Κέρδισε δικαίως ο Όλυμπος το Διαγόρα και σφράγισε σχεδόν την έξοδό του στο Περιφερειακό Πρωτάθλημα. Θα σταθώ σε κάποια σημεία της όλης του πορείας. Ο Όλυμπος πήρε το Πρωτάθλημα με 10 και μισό παίκτες, καταρρίπτοντας κάθε ρεκόρ στο ποδόσφαιρο. Διέθετε έναν προπονητή που ξέρει άριστα πώς βγαίνουν οι πρωταθλητές και πώς φτάνουν στην κορυφή της βαθμολογίας. Ένας προπονητής χωρίς να διαμαρτύρεται και να αναπτύσσει δικαιολογίες ήττας. Για όσους γνωρίζουν, όμως, αυτή την ομάδα, προβληματίστηκαν για την επόμενη ημέρα, που θα είναι άκρως δύσκολη σε όλα. Με έναν πρόεδρο που δεν πανηγύριζε αλλά μαδούσε μαργαρίτες αν θα πάει η ομάδα στη Δ΄ ή όχι. Το παιχνίδι ήταν δυνατό σε ένα γήπεδο που τα είχε όλα. Μέχρι και πισίνα πίσω από τα τέρματα, από λιμνάζοντα νερά και κουνούπια που σύχναζαν εκεί γύρω. Ο αγωνιστικός χώρος, ξερός με μπόλικη σκόνη. Ένα γήπεδο ασορτί με την ποιότητα και το επίπεδο του λεσβιακού ποδοσφαίρου, ιδανικό για τέτοιου είδους παιχνίδια.
Μπροστά από το χώρο των αποδυτηρίων, ο αντιδήμαρχος Αγιάσου διατράνωνε με τρόπο στοιχηματικό ότι θα τελειώσει το γήπεδο… Και όταν ερωτήθηκε από τον υπογράφοντα από ποιο κωδικό θα έρθουν τα λεφτά, εκείνος φώναξε: «ΟΛΥΜΠΟΣ, ΟΛΥΜΠΟΣ»!
Ο Διαγόρας, αντιθέτως, απογοήτευσε ιδιαίτερα στο β΄ ημίχρονο, που φάνηκε πως δεν μπορούσε να διαχειριστεί το υπέρ του προβάδισμα.

Η συνέχεια τώρα για τον Όλυμπο θα είναι δύσκολη. Όλοι θα πρέπει να καταλάβουν πόσο μεγάλη ευθύνη έχουν σε αυτό τον πρωταθλητισμό που επιχειρούν, απέναντι στους εαυτούς τους αλλά και στο λεσβιακό ποδόσφαιρο. Σε ό,τι αφορά, τώρα, στο «κρουαζιερόπλοιο» του κ. Μιχαλάκη, από Καλλονή μεριά, πέσαμε προφανώς σε ξέρα. Τα σωσίβια ήδη έχουν πέσει στη θάλασσα.
Ο Αιολικός, από την άλλη, που έχει ζυμωθεί με τα προβλήματά του, βγάζοντάς τα στην επιφάνεια στο τέλος της σαιζόν, σώθηκε δύο πόντους πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού και από πρωταγωνιστής έγινε ρυθμιστής, αφού το ΠΑΟΚάκι της Άνω Ραχούλας βγήκε πρωταθλητής μέσα από το άλλοτε κραταιό κάστρο της Μυτιλήνης. Ένα κάστρο, που φέτος με τις εισπράξεις του έβγαζε - δεν έβγαζε τα έξοδα της διαιτησίας. Και μέσα σε όλα αυτά, είχαμε και τις φοβερές αποχές των ποδοσφαιριστών, που ευτυχώς όμως σταμάτησαν και η ομάδα θα βγει να παίξει τους αγώνες Κυπέλλου. Για το τέλος αφήνω τον κύριο «8,2», που είναι ο διαιτητής Βουρανής. Οι βαθμολογίες του πραγματικά τον δικαιώνουν, βγάζοντας δύο σημαντικούς αγώνες μπαράζ χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Βέβαια, αλγεινή εντύπωση έκανε η εξαφάνιση του διαιτητή Μποντάκη από τον τελικό. Ενός διαιτητή που έβγαλε με συνέπεια τα «κάστανα από τη φωτιά» σε όλη τη σαιζόν και πραγματικά ήταν αδικία ο μη ορισμός του στον τελικό. Όσο για τη διοργανώτρια, τι άλλο να πούμε. Η άποψή μας είναι πως χρειάζεται φρεσκάρισμα και υποδομή… Όχι άλλα μπαλώματα και συμπληρώματα.