Επιτέλους, το παραδέχτηκαν. Όλοι οι «μεγάλοι» οικονομολόγοι της τρόικας (Ε.Κ.Τ., Ε.Ε., Δ.Ν.Τ.) ομολόγησαν ότι το πρόγραμμα που μας επέβαλαν, το γνωστό μνημόνιο, που ο πρόθυμος Παπανδρέου ασμένως αποδέχτηκε, δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Επιτέλους, το παραδέχτηκαν. Όλοι οι «μεγάλοι» οικονομολόγοι της τρόικας (Ε.Κ.Τ., Ε.Ε., Δ.Ν.Τ.) ομολόγησαν ότι το πρόγραμμα που μας επέβαλαν, το γνωστό μνημόνιο, που ο πρόθυμος Παπανδρέου ασμένως αποδέχτηκε, δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η Ελλάδα έχει πια χάσει την εμπιστοσύνη των δανειστών της, πράγμα που δε συμβαίνει σε καμμιά βαλκανική, καυκάσια ή λατινοαμερικανική χώρα. Όσο περνάει ο καιρός, όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι αυτή η κυβέρνηση είναι ανίκανη να σταματήσει την πορεία της χώρας προς μια εθνική καταστροφή. Άλλωστε, ούτε η ίδια πιστεύει πια στη δική της παραπαίουσα πολιτική. Όταν ως κράτος συζητάς την αναδιάρθρωση του χρέους σου, αυτό σημαίνει ότι ομολογείς την αδυναμία σου να αποπληρώσεις τους πιστωτές σου, άρα παραδέχεσαι ότι οι θυσίες που επέβαλες στους πολίτες σου δεν έπιασαν τόπο, πήγαν χαμένες. Η τραγική αλήθεια είναι ότι ένα μόλις χρόνο αφότου «σώθηκε», υποτίθεται, η χώρα μας με το γνωστό μνημόνιο της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ., ξαναβρίσκεται ακριβώς στην ίδια και χειρότερη κατάσταση. Χρειάζεται πάλι γύρω στα 50 δισεκατομμύρια για να βγάλει το 2011. Τι διάολο σωτηρία ήταν αυτή; Τα πράγματα είναι πολύ πιο μαύρα από πέρσι. Ο ελληνικός λαός είναι εξουθενωμένος αλλά και εξοργισμένος από τη λιτότητα, η Ελληνική Οικονομία είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης, η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας έχει εκμηδενιστεί και αρκετοί εταίροι μας στην Ε.Ε. θεωρούν ότι η λεγόμενη διάσωσή μας είναι χαμένα λεφτά για αυτούς.
Τρομάζει κανείς και μόνο στην ιδέα ότι αυτή η κυβέρνηση θα χειριστεί την αναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους, που φυσικά δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, αλλά μια αρκετά περίπλοκη διαδικασία, που αν αποτύχει, ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί στις δικές μας ετοιμόρροπες τράπεζες, θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα σε όλους εμάς τους υπόλοιπους.
Αλλά ας δούμε τι μας δίδαξε η παρούσα κυβέρνηση με την εφαρμογή του μνημονίου. Πρώτον, ότι η δημοκρατία κάνει κακό στην οικονομία, για αυτό η Βουλή αποφάσισε πως τα οικονομικά μέτρα δε θα εγκρίνονται από αυτήν - στην ουσία απαξίωσε τον ίδιο της το ρόλο -, αλλά αποκλειστικά από τον υπουργό Οικονομικών. Δεύτερο, μας έμαθε ότι οι εκβιασμοί του πρωθυπουργού ευνοούν την ανάκαμψη, για αυτό, αν δεν κάναμε δήμαρχο τον Καμίνη, θα πηγαίναμε σε εκλογές και θα κατέρρεε η χώρα. Τρίτον, μάθαμε ότι για την κρίση φταίμε όλοι. Και αυτοί που κέρδισαν δισεκατομμύρια και αυτοί που έχασαν τη δουλειά τους και το σπίτι τους. Και νομίζω ότι έφτασε πια η ώρα που αμφισβητείται το Ευρώ και οι επιλογές των κεντρικών τραπεζιτών της Ευρώπης όχι μόνο από εμάς, που ζούμε την ασφυξία του ευρωπαϊκού νομίσματος και την επιβολή απάνθρωπων οικονομικών μέτρων, αλλά και από ένα μεγάλο υγιές κομμάτι της Ευρωζώνης.
Μέχρι τώρα θεωρούσαμε σχεδόν πατριωτικό καθήκον να υπηρετούμε τους κεντρικούς ευρωτραπεζίτες. Αναρωτηθήκαμε ποτέ ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι; Ποιος τους έδωσε την εντολή να υπαγορεύουν σε όλους τους άλλους τι θα κάνουν; Δεν είναι καν αντιπρόσωποί μας, την τραπεζική βιομηχανία υπηρετούν. Είναι αυτοί που είχαν επιβάλει το σύστημα του εύκολου δανεισμού. Είναι αυτοί που έχουν επιβάλει το δόγμα της λιτότητας. Όταν μια οικονομία αναπτύσσεται με υψηλούς ρυθμούς, βάζουν θέμα υπερθέρμανσής της και συστήνουν λιτότητα. Όταν εμφανίζονται πληθωριστικές τάσεις, συστήνουν λιτότητα. Όταν εμφανίζεται στασιμοπληθωρισμός, ξανασυστήνουν λιτότητα. Στον κομπογιαννιτισμό τους χωράει το δόγμα «μόνο η λιτότητα φέρνει την ανάπτυξη» και το μόνο φάρμακο είναι η λιτότητα. Όλο αυτό το σκηνικό κρύβει τη μοναδική τους επιδίωξη, που είναι να πάρουν πίσω τα λεφτά τους οι κερδοσκόποι που εκπροσωπούν. Αυτό κάνουν μέχρι τώρα και στη χώρα μας. Σε μια οικονομία που βρίσκεται σε κρίση, αφαιρούν πόρους μέσω της αύξησης της φορολογίας, μέσω της μείωσης μισθών, μέσω της αύξησης της ανεργίας, με αποτέλεσμα να βαθαίνουν την ύφεση και να προκαλούν ένα φαύλο κύκλο που αυτοτροφοδοτείται διαρκώς. Και το χειρότερο, μας δανείζουν πανάκριβα, πράγμα που εξαντλεί ό,τι θετικό μπορεί να υπάρξει σε αυτήν τη μίζερη κατάσταση, με μοναδικό στόχο να κερδοσκοπήσουν και να πάρουν τα λεφτά τους πίσω οι δανειστές μας. Με αυτή την πολιτική, η επίσημη πλέον χρεωκοπία είναι δεδομένη.
Υ.Γ. 1 «Η Ελλάδα είναι μόνο για διακοπές και φιλανθρωπίες. Όλα τα άλλα τα κάνεις έξω από τα σύνορα.» (Γιάννης Λάτσης)
Υ.Γ. 2 «Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Καραμανλής.» (Παύλος Βογιατζής)
e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
blog: www.vaspik.blogspot.com