοφίας, της Ναταλίας, της Αντιγόνης, της Ναυσικάς, της Νίκης, υπογραμμίζουν με εναργή και διάφανο τρόπο το εύρος και τη λειτουργία αυτών των συναισθημάτων. Πρόσωπα που η ζωή τούς χαρίζεται με το πιο πολύτιμο δώρο της, την αξιοπρέπεια. Τους δίνεται σε μια παράδοση σπαρακτικά απλή, γι’ αυτό και σπάνια. Ο έρωτας παραμονεύει παντού… αυτός κάνει σημαντικό το θάνατο όσο και τη ζωή τους.
Η στερεή και κοφτή γραφή, ο ποιητικά αποσταγμένος λόγος, γίνονται εργαλεία διείσδυσης στον ανθρώπινο ψυχισμό. Σαν αόρατος άλλος, ο συγγραφέας διαπερνά τους τοίχους και αποτυπώνει σε εναλλασσόμενες εικόνες τα γεγονότα. Πλοκή κινηματογραφική, με μια κάμερα-αχόρταγο μάτι να ακολουθεί τα διαδραματιζόμενα, σαν να είναι τα τελευταία πλάνα ζωής που θα δει.
Και στο τέλος, ως επίμετρο δροσιάς, ένα χρωματιστό κορίτσι, τρυφερή αντίστιξη στις αρσενικές φιγούρες που προηγήθηκαν.
Πεζογραφία
Εκδόσεις Αλεξάνδρεια
Αθήνα 2010, σελ. 131
Τέσσερα πεζογραφικά βιβλία έχει στο ενεργητικό του ο γνωστός συμπατριώτης μας συγγραφέας Φαίδων Θεοφίλου: «Το δαχτυλίδι του ήλιου» (διηγήματα, 1982), «Νοστάνθη» (διηγήματα, 1986), «Ο Θεός στο καφενείο» (διηγήματα, 1995), «Ο τρόφιμος» (μυθιστόρημα, 2001).
Πριν λίγες μέρες, από τις εκδόσεις «Αλεξάνδρεια» κυκλοφόρησε ένα ακόμη βιβλίο του με τον τίτλο «Η νεκροφάνεια του πέους», στο οποίο στεγάζονται μια νουβέλα («Θάλαμος 810»), μια τρυφερή ιστορία («Η νεκροφάνεια του πέους»), μια μικρή ιστορία σα μεγάλη («Επαμεινώνδας Καλλικράτους») κι ένα αφήγημα της ανάσας («Το χρωματιστό κορίτσι»).
Για το περιεχόμενο των πεζογραφημάτων διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο: Αρρενωπός συλλογισμός. Τρυφερά πλασμένα ανδρικά πρόσωπα… Ο Σωτήρης, ο πατέρας της Ναταλίας, ο κρατούμενος στρατιώτης, ο Μανώλης, ο Χάρης, ο χειρουργημένος άνδρας που θα μπορούσε να μην έχει όνομα για να είναι όλοι οι άνδρες μαζί, είναι οι χορογράφοι της ανδρικής περπατησιάς, οι διευθυντές ορχήστρας των «Ανδρικών συναισθημάτων».
Οι παρουσίες της Σοφίας, της Ναταλίας, της Αντιγόνης, της Ναυσικάς, της Νίκης, υπογραμμίζουν με εναργή και διάφανο τρόπο το εύρος και τη λειτουργία αυτών των συναισθημάτων. Πρόσωπα που η ζωή τούς χαρίζεται με το πιο πολύτιμο δώρο της, την αξιοπρέπεια. Τους δίνεται σε μια παράδοση σπαρακτικά απλή, γι’ αυτό και σπάνια. Ο έρωτας παραμονεύει παντού… αυτός κάνει σημαντικό το θάνατο όσο και τη ζωή τους.
Η στερεή και κοφτή γραφή, ο ποιητικά αποσταγμένος λόγος, γίνονται εργαλεία διείσδυσης στον ανθρώπινο ψυχισμό. Σαν αόρατος άλλος, ο συγγραφέας διαπερνά τους τοίχους και αποτυπώνει σε εναλλασσόμενες εικόνες τα γεγονότα. Πλοκή κινηματογραφική, με μια κάμερα-αχόρταγο μάτι να ακολουθεί τα διαδραματιζόμενα, σαν να είναι τα τελευταία πλάνα ζωής που θα δει.
Και στο τέλος, ως επίμετρο δροσιάς, ένα χρωματιστό κορίτσι, τρυφερή αντίστιξη στις αρσενικές φιγούρες που προηγήθηκαν.